รักต่างวัยของเจ้านายจอมเก๊ก นิยาย บท 42

วันนี้ฉันอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่เช้า เพราะหมอนัดและคุณคเชนทร์จะทำหน้าที่เป็นโชเฟอร์ขับรถให้กับฉัน ความจริงฉันนั่งแท็กซี่ไปก็ได้ แต่เขาไม่ยอมก็เลยจำใจต้องไปกับเขา เมื่อรถแล่นมาถึงโรงพยาบาลแห่งหนึ่งของกรุงปารีส

ฉันเดินลงจากรถตรงเข้าไปข้างในโรงพยาบาลตรวจกับหมอประจำที่คุ้นเคย คุณหมออัลตร้าซาวด์ให้ด้วย ทำให้ฉันเห็นตาหนูที่อยู่ในท้อง ซึ่งกำลังเคลื่อนไหวไปมา มันทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของฉันผุดขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับน้ำตาแห่งความปีติยินดีกับสิ่งที่น่าอัศจรรย์

"ตาหนูเนี่ยตัวโตจังเลยนะ ท่าทางจะแข็งแรงเอามากๆ" ฉันส่งยิ้มให้เขาไปอย่างเขินอาย เมื่อผู้ชายที่เข้ามาอยู่ในห้องนี้ไม่ใช่สามีของฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกขัดเขินอย่างบอกไม่ถูก

"พอดีนาราชอบกินแล้วก็นอน ตาหนูก็เลยตัวใหญ่เป็นพิเศษค่ะ"

"หาหมอเสร็จ เราไปเดินดูเสื้อผ้าเด็กกันนะ พี่อยากซื้อให้ตาหนู"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณคเชนทร์ พี่ธนาซื้อไว้จนล้นตู้แล้ว นาราว่าจะเอาไปบริจาคด้วยซ้ำมันเยอะเกิน"

"นั่นมันของธนา ส่วนของพี่ยังไม่ได้ซื้ออะไรให้ตาหนูเลย ไปเถอะนะ ซื้อสักห้าหกชุดก็ยังดี"

ในที่สุดฉันก็ต้องตามคุณคเชนทร์มาที่ห้างจนได้ เขาซื้อโน่นซื้อนี่เสียจนเต็มคันรถเข็น ฉันยังคิดไม่ออกเลยจะเอาไปเก็บไว้ไหนดี

"พอแล้วค่ะคุณคเชนทร์ เยอะเกินไปแล้ว" ฉันพยายามห้าม และปรามเขา แต่ทว่าเขาก็ยังหยิบโน่นหยิบนี่ใส่รถเข็นจนล้นแล้ว

"ถ้าอย่างนั้นนาราขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ"

"ให้พี่ไปเป็นเพื่อนไหม"

"ไม่ต้องหรอกค่ะ นาราไปเองได้ คุณคเชนทร์รอที่เคาน์เตอร์นะคะเดี๋ยวนารามา" ฉันพูดจบประโยคก็เดินออกมา ระหว่างที่เดินไปห้องน้ำ ฉันมีความรู้สึกเหมือนกับว่ามีคนคอยเดินตามหลังตลอดเวลา แต่พอหันกลับไปก็ไม่เห็นมีใคร คนที่เดินอยู่ในห้างฉันก็ไม่รู้จักเลยสักคน มีแต่คนแปลกหน้าทั้งนั้น ฉันเดินเข้าห้องน้ำไปได้สักพัก ก่อนจะเดินออกมา แล้วฉันรู้สึกหิว จึงเดินเลี่ยงไปนั่งที่ศูนย์อาหาร