“วิกา ความหมายของเธอคือให้พี่ทำตามคำสั่งของไอ้แก่ แต่งงานกับกัญณิศาเหรอ?”
ประยสย์ตัดสินใจไม่กินข้าวอีกต่อไป
ถามความคิดเห็นของน้องสาวออกมา
เทวิกยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า: “แตงที่แข็งกระด้างไม่หวาน พี่เป็นพี่ชายแท้ๆ ของหนู ส่วนณิศาก็เป็นเพื่อนสนิทของหนู หนูต้องอยากให้พวกพี่สองคนมีความสุขอยู่แล้ว หนูก็ไม่ใช่จะให้พี่เชื่อฟังคำสั่งของคุณย่า ก็แค่วิเคราะห์ให้พี่ฟังเท่านั้นเอง”
“ถ้าหาก ณิศาคือหน้ากากสาวที่พี่ชอบ แล้วพี่ไม่แต่งงานกับเธอ ในอนาคตพี่ต้องเสียใจแน่นอน”
ประยสย์หน้าดิ่งลง: “ดวงตาคู่ไหนของเธอเห็นว่าพี่ชอบหน้ากากสาว?”
“หน้าตาเธอเป็นยังไงพี่ยังไม่เคยเห็นเลย พี่ชอบเธอ?ตลกสิ้นดี!”
ประยสย์เป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่ยอมรับว่าตัวเองก็ชอบหน้ากากสาวเหมือนกัน ถึงแม้น้องสาวจะบอกว่าหน้าตาของเธอไม่สวย
ใบหน้าเต็มไปด้วยฝ้าก็ตาม
เขาก็ยังคงชอบเธออยู่
เขาชอบเธอที่นิสัย ไม่ใช่หน้าตาของเธอ เขาไม่ได้เป็นเหมือนเจนสัน มองแต่หน้าตากับรูปร่างภายนอก
“ตอนที่หนูเพิ่งกลับมาเมืองซูเพร่านั้น ห้องพี่ไม่มีขนมกินเล่นเลย หนูต้องเอาขนมเข้ามากินเอง ของที่กินไม่หมดแล้วเก็บไว้ในห้องพี่ พี่เอาไปให้ใครกินแล้ว?หลังจากนั้นก็มีของว่างมากมายที่สาวๆ ชอบทานในห้องของพี่ พี่เตรียมไว้ให้ใครกินเหรอ?”
ประยสย์พูดออกมาอย่างปากแข็งว่า: “มีน้องสาวที่กินเก่งอย่างเธอ พี่ก็เตรียมไว้ให้เธอสิ เธอมันใจร้าย พี่อุตส่าห์ใจดี เอ็นดูเธอ แต่เธอกลับ สงสัยในความรักที่พี่มีต่อเธอ ตอนนี้ไม่ใช่มีแค่เธอคนเดียวที่ชอบกินขนม แม้แต่เด็กน้อยคนนั้นที่เธอเก็บมา ฟันยังขึ้นไม่ครบเลย ก็ชอบกินขนมแล้ว”
“พี่ พวกเราเป็นพี่น้องกัน แถมเป็นพี่น้องฝาแฝดกันอีกด้วย ความคิดสื่อถึงกันได้ พี่ไปหลอกคนอื่นก็พอ อย่ามาหลอกน้องสาวของพี่คนนี้เลย อีกอย่าง น้องสาวพี่คนนี้เป็นนักเขียนนิยายเรื่องความรัก แทนตัวเองว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านความรักเลยก็ว่าได้ พี่คิดอะไรอยู่ และรู้สึกยังไงกับหน้ากากสาว หนูดูออกหมดแหละ”
ประยสย์: “……ยศัพัฒน์ นายจะไม่ควบคุมดูแลเมียนายหน่อยเหรอ?”
ยศพัฒน์ยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า: “ผมเป็นคนเชื่อฟังภรรยาโดยตลอด พ่อก็เคยพูดไว้ ให้ผมเชื่อฟังคำพูดของวิกา ผมอยู่ในความดูแลของภรรยาครับ”
ประยสย์: “……”
เป็นถึงประธานของบริษัทบี.เอ.เอ็ม.กรุ๊ป คุณชายใหญ่ของตระกูลอริยชัยกุล แต่กลับอยู่ในความดูแลของภรรยา
“ถ้าหาก ถ้าหากกัญณิศาไม่ใช่ผู้มีพระคุณของพี่หล่ะ?” เมื่ออยู่ต่อหน้าน้องสาว ประยสย์รู้สึกว่าถ้าตัวเองยังปิดบังความรู้สึกของตัวเองอยู่ก็ไม่สมควรเท่าไหร่ จึงพูดกับน้องสาวออกมาว่า: “ถ้าพี่แต่งงานกับกัญณิศา แล้วค้นพบว่าหน้ากากสาวเป็นคนอื่น พี่ถึงจะเสียใจสิไม่ว่า”
“เธอเองก็พูดแล้วไม่ใช่เหรอ พี่กิติยาไม่ยอมให้กัญณิศาแต่งงานไปไกลอยู่แล้ว แล้วเธอมั่นใจได้ยังไงว่าพี่จะแต่งงานกับกัญณิศาได้สำเร็จ?”
เทวิกาพอใจกับการเปิดเผยความในใจของพี่ชาย เธอยิ้มแล้วพูดออกมาว่า: “พี่เป็นพี่ชายของหนู มีหรือที่หนูจะไม่ช่วยพี่ หนูไปเสนอพ่อ ให้บริษัทโอเอ กรุ๊ปของพวกเราไปขยายธุรกิจที่เมืองแอคเซสซ์ แต่ว่าอย่าทำธุรกิจประเภทเดียวกันกับตระกูลอริยชัยกุลก็พอ เดี๋ยวจะกลายเป็นคู่แข่งกัน”
“เมื่อพี่ไปขยายธุรกิจที่เมืองแอคเซสซ์ ก็ต้องพักอยู่ที่นั่นเป็นระยะยาว ก็สามารถเข้าใกล้ณิศาได้ทุกวัน ไม่ว่าการแสดงของณิศาดีแค่ไหน ก็ต้องมีช่องโหว่ ก็ต้องดูว่าพี่จะหาช่องโหว่ของเธอเจอหรือเปล่า”
“อีกอย่าง พี่ก็ต้องไปตรวจเรื่องบางอย่างไม่ใช่เหรอ ออกไปจากเมืองซูเพร่า ไม่มีคนเฝ้าระวัง ทำอะไรก็จะสะดวกขึ้น”
ประยสย์หันไปมองยศพัฒน์
ใช้สายตาถามยศพัฒน์ว่าได้บอกข่าวคราวที่ได้รับเมื่อคืนให้น้องสาวฟังแล้วใช่ไหม
ยศพัฒน์ส่ายหน้า
เขาได้บอกเทวิกา
เทวิกาน่าจะคาดเดาเอง ไม่ เธอรู้มาตลอดว่าสามีและพี่ชายของเธอยังคงสืบหาผู้สมรู้ร่วมคิดที่อุ้มตัวเธอไปในตอนนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน