รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 71

“พัฒน์ พ่อแม่ของพัฒน์เกษียณแล้วเหรอ?”

พิชญ์สินีถามไปตามใจคิด อันที่จริงก็แค่ต้องการถามรายละเอียดของพ่อแม่ลูกเขย เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการพบปะระหว่างทั้งสองครอบครัว

เด็กทั้งสองคนได้จดทะเบียนสมรสกันแล้ว ทั้งสองครอบครัวก็ยังไม่ได้เคยเจอหน้ากันมาก่อน ใช้ไม่ได้เลย

ก็ต้องปรึกษาหารือเรื่องจัดงานแต่งงาน

“พ่อของผมเกษียณแล้วครับ แม่ของผมไม่เคยทำงานมาก่อน ตอนนี้พ่อของผมดูแลแปลงดอกไม้ขนาดใหญ่อยู่ที่บ้าน และขายให้ร้านดอกไม้ในบางครั้ง เพื่อหารายได้เล็กน้อย แม่ของผม ก็เหมือนเดิม ช็อปปิ้งกับเพื่อน ซื้อของ หรือว่าเล่นไพ่ ท่องเที่ยวเป็นต้น ถึงยังไงชีวิตวัยแก่พ่อแม่ของผมก็สมบูรณ์มากๆ”

พิชญ์สินีอือคำหนึ่ง

“พ่อของพัฒน์ปลูกดอกไม้ขายเหรอ”

“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ แต่ว่าเขาก็ชอบปลูกดอกไม้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว หลังจากที่เกษียณ ก็ยิ่งมีเวลามากมายที่จะดูแลแปลงดอกไม้ของเขา”

“ที่บ้านของผมยังปลุกผลไม้มากมาย และก็มีทุ่งนามากมายด้วย”

พิชญ์สินีอือคำหนึ่ง คิดว่าพ่อแม่ของลูกเขยเหมือนกับครอบครัวของพวกเขา ล้วนอยู่ในชนบท

ในความรู้ความเข้าใจของเธอ มีเพียงชาวนาเท่านั้นที่จะทำนา

หลังจากเข้าใจสถานการณ์พื้นฐานของพ่อแม่ลูกเขยแล้ว พิชญ์สินีได้เร่งให้ยศพัฒน์กลับไปช่วยเทวิกาในร้าน

“แม่ครับ งั้นผมไปช่วยงานที่ร้านก่อน”

“ไปเถอะ”

ยศพัฒน์ภายใต้การมองตามหลังของแม่ยาย เดินออกจากบ้านเช่า

หลังจากที่ลงบันไดมา เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาพี่ชายของภรรยา

“มีอะไร?”

ทันทีที่รับสายชเนนทร์ถามอย่างไม่สบอารมณ์

ยศพัฒน์ยิ้ม“ชเนนทร์ ยังไงเราก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นที่รู้จักกันมาสิบเอ็ดปี ต่อให้ฉันจะได้ครอบครองน้องสาวของนาย นายก็ไม่ถึงกับต้องทำอย่างนี้กับฉันนะ”

“แกยังหน้าด้านพูดว่าเราเป็นเพื่อนร่วมชั้นที่รู้จักกันมาสิบเอ็ดปีเหรอ ไอ้เดรัจฉาน เล็งน้องสาวของฉันมาตั้งนาน ตอนนั้น วิกาเพิ่งอายุเท่าไหร่เอง สิบสามปี!”

“ฉันก็ไม่ได้สารภาพรักกับวิกาตอนนั้นสักหน่อย”

ชเนนทร์หมดคำพูด และก็พูดอย่างรวดเร็วอีก: “สรุป ฉันนึกถึงทีไรก็โกรธทุกที มีธุระอะไรก็รีบพูดมา ฉันยุ่งอยู่”

“คืนนี้กินข้าวด้วยกัน ฉันเลี้ยง สถานที่ยังคงเป็นโรงแรมเมเปิล”

“ฉันไม่ไปหรอก ไปดูแกกับน้องสาวของฉันจู๋จี๋อี๋อ๋อกัน และมองดูพวกแกโชว์สวีทจนอิ่มเอิบ”

ยศพัฒน์หัวเราะดังลั่น“ถูกกระตุ้นเข้าเหรอ?”

“ฮึ่ม!”

ชเนนทร์ทำเสียงฟึดฟัดอย่างหนัก

“แม่มาแล้ว”

“แม่แกหรือแม่ของฉันเหรอ?”

“แม่ของแกก็คือแม่ของฉัน”แม่ของเขากลับไม่มีทางเป็นแม่ของชเนนทร์

เอ่อ รู้สึกว่า เขายังเอาเปรียบอยู่

ยศพัฒน์ที่เอาเปรียบอย่างรู้ตัว อยู่ในอารมณ์ที่ดีมากเป็นพิเศษ

“แม่ของฉันมาเหรอ? เธอมาทำไม?”

ชเนนทร์ได้ยินว่าแม่มา ก็ประหลาดใจเล็กน้อย แล้วก็รู้สึกว่าแม่มาก็เป็นเรื่องปกติมากๆ

ตอนที่เทวิกาพายศพัฒน์กลับไปเจอพ่อแม่ แม้ว่ายศพัฒน์จะเอาทะเบียนสมรสจริงออกมาสองฉบับ แต่พ่อแม่ก็ยังมีความสงสัยอยู่ในใจ

ครั้งนี้แม่มาที่นี่ สันนิษฐานว่าน่าจะมาตรวจสอบสถานการณ์สินะ

“ฉันรู้สึกว่าแม่สงสัยว่าฉันและวิกาเล่นละครกัน ดังนั้นจึงทำการจู่โจมอย่างไม่คาดคิด”

ชเนนทร์มุ่ยปาก และคาดเดาเหมือนกับเขา

“ตอนแรกวิกาก็เล่นละครกับแกอยู่แล้ว ไอ้สารเลวอย่างแกต่างหากที่คิดว่าเรื่องเล่นละครเป็นเรื่องจริง”

ยศพัฒน์ถูกด่าว่าสารเลวก็ไม่โกรธ เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “วิกายอมรับฉันแล้ว ถึงยังไงฉันกับเธอก็รู้จักกันมาสิบเอ็ดปี ฉันเก่งขนาดนี้ ง่ายมากที่จะได้หัวใจของเธอ”

ชเนนทร์พูดอย่างไม่พอใจ: “เอ่อ แกเก่ง แกเก่งขนาดนี้ แม่ของแกรู้เรื่องหรือยัง?”

ไอ้สารเลวนี่เก่งมากจริงๆ คุณชายของตระกูลอริยชัยกุล กรรมการผู้จัดการของบี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ป ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาและความฉลาดหลักแหลมหรือว่าความสามารถ เขาเป็นคนที่สอง ก็ไม่มีใครกล้าเป็นคนแรก

“แม่ของฉันภูมิใจในตัวฉันเสมอมา”

ยศพัฒน์ทั้งมั่นใจทั้งหลงตัวเอง

ชเนนทร์: “…….เลิกงานฉันจะไป”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน