รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 89

นฤเบศวร์เดินเข้าไปในร้านกาแฟที่ยุ่งเหยิง

คนของเปรมาทำลายร้านกาแฟไปครึ่งหนึ่งแล้ว โต๊ะและเก้าอี้ถูกทุบจนเกลี้ยง และกระจกก็เกลื่อนพื้น

นฤเบศวร์ได้แต่อุทานในใจ

สถานการณ์ของเปรมานี่เก็บกวาดลำบากเลยนะเนี่ย

ยศพัฒน์ไม่เคยรักเปรมามาก่อน และเพราะว่าเปรมาอิจฉาริษยา ก็เลยพาคนมาทำลายร้านของเทวิกา ถ้าพัฒน์รู้ต้องโกรธแทนเมียอย่างแน่นอน

“คุณชายใหญ่”

พอบอดี้การ์ดเห็นนฤเบศวร์เดินเข้ามา ก็เอ่ยทักทายด้วยความเคารพ

นฤเบศวร์ได้แต่พูดนิ่งๆ ว่า “พวกนายออกไปก่อน ดูแลคุณเปรมาให้ดี อย่าให้เธอเข้ามาที่นี่อีก”

“ครับ”

และพวกบอดี้การ์ดก็พากันออกไป

นฤเบศวร์มองดูพนักงานและคนทำขนมที่ยืนอยู่ด้านหลังของกนกอร พร้อมกับพูดกับเธอว่า “คุณกนกอร ให้พวกเขาออกไปก่อนได้ไหมครับ? ผมอยากคุยกับคุณส่วนตัว”

กนกอรพูดด้วยสีหน้าที่เย็นชา “มีอะไรก็ว่ามาเลยค่ะ พวกเขาเป็นคนของร้านฉัน และก็เป็นพยานได้พอดี ว่าเปรมาเป็นคนทำลายร้านฉัน”

ในร้านก็มีกล้องวงจรปิดเหมือนกัน

เปรมาหนีไม่พ้นหรอก

และตำรวจก็กำลังจะมาถึงในไม่ช้า

ต่อให้จะทำให้เปรมาติดคุกไม่ได้ แต่ก็สามารถทำให้เปรมาต้องขอโทษพวกเธอและก็จ่ายค่าเสียหายหลายเท่าได้

ถ้าเกิดว่าคนของนฤเบศวร์ไม่เข้ามาห้ามก่อน เปรมาก็คงให้คนมาทำร้ายเธอไปแล้ว

ข้อนี้มันทำให้กนกอรรู้สึกโมโหมาก

เปรมาเป็นผู้หญิงตอแหล！

อยากแต่งงานกับยศพัฒน์ แต่ว่าก็ไม่อยากเสียนฤเบศวร์ แล้วก็รู้สึกอิจฉาเทวิกา แถมยังเห็นกนกอรเป็นคนที่ขวางหูขวางตาอีก

สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือ ผู้หญิงแบบนี้ กลับสามารถทำให้นฤเบศวร์รักอย่างสุดหัวใจ

กนกอรรู้สึกว่านฤเบศวร์ตาบอดจริงๆ

โชคดีที่คุณพัฒน์มองขาด ไม่ได้โดนความตอแหลของเปรมาหลอกเข้า เพราะว่านิสัยของเทวิกาดีกว่าเปรมาเป็นร้อยเท่า

ยัยตอแหลแบบเปรมาเนี่ยนะจะมาเทียบกับเทวิกา

ไร้สาระ！

หน้าด้าน！

เทียบได้เหรอ？

นฤเบศวร์เงียบไปครู่หนึ่ง และก็พูดว่า “คุณกนกอร ผมไม่ได้ปฏิเสธนะว่าเปรมาไม่ใช่คนทำลายร้านของคุณ”

“เปรมาใจร้อนไปหน่อย และก็เพราะว่าเธอรักพัฒน์เกินไป เลยรู้สึกรับไม่ไหว ก็เลยมาหาเรื่องถึงที่นี่ เธอกับพัฒน์เป็นคนรักกันตั้งแต่สมัยเด็ก โตมาด้วยความ ความรู้สึกของพวกเขา……”

“แบ้ดบอส การที่คุณพูดอะไรแบบนี้ออกมา ไม่รู้สึกเจ็บใจบ้างเหรอ?”

กนกอรตัดบทนฤเบศวร์ “ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าเปรมากับคุณพัฒน์จะเป็นรักวัยเด็ฏอะไรกันนั่น แต่ว่าร้านนี้ก็ถือว่าเป็นของฉันครึ่งหนึ่ง เปรมากลับมาทำลายร้านของฉันเพราะว่าความอิจฉา ซึ่งนั่นก็คือความผิด เธอก็ต้องถูกลงโทษ”

“คุณพัฒน์ก็แต่งงานไปแล้ว แล้วการกระทำของเปรมานี่มันหมายความว่ายังไงกัน? เธอด่าวิกาอย่างเปิดเผยขนาดนั้น ทั้งๆ ที่เธอต่างหากที่เป็นมือที่สาม อยากจะยื่นมือเข้ามายุ่งในชีวิตแต่งงานของวิกา แต่กลับขาวเป็นดำ ด่าว่าวิกาเป็นชู้”

นฤเบศวร์มีสีหน้าเคร่งขรึม ตอนที่กนกอรด่าจบ เขาก็ถามด้วยเสียงที่ทุ้มต่ำว่า “คุณต้องการเงินเท่าไหร่?”

กนกอรหันมาหยิบแก้วบนโต๊ะและปาใส่นฤเบศวร์

และแน่นอนว่าไม่โดน

นฤเบศวร์หลบแก้วที่เธอปามาได้อย่างง่ายดาย การกระทำของเธอทำให้นฤเบศวร์รู้สึกโกรธ และใบหน้าของเขาก็มืดมนลงทันที สายตาไม่เป็นมิตรอีกต่อไป

เขาขู่กนกอรว่า “กนกอร พูดดีๆ ไม่ชอบ อย่าให้ต้องร้ายนะ ต่อให้เธอแจ้งตำรวจ แต่ว่ามีฉันอยู่แล้ว เธอจะทำอะไรเปรมาได้งั้นเหรอ? อย่างมากก็แค่เสียเงินให้เธอนิดหน่อยเท่านั้นเอง แต่ถ้าเกิดว่าเธอทำผิดต่อฉัน ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เธอได้มีชีวิตที่ดีอย่างแน่นอน”

“อ๋อเหรอแบ้ดบอส ฉันกลัวจังเลย ในยุคที่มีนิติธรรมแบบนี้ ฉันไม่เชื่อหรอกนะว่าคุณจะสั่งฟ้าสั่งฝนอะไรก็ได้ คำพูดและการกระทำของคุณเมื่อกี้นี้ถูกถ่ายเอาไว้หมดแล้ว ถ้าเกิดว่าอัปโหลดลงอินเตอร์เน็ตไป แม้แต่ชื่อเสียงขอคุณก็จะเสียหาย คุณไม่กลัวว่าจะสร้างปัญหาใหญ่ และRA กรุ๊ปของพวกคุณก็จะถูกตรวจสอบด้วยเหรอ?”

นฤเบศวร์หน้าตามืดมน “RA กรุ๊ปของฉันดำเนินกิจการอย่างถูกกฎหมาย และฉันก็เป็นนักธุรกิจที่ถูกกฎหมายด้วย ทำไมต้องกลัวโดนตรวจสอบ?”

“และอย่ามาเรียกฉันว่าแบ้ดบอส！”