สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 20

หนานซ่งฟังการสารภาพของฉินเจียงหยวน กลับไม่รู้สึกอะไรเลย แค่ขมวดคิ้วตอนที่เขามาจับมือเธอ จากนั้นก็รีบดึงมือตัวเองออกมาจากมือเขา

เธอหักห้ามความอยากอ้วกไว้ แล้วถามเขาด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก "ในเมื่อแกรู้เรื่องชั่วๆที่หนานหยาทำตั้งนานแล้ว ทำไมไม่ไปแจ้งตำรวจล่ะ?"

ฉินเจียงหยวนโดนเธอตอกกลับแบบนี้ จึงกะพริบตาอย่างร้อนตัว จากนั้นก็รีบแก้ตัวว่า "ฉันก็โดนภาพลักษณ์ของเขาหลอก! สามปีที่ผ่านมาฉันโดนหลอกมาโดยตลอด คิดว่าเธอลื่นตกเหวจริงๆ เธอไม่รู้หรอก รู้ว่าเธอตายแล้วฉันเสียใจมากแค่ไหน จนฉันเป็นโรคซึมเศร้า แล้วต้องไปหาจิตแพทย์ หนานหยาเลยฉวยโอกาส มาข้างตัวฉันเพราะความคิดถึงที่ฉันมีต่อเธอ แล้วหลอกให้ฉันขึ้นเตียงด้วย……"

เขาเพิ่งพูดถึงตรงนี้ เสียงนาฬิกาจึงดัง จนเขาสะดุ้งเฮือก

หนานซ่งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วปิดนาฬิกา พร้อมเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง "ถึงเวลาแล้ว แกไปได้แล้ว"

ฉินเจียงหยวนอึ้งนิ่งอยู่กับที่

เขาคาดไม่ถึงเลยว่าบทแก้ตัวที่เขาใช้เซลล์สมองพยายามคิดมาสองวัน บวกกับการสารภาพรักที่ลึกซึ้งจะทำให้หนานซ่งหวั่นไหวไม่ได้

เขาคิดว่าคงไม่ต้องรอให้เขาพูดจนจบ หนานซ่งก็จะให้อภัยเขาทุกอย่าง จากนั้นก็ร้องไห้พุ่งเข้ามาในอ้อมกอดเขา หวั่นไหวร้องไห้ฟูมฟาย จากนั้นเขาก็จะได้เธอไปครอบครอง

แล้วสถานการณ์ตอนนี้คืออะไร? เกิดความผิดพลาดที่ไหน?

"เสี่ยวซ่ง!" ฉินเจียงหยวนเริ่มร้อนใจ แล้วดึงมือหนานซ่งมา "เธอไม่เชื่อฉันเหรอ? ฉันสาบานได้นะ ทุกคำพูดที่ฉันพูดคือความจริง!"

หนานซ่งสะบัดมือเขาออกอย่างเยือกเย็น แค่โดนเขาแตะต้องตัวก็รู้สึกเหมือนมีเหามาโดนตัว จนเธออยากจะบีบให้ตาย

เธอเก็บโทรศัพท์ แล้วบันทึกเสียงที่อัดไว้ จากนั้นจึงมองฉินเจียงหยวนด้วยสายตารังเกียจอย่างไม่ปิดบัง

"แกขึ้นเตียงกับเขาแล้ว ก็ถือว่าเป็นคนสกปรก อีกหน่อยอย่าโผล่มาให้ฉันเห็นหน้าอีก มันขัดตา แต่ว่าแกกับหนานหยาก็ดูเหมาะสมกันดี ขอให้พวกแกอยู่ด้วยกันไปนานๆ"

ฉินเจียงหยวนงงกับท่าทางของหนานซ่งมาก โดนยามลากตัวออกไปเหมือนสุนัขข้างทางแล้ว ก็ยังคงตั้งสติไม่ได้

จนกระทั่งโดนลากตัวไปถึงหน้าประตูบริษัทตระกูลหนาน เขาค่อยรู้สึกตัว แล้วโหวกเหวกโวยวาย "เสี่ยวซ่ง เธอต้องเชื่อฉันนะ ฉันรักเธอ……"

ยวี่จิ้นเหวินเพิ่งลงจากรถ แล้วก้าวเดินมาที่หน้าประตูบริษัทตระกูลหนาน ก็เห็นผู้ชายที่หน้าตาเหมือนสุนัขโดนยามโยนออกมา จึงรีบหลบทันที

เขาขมวดคิ้วแน่น "เสี่ยวซ่ง"ที่เขาพูดถึง คือหนานซ่ง?

……

หนานซ่งยืนอยู่หน้าอ่างล้างมือแล้วใช้สบู่ล้างทุกซอกทุกมุมของมือตัวเองที่โดนฉินเจียงหยวนจับอย่างละเอียด เหมือนจับเชื้อโรคอย่างนั้น

พอล้างมือเสร็จ เธอก็หยิบสเปรย์อากาศออกมาฉีด แล้วสั่งให้ผู้ช่วยเอาเก้าอี้ที่ฉินเจียงหยวนเคยนั่งออกไป แล้วเปลี่ยนตัวใหม่ ทุกซอกทุกมุมที่โดนเขาแตะต้องช่างขยะแขยงจริงๆ

จัดการสะอาดสักที

หนานซ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานตัวใหม่ แล้วอ่านแผนงานที่เพิ่งส่งมา