สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 121

วันที่ต่อๆมาช่วงนี้ก็ไม่ได้เกิดเรื่องอะไร

กู้ฉางชิงกลับสู่สภาพที่พร้อมทำงาน คุณนายเฟิงก็กำลังเตรียมเรื่องงานเลี้ยงการกุศลอยู่

เพราะบริษัทเฟิงจะบริจาคเงินร้อยล้านขึ้นไปในการทำการกุศล และคุณนายเฟิงก็ยังก่อตั้งคณะการกุศลขึ้นในบริษัทเฟิงอีกด้วย

และงานการกุศลนี้ จะให้การช่วยเหลือแก่เด็กพิการ

และคุณนายเฟิงจัดการคอนเฟิร์มรายชื่อและส่งการ์ดเชิญออกไป

คนที่ได้รับการเชิญนั้น พวกเขาก็จะเตรียมของที่จะมาบริจาค และพวกเขายังจะเอาของไปประมูลอีกด้วย และกำไรเงินที่ได้มาก็เอาไปทำการกุศล

รอคุณนายเฟิงจัดการเรื่องพวกนี้เสร็จ เธอถึงจะให้ป้าหวังเอาเอกสารปึกนึงไปส่งให้กู้ฉางชิง

"คุณหญิงคะ อีกสองสามวันคุณนายเฟิงจะจัดงานการกุศล นี่คือเอกสารของงานค่ะ คุณนายเฟิงสั่งไว้ว่าคุณหญิงต้องดูรายละเอียดของคนที่ถูกเชิญทั้งหมดอย่างละเอียดค่ะ"

ป้าหวังพูดไปพร้อมกับส่งเอกสารในมือให้เธอไป

กู้ฉางชิงเลิ้กคิ้วขึ้น แต่ก็รับเอกสารมา

เธอกำลังอยากจะถามเลยว่าคุณนายเฟิงหมายความว่าอย่างไร แต่ป้าหวังก็หันหลังเดินกลับไปแล้ว

การกระทำที่ทำเหมือนเธอไม่อยู่ในสายตา กู้ฉางชิงก็รู้สึกไม่พอใจนัก

แต่พอนึกถึงว่าเธอเป็นคนของคุณนายเฟิง ก็เลยไม่ได้พูดอะไร

เธอก้มหน้าลงดูเอกสารในมือ กลับเห็นว่ากู้หงเซิงก็ถูกเชิญ เธอขมวดคิ้วขึ้นมาทันที

จากเหตุผลที่ดูจะเข้าท่าคือ คุณนายเฟิงกับบ้านเธอทะเลาะกันขนาดนี้ และดูถูกตระกูลกู้ด้วยซ้ำ แล้วทำไม ยังต้องเชิญเขามาด้วย?

หรือว่ามันเป็นเพราะเธอเอง?

พอเธอคิดถึงตรงนี้ ก็ส่ายหัวไปมา

เพราะเธอเข้าใจว่าเธอน่ะไม่ได้สำคัญอะไรขนาดที่คุณนายเฟิงเชิญเขามาเพราะเธอ

นี่คุณนายเฟิงจะทำอะไรกันแน่นะ?

เธอที่กำลังคิดวุ่นวายอยู่ในสมอง ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังมาจากข้างๆ

เธอมองไปที่หน้าจอ กู้หงเซิงโทรมา

เธอหลับตาก่อน แล้วลืมตาขึ้นมากดรับสาย

"มีอะไร" เธอถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ในโทรศัพท์กู้หงเซิงก็ไม่ได้จะทำตัวเสแสร้งอะไร พูดมาเลยตรงๆว่า "ตระกูลเฟิงส่งการ์ดเชิญมา ให้ฉันไปร่วมงานมะรืนนี้ ถึงเวลาให้เธอน่ะทำตัวสนิทสนมกับฉันด้วย"

กู้ฉางชิงขมวดคิ้ว เธอยังไม่ทันได้พูดอะไรกู้หงเซิงก็พูดต่อเตือนว่า

คนข้างนอก เขารู้ว่าฉันกับกู้ฉางชินน่ะ ความสัมพันดีต่อกัน ให้ดีเธออย่ามีพิรุธ เพราะถ้ามันพลาด เธอรู้ผลที่จะตามมาดี"

"ฉันรู้แล้ว ถึงเวลาฉันจะพยายามร่วมมือด้วย"

กู้ฉางชิงกัดฟันตอบ รู้สึกเหมือนถูกขู่

แต่เธอก็ไม่มีทางที่จะต่อต้านอะไร ใครให้จุดอ่อนเธออยู่ที่เขาหละ

กู้หงเซิงได้รับคำตอบจากเธอถึงจะพอใจและเปลี่ยนหัวข้อการสนทนา

"ใช่ วันที่จัดงานเธอเตรียมจะบริจาคอะไร"

"ฉันก็พึ่งได้รับข่าวเมื่อกี้ ยังไม่ได้เตรียม แต่ฉันกับเฟิงจิงเหยาคุยกันแล้ว ไม่ขายหน้ากู้ฉางชินหรอก"

กู้ฉางชิงรู้ว่าคำถามที่เขาถาม ไม่ใช่เพราะเป็นห่วง แต่เป็นเพราะกลัวว่าจะทำให้ลูกสาวอีกคนหนึ่งเสียหน้าก็เท่านั้นเอง

และความเป็นจริงก็เป็นแบบนี้

กู้หงเซิงกลัวเธอไม่เคยเข้าร่วมงานอะไรแบบนี้ เลือกของไม่เป็น เดี๋ยวถึงเวลาก็มาทำกู้ฉางชินเสียชื่ออีก

เพราะยังไงตอนนี้สิ่งที่เธอแบกรับไว้คือชื่อของกู้ฉางชิน

"ถ้าเธอกับเฟิงจิงเหยาปรึกษากันแล้วก็ดี ฉันก็จะไม่สนใจ จำไว้ อย่าขายหน้าฉัน แล้วก็อย่ามีพิรุธ"

ก่อนวางเขาย้ำอย่างไม่ไว้ใจ

กู้ฉางชิงมองสายที่วางไปด้วยสายตาเย็นๆ พร้อมกับยิ้มแห้ง ทิ้งมือถือไปอีกฝั่ง ทำเหมือนไม่ฟังคำที่เขาพูดเลย

พอตกดึก เฟิงจิงเหยากลับมา ที่ฝั่งป้าหวังก็กลับมา บอกให้สองคนไปทานอาหารที่ห้องหลัก