“คุณเทวิกาคะ พวกเราขอตัวก่อนนะคะ หวังว่าจะมีโอกาสได้พบกันอีกนะคะ”
หลังจากที่ชุติภาบอกลากับเทวิกาและสามี เธอจับมือกัญณิศาแล้วเดินจากไป
กัญณิศามีหลายสิ่งหลายอย่างที่อยากจะพูดกับเทวิกา แต่ติดตรงที่ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ในสถานะของกัญณิศา หากมองอย่างผิวเผินเทวิกาถือว่าเป็นแค่คนรู้จักที่ดีกว่าคนอแปลกหน้าเท่านั้น ไม่สามารถพูดอะไรกับเธอได้ จึงทำได้เพียงเดินจากไปพร้อมกับชุติภา
และเธอก็ต้องรีบทำเวลาด้วย เพราะตอนเย็นๆ พี่สาวของเธอจะไปรับเธอกลับบ้านที่คาเฟ่
หลังจากที่ส่งพวกณิศากลับ ยศพัฒน์ถึงแสดงความดีใจของเขาออกมา เขารีบรับพิรัตน์จากอ้อมแขนของเทวิกา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ดีใจว่า: “วิกา เราจะมีลูกเป็นของพวกเราแล้วนะ”
เด็กคนนี้มาได้ถูกเวลาเสียด้วย
ตระกูลสาระทาเพิ่งจะจัดการศัตรูภายนอกไป แม้ว่าภายในจะยังจัดการไม่เสร็จสิ้นดี แต่ก็ไม่มีอะไรต้องกลัว
เขาไม่ต้องกังวลว่าหลังจากที่เทวิกาตั้งครรภ์จะได้รับบาดเจ็บด้วย
เทวิกาก็ยิ้มด้วยเช่นกัน: “ไม่แปลกใจเลยที่คุณชุติภาจะเป็นศิษย์เอกของหมออัจฉริยะ เธอคงจะสังเกตเห็นตั้งแต่แรกแล้ว ถึงได้ช่วยจับชีพจรของฉัน”
หลังจากที่เธอตัดสินใจตั้งครรภ์ สองสามีภรรยาก็ไม่ได้คุมกำเนิดอีกเลย
หลังจากนั้นก็มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้น เธอไม่ทันได้สังเกตว่าประจำเดือนของเธอนั้นไม่ได้มาสักพักแล้ว จนกระทั่ง ชุติภาทักว่าเธอท้อง เทวิกาเพิ่งตระหนักได้ว่าประจำเดือนไม่ได้มานานแล้ว
“ต้องบอกข่าวดีนี้ให้พี่ชายฉัน”
เทวิกาผลักประตูเดินเข้าไปในห้องพักผู้ป่วยอย่างมีความสุข
ประยสย์ที่เห็นว่าน้องสสาวเดินเข้ามา คิดอยากจะลุกขึ้นนั่ง เทวิการีบก้าวเดินเข้าไปดันตัวพี่ชายลงเสียก่อน เพื่อไม่ให้พี่ชายของเธอลุกขึ้นนั่ง
“วิกา เธอไม่ได้ไปส่งณิศาเหรอ?”
“พวกคุณชุติภาไม่ให้หนูไปส่ง พัฒน์เลยขอให้เซทท์กับณภัทรไปส่งแล้วค่ะ พี่คะ หนูมีข่าวดีจะบอกพี่ด้วย หนูท้องแล้วนะ เมื่อกี้คุณชุติภาจับชีพจรหนู เธอบอกว่าหนูท้องแล้ว”
ชุติภาเป็นศิษย์เอกของหมออัจฉริยะ เธอบอกว่าเทวิกาท้องเพียงแค่จับชีพจร เทวิกาไม่มีท่าทีแปลกใจเลยสักนิด อีกอย่าง ประจำเดือนของเธอก็ไม่ได้มาด้วย
และที่นี่ก็คือโรงพยาบาล เธอจะไปตรวจเมื่อไหร่ก็ได้ เพื่อมั่นใจเรื่องที่เธอท้อง
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ประยสย์ลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง ครั้งนี้เทวิกาดันตัวพี่ชายของเธอลงไม่ไหวแล้ว
ประยสย์ที่ถูกขนานนามว่านายเย็นชามาโดยตลอด ฉีกยิ้มกว้าง แล้วถามด้วยเสียงสองว่า: “วิกา นี่เรื่องจริงใช่ไหม? เธอท้องแล้วจริงๆ ใช่ไหม? พี่จะได้เป็นคุณลุงแล้วเหรอ?”
เทวิกาพยักหน้า
“ดี ดีมาก นี่มันข่าวดีที่สุดเลย เด็กคนนี้เลือกเวลารายงานตัวได้ดีมากๆ ต้องเป็นเด็กที่ฉลาดแล้วก็น่ารักมากแน่ๆ ฮ่าๆ พี่จะได้เป็นคุณลุงแล้ว”
ท่าทางดีใจของประยสย์ทำให้ยศพัฒน์หลุดหัวเราะออกมา ความดีใจจากคนที่เป็นพ่ออย่างเขายังสู้คนที่เป็นลุงอย่างประยสย์ไม่ได้เลย
“พัฒน์ แกต้องดูแลวิกาให้ดีนะ ตอนนี้วิกาเป็นสมบัติของตระกูลพวกเราแล้ว”
ยศพัฒน์ยิ้มพร้อมพูดว่า: “พี่ครับ ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ผมจะดูแลวิกาอย่างดีแน่นอนครับ”
แท้จริงแล้ว ตั้งแต่แต่งงานกับวิกา เขาก็ไม่เคยที่จะละเลยเรื่องดูแลเอาใจใส่วิกาเลยแม้แต่น้อย
“วิกา น้องบอกแม่แล้วหรือยัง? รีบบอกพ่อแม่เร็ว ถ้าพ่อได้ยินว่าจะได้เป็นคุณตาแล้ว อาจจะฟื้นขึ้นมาก็ได้”
หลังจากที่ประยสย์มีความสุขมาก ก็รีบสั่งให้น้องสาวรายงานข่าวนี้ให้กับพ่อแม่
“จริงด้วยค่ะ ต้องบอกข่าวดีนี้กับพ่อ”
เทวิกาเดินออกจากห้องพักผู้ป่วยของพี่ชายอย่างรวดเร็ว แล้วตรงดิ่งไปห้องพักผู้ป่วยของพ่อทันที
พอถึงหน้าประตูห้องพักผู้ป่วย เสียงฝีเท้าของเทวิกาก็เบาลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน