รักนี้ หัวใจรอคอย นิยาย บท 10

สรุปบท บทที่ 10 เก็บเด็กไว้…..: รักนี้ หัวใจรอคอย

สรุปเนื้อหา บทที่ 10 เก็บเด็กไว้….. – รักนี้ หัวใจรอคอย โดย Anonymous

บท บทที่ 10 เก็บเด็กไว้….. ของ รักนี้ หัวใจรอคอย ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Anonymous อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

เมื่อจูนเชิงหย่าเห็นทั้งสองคนสบตากันด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก ก็พลันเดือดขึ้นมา นี่มัน มัน….

“จูนจือมู่! นี่แกไม่เห็นหัวฉันกับตระกูลยี่ในสายตาเลยใช่ไหม!”

"แก! แก..." จูนเชิงหย่าโกรธมากจนควันออกหู

เธอหันหน้าไปหานายท่านจูน พร้อมกับสบถออกมา

“พ่อ ดูเขาสิ ดูเขาทำสิ…..อวดดีเสียจริง จูนจือมู่ เฉียวป่าวเอ๋อร์เป็นลูกสะใภ้ตระกูลยี่ แกกล้าดียังไง กล้าดียังไงมานอนกับเธอ…”

ตระกูลจูนมีกฎเกณฑ์ที่เข้มงวด และนายท่านจูนก็เข้มงวดกับลูกหลานของเขาเสมอ โดยเฉพาะจูนจือมู่ เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น มันช่างเป็นอะไรที่…..

นายท่านจูนโกรธจัด จนไอค่อกแค่กออกมา

พ่อบ้านช่วยปลอบให้นายท่านจูนเย็นลงอย่างเป็นห่วง บอดี้การ์ดและคนรับใช้ที่มากับเขาต่างก็ตื่นตระหนก จนแทบไม่กล้าหายใจ

จูนเชิงหย่าพูดออกมาด้วยความโกรธ "พ่อ ฉันรู้ว่าจือมู่เป็นหลานชายคนเดียวของตระกูล ทุกคนต่างเอาอกเอาใจและเข้าข้างเขา พ่อเองก็คอยหาคู่ดูตัวให้เขาอยู่ตลอด แต่ตอนนี้เขาทำกลับเรื่องแบบนั้น…..”

ขณะที่เธอพูด จูนเชิงหย่าก็พูดเสียงดังอย่างเจ็บใจว่า "จือมู่นอนกับน้องสะใภ้ตัวเอง เฉียวป่าวเอ๋อร์เป็นภรรยาของซือเฉิน แต่เขากลับใช้ความเป็นคุณชายตระกูลจูนมาทำเรื่องผิดบาปแบบนั้น แบบนี้จะให้ซือเฉินเอาหน้าไปไว้ที่ไหน คนอื่นๆจะมองตระกูลยี่ยังไง…..”

จูนเชิงหย่าหันไปตะคอกใส่ห้องผู้ป่วยอย่างโกรธจัด

“การที่พวกแกสองคนร่วมรักกัน มันผิดศีลธรรมนะ หน้าไม่อาย!”

จูนเชิงหย่าคำรามออกมาเสียงแหลม เฉียวป่าวเอ๋อร์ที่อยู่ในห้องผู้ป่วยมีใบหน้าซีดขาว คำดูถูกเหยียดหยามเหล่านั้น โจมตีเข้ามาในหัวใจของเธออย่างจัง

"ซือเฉิน นายมีอะไรจะพูดเกี่ยวกับเรื่องที่ไนท์คลับในคืนนั้นไหม….”

จู่ๆจูนจื่อหมิงก็ย้อนถามเสียงเย็นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

ทุกสายตาจับจ้องไปที่ยี่ซือเฉิน ที่ตอนนี้มีสีหน้าทะมึนแทบดูไม่ได้ แต่เมื่อได้คำว่า “ไนท์คลับ” เขาก็พลันนึกถึงเรื่องถ่ายรูปแบล็คเมล์ขึ้นมาได้

"คุณป้า ทำไมไม่ลองถามลูกชายคุณป้าดูล่ะ ว่าเขาได้ส่งตัวเฉียวป่าวเอ๋อร์มาขึ้นเตียงกับผมหรือเปล่า…..” จูนจือมู่มองยิ้มเยาะออกมา แล้วหันไปมองจูนเชิงหย่า

ทุกคนต่างพากันเงียบและไม่กล้าพูดอะไรอีกต่อไป มองดูผลตรวจในมือของนายท่านจูนด้วยสายตาที่ซับซ้อน

เมื่อได้อ่านผลตรวจ นายท่านจูนก็เงียบไป เขาเงยหน้าขึ้นและมองผู้หญิงที่อยู่ในห้องผู้ป่วยด้วยดวงตาที่ขุ่นมัว...

เมื่อเฉียวป่าวเอ๋อร์ถูกชายชราจ้องเขม็ง ใบหน้าของเธอก็ซีดเซียว มือก็กำผ้านวมแน่น

เหมือนสมองของเธอหยุดคิดไปชั่วคราว ใจไม่ดีแปลกๆ

ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้...

ทำยังไงดี เธอควรทำยังไงดี...

หลังจากนั้นไม่นาน นายท่านจูนก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม ๆ เสียงโรยราตามวัยเอ่ยสั่งออกมาอย่างไม่ยอมให้ใครขัดขืน

“เก็บเด็กไว้……”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนี้ หัวใจรอคอย