รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 763

สองสามีภรรยาเดินทางมาช้าเล็กน้อย และไม่ต้องการมาเร็วเกินไป พวกเขาอยากให้ประยสย์ได้ระบายอารมณ์ และบอกให้หญิงชรารู้ว่าประยสย์ไม่ต้องการแต่งงานกับณิศา หญิงชราจึงตั้งใจเอาความตายมาข่มขู่มากขึ้น บังคับให้ประยสย์และณิศาแต่งงานกัน

เมื่อหญิงชราเห็นลูกชายของเธอมา ดวงตาของเธอก็แดงก่ำ และพูดขึ้นอย่างน่าสงสารว่า "ไซม่อน ลูกชายสุดที่รักของแกกำลังจะบีบบังคับแม่ของแกให้ตายแล้ว แม่ทำไปทั้งหมดก็เพราะหวังดีต่อตัวเขาเอง แต่เขามาด่าว่า แม่ยุ่งไม่เข้าเรื่อง แม่อยู่ในโลกนี้ต่อไปก็ทำให้พวกลูกรังเกียจ งั้นแม่ตายไปเลยดีกว่า เพื่อไม่ให้พวกลูกมีความรังเกียจมากขึ้น”

“คุณย่า ผมไปบังคับคุณย่าให้ตายตอนไหน ผมแค่มาร้องทุกข์เฉย ๆ รีบวางมีดลงเถอะครับ”

ประยสย์แสดงทีท่าที่ดูประหม่าออกมา

หญิงชราพูดขึ้นอย่างน่าสงสาร "แกต้องการบังคับให้ย่าตาย ย่าไปขอแต่งงานให้แก แต่แกกลับปฏิเสธที่จะแต่งงานกับณิศา แกจะให้ย่าเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ไม่ใช่การบีบบังคับให้ตายเหรอ?”

ไซม่อนดุลูกชายของเขาทันที "ไอ้เด็กคนนี้ ทำไมถึงทำให้ย่าของแกโกรธ?ย่าของแกอายุมากแล้ว ถ้าท่านถูกแกทำให้โกรธแบบนี้อยู่เรื่อย ไม่ช้าก็เร็วแกต้องโกรธและเครียดจนตายแน่”

“ย่าของแกช่วยแกขอแต่งงาน ก็คิดและทบทวนแทนแกแล้ว ตอนที่อยู่บ้าน แกก็เคยรับปากย่าแล้ว ตอนนี้มากลับคำ แล้วแกจะให้ย่าแกเอาหน้าไปไว้ไหน?”

"ประยสย์ ถ้าย่าแกเป็นอะไรขึ้นมาเพราะแก อย่าหาว่าฉันไม่ใจดีกับแกนะ!"

ญาณินก็เกลี้ยกล่อมลูกชายของเขา "ลูก ย่าของลูกเป็นห่วงเรื่องการแต่งงานของลูกมาก ลูกอยากถูกกล่าวหาว่าเป็นคนฆ่าย่าเพราะเรื่องนี้เหรอ ใครบอกให้ลูกตอบรับคุณย่าที่บ้านล่ะ"

ประยสย์ ".…..คุณย่า ผมจะไม่คืนคำแล้ว ผมตกลง ย่าจะให้ผมแต่งงานกับใคร ผมก็จะแต่ง ตกลงไหม?ย่ารีบวางมีดลงเถอะ ถึงผมจะปากร้ายไปหน่อย แต่ก็ไม่ต้องการให้คุณย่าตายครับ”

"ผมตอบตกลงกับคุณย่าทุกอย่างเลย พรุ่งนี้ผมจะขอลูกสาวคนรองของตระกูลนนท์สัจทัศน์แต่งงาน จากนั้น จะรีบจัดการเรื่องงานแต่งให้เร็ว เป็นการดีที่สุดที่จะจัดงานแต่งพร้อมกับวิกา ทุกอย่างจะได้รวดเร็ว เราสองพี่น้อง คนหนึ่งแต่งออก คนหนึ่งแต่เข้า เป็นงานมงคลควบคู่เลย แบบนี้โอเคหรือยัง?”

ถ้ากัญณิศาอยู่ที่นี่ด้วย คงจะปรบมือแล้ว

“แม่ ดูสิ เด็กคนนี้ก็ตกลงแล้ว และมันจะไม่คืนคำแล้ว วางมีดลงเร็ว ๆ อย่าทำร้ายตัวเองเลยนะครับ”

ไซม่อนเกลี้ยกล่อมแม่ของเขา และเดินเข้ามาใกล้ และฉวยโอกาสตอนที่แม่เผลอ คว้ามีดปอกผลไม้มา

และเป็นหญิงชราเองที่ประสบความสำเร็จในการบีบบังคับ และจงใจให้ลูกชายของเธอมีโอกาสคว้ามีดออกไปจากมือ

เธอไม่ปาดคอจริง ๆ หรอก

เธอยังคงต้องการที่จะมีชีวิตอยู่เพื่อดูการแต่งงานของประยสย์ที่ไม่มีความสุข

หลังจากที่ไซม่อนคว้ามีดออกไป เขาก็ยื่นมีดให้บอดี้การ์ดทันที จากนั้นเขาก็ช่วยแม่นั่งลงบนโซฟา และพูดกับบอดี้การ์ดว่า "พวกแกออกไปให้หมด"

ประยสย์ส่งสายตาให้บอดี้การ์ดของเขา และพวกเขาทั้งหมดก็ถอยออกไป

ลินน์ฉวยโอกาสกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง คราวนี้ เธอทำตัวดีไม่กล้าขัดอีก

แม้แต่ปู่กับย่าก็เอาชนะพี่ใหญ่ไม่ได้ นับประสาอะไรกับเธอ

พี่ชายคนรองบอกเธอเป็นการส่วนตัวหลายครั้งว่า เธอต้องประพฤติตัวดีเหมือนเมื่อก่อน เพื่อที่เธอจะได้เติบโตอย่างปลอดภัย

ยังบอกเธอด้วยว่า บ้านที่เธออาศัยอยู่เป็นเวลาสิบปีนั้น ที่จริงเป็นของลุงใหญ่ของเธอ และถ้าเธอทำให้ลุงกับพี่ชายของเธอไม่พอใจ เธอจะถูกไล่ออกจากคฤหาสน์ตระกูลสาระทา

เป็นเรื่องยากสำหรับลินน์ที่จะยอมรับความจริงนี้

หลังจากที่ลูกชายช่วยหญิงชรากลับไปที่โซฟาและนั่งลง จากนั้น เธอก็เริ่มร้องไห้

เธอร้องไห้และพูดว่า "ฉันอายุมากขนาดนี้แล้ว จะอยู่ได้กี่วันก็ไม่รู้?ประยสย์เป็นหลานชายคนโตของฉัน และฉันแค่อยากเห็นหลานชายคนโตแต่งงานและมีลูก เพื่อที่ฉันจะได้ตายอย่างสงบ ฉันรู้ว่า ฉันคุณย่าที่น่ารังเกียจ ประยสย์เกลียดย่าคนนี้มาก”

"หลังจากฉันตาย เขาอยากจะแต่งงานกับใครฉันก็ไม่สนแล้ว และไม่เกี่ยวกับฉันด้วย ณิศาเป็นเด็กดีมาก ถ้าเขาไม่ใช่หลานชายของฉันเอง ฉันคงลังเลที่จะให้ณิศาแต่งงานกับเขา ไม่รู้ว่าติณห์ชอบณิศามากแค่ไหน”