อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! นิยาย บท 668
ตอนที่ 668 ไว้ชีวิตรักสักทาง (3)
โดย
Ink Stone_Romance
หัวใจเจ็บปวดกว่าทุกที…
เธอลุกยืนตัวโงนเงน เปิดกล่องยาแล้วหายาช่วยระบบไหลเวียนเลือดหัวใจกลืนลงไปโดยไม่ดื่มน้ำสักคำ
แต่ผ่านไปพักใหญ่…
ความเจ็บตรงอกไม่ได้ผ่อนปรนลงแม้แต่น้อย
กลับยิ่งอยู่ความเจ็บยิ่งทวีคูณขึ้น…
…………………………
น่าหลันเรียกเย่เซียวแต่ไม่สำเร็จกลับถูกเขายกตัวอุ้มขึ้นไปให้พลิกตัวจนเธอถูกเขาคร่อมไว้ใต้ร่าง “เย่เซียว…” เธอเรียกชื่อเขาอย่างตื่นเต้น
น่าหลันไม่เคยใกล้ชิดเขาขนาดนี้มาก่อนจึงรู้สึกเพียงหัวใจแทบหลุดจากอก เธอมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างหลงใหล ต่อให้เขากำลังเมาก็ยังมีเสน่ห์เพียงนี้ ทำให้เธอยอมมอบทุกอย่างให้เขา
เย่เซียวค่อยๆ ลืมตาขึ้น เพราะอาการมึนเมาขับให้ดวงตาคู่นั้นล้ำลึกเหมือนมหาสมุทรที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกชั้นหนา หรือจะเหมือนท้องฟ้ายามมืดที่มีแสงจันทร์ประดับ น่าหลันแทบจะเคลิ้มไปกับสายตาของเขา
“คุณมาอยู่นี่ได้ไง?” เขามองเธอด้วยความมึนงง มุมปากที่ติดเย็นชามาตลอดกลับจุดยิ้มเล็กๆ นิ้วเรียวยาวเกี่ยวผมที่ปรกข้างแก้มไปหลังศีรษะ
ท่วงท่านั้นอ่อนโยนเสียจนน่าหลันแทบจะน้ำตาไหลเพราะความดีใจ
เธอยิ้มหน้าซื่อๆ “คุณเมาแล้ว ฉันต้มชาแก้เมามาให้คุณก็เลยอยู่นี่น่ะ ตอนนี้คุณยังโอเคไหม?”
“โอเค ยังโอเค…กอดคุณก็รู้สึกดีมาก…”
“ถ้าคุณชอบก็กอดฉันแบบนี้ตลอดเลยได้ไหม?” ขอบตาน่าหลันร้อนผ่าวและกอดเขาตอบอย่างตื้นตัน
“คุณชอบให้ผมกอดคุณอย่างนี้เหรอ?” เขาถามเสียงแหบ
“อืม ชอบมาก”
“ในเมื่อชอบ…ทำไมถึงใจร้ายกับผมขนาดนี้?” เย่เซียวพูดถึงตรงนี้ก็หายใจรุนแรงขึ้น หัวคิ้วที่ขมวดคิ้วอยู่ของเขาค่อยๆ ถูกแทนที่ด้วยความเจ็บปวด “คุณชอบเอาแต่ใจแบบนี้เพราะเห็นว่าผมชอบคุณ…”
เมื่อครู่ตื้นตันมากเท่าไร ยามนี้ในใจน่าหลันก็ขมขื่นมากเท่านั้น
เธอเข้าใจแล้ว เย่เซียวไม่ได้กอดตัวเอง คนที่ชอบก็ไม่ใช่ตัวเอง…เขาแค่เห็นเธอเป็นไป๋ซู่เย่! เห็นเป็นผู้หญิงคนนั้น!
เธอซบนอนบนตัวเขาและเริ่มร้องไห้อย่างห้ามไม่ได้ “เย่เซียว คุณเองก็เหมือนเธอที่เห็นว่าฉันชอบคุณเลยทำร้ายฉันตลอดแบบนี้! เทียบกับไป๋ซู่เย่ คุณเองก็ใจร้ายมากเหมือนกัน! ทำไมคุณถึงยอมถูกผู้หญิงคนนั้นทำร้ายแต่ก็ไม่ยอมเปิดใจรับฉันสักที?”
“ซู่ซู่…”
“ซู่ซู่…”
เย่เซียวกลับไม่ได้ยินเสียงร่ำไห้ของหญิงสาว ปากแห้งกรังพึมพำ เรียกชื่อสองพยางค์ที่ฝังแน่นเข้าจิตวิญญาณ
ความจริงมีแค่ตอนเมาเท่านั้นที่เขาจะปล่อยปละละเลยตัวเองได้ถึงเพียงนี้ ปล่อยให้ชื่อนั่นวนเวียนอยู่ในหัวใจตัวเอง…
………………………………
ตลอดคืนนั้น
ไป๋ซู่เย่ตาค้างจนฟ้าสว่าง
ความจริงเธออยากหลับไปทั้งอย่างนั้นแต่เพราะในหัวมีแต่ภาพที่เขานอนกอดกับน่าหลันลอยเต็มไปหมด ความรู้สึกนี้มันแย่นัก หากหลับไปคงไม่ทรมานอีกแล้ว แต่ไม่ว่าอย่างไรก็หยุดความคิดไม่ได้สักที
พวกเขาจะจูบลึกซึ้งมากขนาดไหน? พวกเขาจะกกกอดกันกี่ครั้งในหนึ่งคืน? ยิ่งไปกว่านั้นใช้ท่าอะไร? ใช้ท่าเดียวกับที่ทำกับเธอ หรืออย่างอื่น?
เธอคิดไปมาอยู่ๆ เริ่มรู้สึกว่าสมองกับหัวใจใกล้จะปริแตกพร้อมกันรอมร่อ
รอจนฟ้าสว่างเธอแทบพลิกตัวลงจากเตียงทันที เก็บเสื้อผ้าของเขาแต่ละชิ้นรวมถึงโน้ตบุ๊คเอกสารของเขาใส่ในรถ ไปยังบริษัทของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก!