อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! นิยาย บท 811
ตอนที่ 811 กอดคุณเป็นเรื่องปกติ (4)
โดย
Ink Stone_Romance
ไป๋ซู่เย่แอบหยิกมือเขาทีปล่อยให้ร่างกายพิงเขา เขาก้มมองเธอรู้ว่าเธอกำลังหมายถึงให้เขาเงียบเสียง
การกระทำเล็กๆ น้อยๆ ทั้งหมดนี้ตกอยู่ในสายตาของฮูหยินไป๋เหมือนเป็นการหว่านสายตาหากัน ทะเลาะหยอกเอินกัน อีกทั้งในฐานะผู้ที่เคยอาบน้ำร้อนมาก่อนอย่างตนก็ดูออกว่าเย่เซียวจริงใจต่อลูกสาว ความรักที่อีกคนมีต่ออีกคนจากสายตาก็ดูออก อย่างไรเสียสายตาของเขาไม่เคยละห่างจากตัวลูกสาวเธอเองนานเกินหนึ่งนาทีเลย
แน่นอนว่าฮูหยินไป๋ไม่คิดจะโทษพวกเขาแต่แรกอยู่แล้ว แค่ตักเตือนลูกสาวไม่กี่คำ ตอนนี้ก็ทำแค่พยักหน้าหงึก นึกบางอย่างได้ก็กล่าวอีก “ตอนนี้พวกลูกร่างกายไม่แข็งแรงเท่าไหร่ ฉะนั้นหักห้ามใจบ้างนะ!”
ไป๋ซู่เย่และเย่เซียว“…”
“พอแล้วพอแล้ว กลับไปนอนต่ออีกหน่อยไป นี่ยังเช้าอยู่เลย!อ้อ นั่นสิ เรื่องทะเบียนสมรสของพวกลูกสองคน คิดจะไปจดกันเมื่อไหร่?”
“วันนี้ค่ะ” ไป๋ซู่เย่เพิ่งดึงสติกลับมาจากความเคอะเขินได้พลางตอบกลับฮูหยินไป๋ เรื่องนี้เธอกับเย่เซียวเคยปรึกษากันแล้ว
ฮูหยินไป๋รับคำที “รีบทำซะก็ดี แม่กับพ่อของลูกจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องลูกอีก ต่อจากนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของสามีลูกคิดหนักแทนแล้วกัน”
คำว่า ‘สามี’เรียกให้เย่เซียวตัวสะท้านไปชั่วขณะ
รู้สึกแปลกนิดหน่อย
แต่ก็ช่างวิเศษ ทำให้เขาอยากได้ยินจากปากของซู่ซู่เหลือเกิน
เขากุมมือเธอแน่นก่อนกล่าวลาฮูหยินไป๋ ฮูหยินไป๋เดินออกไปแล้วส่วนเขาฉุดร่างเธอให้กลับเข้าไปในห้อง
จากนั้น…
ตลอดช่วงเช้าในห้องนอนมีแต่เสียงที่เขาบอกให้เธอเรียก ‘สามี’บนเตียง เธอไม่ยอมเรียกโดยการแกล้งหลับตลอด ผลสุดท้าย…
ย่อมถูกใครบางคนทำโทษไปหนึ่งชั่วโมงเต็ม
เมื่อตื่นมาลงไปทานข้าวชั้นล่างอีกทีก็เลยเวลาอาหารเช้าไปแล้ว
————
หลังแต่งงาน พวกเขากลับไปเมืองเยียว
ช่วงนี้เย่เซียวร่วมงานกับถังเจวี๋ยมากขึ้นเรื่อยๆ เขามีความคิดที่จะส่งต่อธุรกิจสีเทามากมายให้ถังเจวี๋ยต่อ ส่วนเขาเริ่มทำหน้าที่สามีคนหนึ่งอย่างสบายใจ
เพราะมีการพูดคุยเจรจากันทำให้ถังเจวี๋ยเองก็ย้ายจากทะเลทรายซ่าเหยียนกลับมาพักอาศัยที่เมืองเยียว พร้อมทั้งเรียกถังซ่งกลับมา มีน้องชายอัจฉริยะคนนี้ก็ต้องวางให้เขาอยู่ข้างกาย เผื่อเรียกใช้ประโยชน์ได้ทุกเมื่อ
วันนี้ ไป๋ซู่เย่กำลังจัดรูปวาดในห้องโกดัง ได้ยินพนักงานร้านเรียกเธอจากข้างนอก “เจ้านาย สามีคุณมาถึงแล้วค่ะ!”
เย่เซียว?
ไป๋ซู่เย่มองนาฬิกาข้อมือแวบหนึ่ง นี่เพิ่งห้าโมงกว่าเอง วันนี้เขามาเร็วกว่าปกติตั้งเยอะ
“งั้นเธอมาจัดการตรงนี้ที ฉันขอออกไปดูสักหน่อย” เธอมอบหมายงานให้พนักงานอีกคน
“ค่ะ คุณรีบไปเถอะ”
พนักงานยิ้มรับ
จะว่าไปก็น่าขัน เริ่มแรกที่เย่เซียวปรากฏตัวในร้านนี้นั้นพนักงานสาวอายุน้อยสองคนคิดว่าเขาเป็นลูกค้าเอาใจยากอีกคน ต่างหวาดผวาถอยกรูดเพราะท่าทางเย็นชาของเขาเลยไม่กล้าพูดมาก สุดท้ายพอเขามาไม่พูดอะไรทั้งสิ้น บอกแค่ว่าจะหาเจ้านายพวกเธอ พวกเธอยิ่งกลัวเข้าไปกันใหญ่
ต่อจากนั้นอีก…
พอไป๋ซู่เย่ออกมาเย่เซียวก็เปลี่ยนสีหน้าที่ต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ไม่ใช่ท่าทางเย็นยะเยือกดุจน้ำแข็งอย่างนั้นอีก แถมยังดูอบอุ่นด้วยซ้ำ
ทำให้ภายหลังพนักงานสองคนเปลี่ยนมุมมองต่อเขาไปจากเดิม ตอนนี้เมื่อไรที่ได้เจอเขาจะไม่กลัวหัวหดเหมือนอย่างเคยอีกต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก!