รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 647

ประยสย์ “……ให้ฉันถอนเงินก้อนใหญ่ไปให้เธอเหรอ?”

กัญณิศา： “……”

“พรุ่งนี้ฉันจะลองส่งช่อดอกไม้เงินให้เธอดู ดูว่าเธอชอบมันไหม ถ้าชอบฉันจะส่งให้ทุกวัน ก็ทำไปงั้นๆ ยังไงฉันก็ไม่รักเธอหรอก แสดงละครให้คนอื่นดูเฉยๆ จริงสิ คุณชอบอะไรเหรอ?”

กัญณิศาพูดด้วยความระแวง “ฉันไม่มีอะไรที่ชอบเป็นพิเศษหรอก และไม่มีอะไรที่เกลียดเป็นพิเศษด้วย”

ประยสย์จ้องหน้ากากสีเงินของเธอด้วยแววตาลึกซึ้ง จินตนาการใบหน้าภายใต้หน้ากากเธอ

“คนทั่วไปมีของที่ชอบเป็นพิเศษกันทั้งนั้น ผู้มีพระคุณคงไม่อยากบอกความจริงกับฉันล่ะสิ”

“ฉันไม่มีของที่ชอบเป็นพิเศษจริงๆ ค่ะ”

ประยสย์ก็ไม่ได้ซักถามต่อไป รู้ว่าเธอระวังตัวจากเขา

เขาลุกขึ้นไปหยิบของกินให้ณิศา

แถมยังห่อให้อีกสองถุงใหญ่ แล้วพูดกับกัญณิศาว่า “สองถุงนี้ให้ผู้มีพระคุณเอากลับไปกินครับ”

“ฉันกินที่นี่ได้ ไม่ต้องห่อหรอกค่ะ มันไม่สะดวกต่อการเคลื่อนไหวฉันด้วย”

เธอกลัวว่าเขาจะซ่อนเครื่องติดตามไว้ในของกิน

“คราวนี้คุณเข้ามายังไง?”

โรงแรมเมเปิลสูงขนาดนั้น แถมอยู่ในย่านการค้า เธอคงไม่กล้าปีนกำแพงขึ้นมาแบบโจ่งแจ้งหรอกนะ?

“ฉันเดินเข้ามาทางประตูใหญ่โรงแรม”

ประยสย์สำลัก

เข้าใจแล้ว เธอคงเดินเข้ามาแล้วค่อยสวมหน้ากาก

ไม่รู้ว่าเดี๋ยวไปสืบดูกล้องวงจรปิดโรงแรม จะหาเธอเจอไหม?

สิ่งที่ประยสย์นึกถึง กัญณิศาก็นึกถึงเช่นกัน

คืนนี้ที่เธอมา สะพายกระเป๋ามาด้วยหนึ่งใบ กระเป๋านั้นมีชุดหนึ่งให้เธอเปลี่ยน ตอนนี้กระเป๋าใบนั้นเธอซ่อนไว้เป็นอย่างดี ก่อนจะมาเจอประยสย์

เดี๋ยวตอนไป เธอจะเปลี่ยนชุดก่อน ไม่สวมชุดสำหรับกลางคืนออกไป

เมื่อทำแบบนี้ถึงประยสย์จะไปดูผ่านกล้องวงจรปิด ก็ไม่รู้ว่าแขกคนไหนคือเธอ

“พี่สาวคุณกัญณิศาไม่ให้เธอแต่งงานไกลบ้าน ที่จริงคุณประยสย์ก็ไม่ต้องทำให้ตัวเองลำบากใจหรอกนะคะ ตอนนี้คุณอยู่ที่เมืองแอคเซสซ์ ย่ากับน้องสาวคุณไม่ได้อยู่ที่นี่ ไม่มีใครควบคุมคุณได้หรอก”

ประยสย์คิดในใจ เธอจงใจมาหา ส่งข้อมูลเป็นแค่เรื่องรอง เรื่องหลักคือสนใจเรื่องที่เขามาตามจีบสาว

นี่มันโยงกลับไปหากัญณิศาอีกครั้ง

เธอ เป็นไปได้จริงๆ ว่าคือกัญณิศา

ในใจประยสย์มั่นใจเล็กน้อย แต่ใบหน้าไม่แสดงออก พูดขึ้น “พี่สาวเธอไม่เห็นด้วยที่เธอแต่งงานไกลบ้าน ประจบเหมาะกับเจตนาฉันพอดี ถึงตอนนั้นย่าฉันก็คงมาสู่ขอตามอำเภอใจ เมื่อถูกปฏิเสธ มันก็ไม่เกี่ยวกับฉัน”

“ที่จริงฉันก็เข้าใจคุณกิติยานะ สองพี่น้องพึ่งพาอาศัยกันมาตั้งหลายปี น้องมีนิสัยอ่อนแอ เหมือนดอกไม้ในเรือนกระจกแบบนั้น แต่งงานไกลบ้าน โดนครอบครัวสามีรังแก ถึงขนาดทำร้ายจนตาย คุณกิติยาก็ไม่รู้หรอก”

“ถึงตอนนั้นครอบครัวสามีรายงานการป่วยด่วน เผาศพรวดเร็ว พอคุณกิติยารีบมาก็เห็นแค่กระปุกขี้เถ้า จะทำยังไงได้? เก็บไว้ข้างกายตัวเองดีกว่า วางใจได้กว่า ที่เมืองแอคเซสซ์ของพวกคุณ คุณกิติยามีความสามารถมากพอที่จะปกป้องคุ้มครองน้องสาวได้ตลอดชีวิต”

กิติยาคือพี่สะใภ้วิกา วิกาคือนายน้อยตระกูลอริยชัยกุล มีความสัมพันธ์ระหว่างกัน กัญณิศาแต่งงานไป คนในครอบครัวสามีไม่กล้ารังแกเธอหรอก