บรรยากาศภายในห้องจู่ๆก็มารวมตัวกัน ทุกคนต่างก็นิ่งเงียบไม่กล้าเปิดปาก กลัวว่าจะเป็นการหาเรื่องใส่ตัว
กู้ฉางชิงที่นิ่งเงียบมาตลอดจู่ๆก็มีเสียงยิ้มเยาะออกมา พูดกับลู่ซือยวี่ว่า“ต้องขอบคุณคุณลู่จริงๆที่ชอบ”
นี่เป็นบ้าอะไรขึ้นมา?
สายตาของทุกคนล้วนจับจ้องไปที่กู้ฉางชิง
หรือว่านี่จะโดนลู่ซือยวี่พูดกระทบกระเทือนจิตใจ?
ลู่ซือยวี่แบะปาก“ฉันพูดตอนไหนว่าชอบเธอ? ฉันก็แค่ชอบภาพออกแบบภาพนั้นก็เท่านั้น”
กู้ฉางชิงก็ไม่ได้โกรธเคือง จัดการภาพออกแบบที่เฟิงจิงเหยาโยนไว้ข้างๆไปด้วยพูดไปด้วย“เพราะว่าฉันเป็นคนออกแบบภาพออกแบบภาพนั้นบนเว็บมิลานเอง ตอนอยู่ที่มหาลัย นี่เป็นงานอดิเรกของฉันอยู่แล้ว ก็เลยมักจะออกแบบสิ่งของเล็กๆน้อยๆ”
“งานอดิเรก?”ลู่ซือยวี่หัวเราะ“งานอดิเรกจำเป็นต้องทำออกมาให้ดีขนาดนี้เลยเหรอ? กู้ฉางซินเธอจะโกหกใครอีก?”
เขารู้จักกู้ฉางซินดี สามารถพูดได้ว่า บนโลกใบนี้ไม่มีใครรู้จักผู้หญิงคนนี้ดีเท่าเขา
เขาเป็นคนออกแบบภาพออกแบบนั่น นี่เป็นเรื่องตลกที่สุดแล้ว
กู้ฉางชิงกลับไม่เข้าใจเขา จัดเรียงภาพออกแบบทีละใบ“ก่อนหน้านี้ฉันมีเวลาว่าง ไม่ได้ทำอะไร ก็เลยร่างภาพออกแบบขึ้นมาส่งไปที่เว็บ คิดไม่ถึงว่าภาพออกแบบภาพนี้จะได้รับรางวัลหลายต่อหลายครั้ง”
“ไร้ยางอาย!”ลู่ซือยวี่แอบกัดฟัน
ดูจากใบหน้าของลู่ซือยวี่ทนไม่ไหวขึ้นไปทุกที กู้ฉางชิงก็เสริมอีก“ช่วงนี้ทั้งในและนอกประเทศมีบริษัทไม่น้อยมาติดต่อร่วมงานกับฉันจริงๆนั่นแหละ แต่ฉันยังไม่ได้ตอบรับ สิทธิ์ในการตีพิมพ์ตอนนี้อยู่ที่ฉัน”
พูดจบ ภาพออกแบบกองนั้นในมือเขาก็จัดการเสร็จเรียบร้อยพอดี มือทั้งสองของเขาตบเบาๆด้านบน เห็นได้ชัดว่าเขามั่นใจมาก
ที่กู้ฉางชิงพูดล้วนแต่เป็นความจริง แต่ก่อนหน้านี้อาการของคุณแม่ทรุดหนักลง เขาจะไปมีอารมณ์ออกแบบที่ไหนกัน
เรื่องต้นฉบับออกแบบ เสียเวลาอยู่พักหนึ่ง ถ้าไม่ได้ลู่ซือยวี่พูดขึ้นมา เขาก็เกือบจะลืมไปแล้ว
ถึงยังไงด้านในยังมีบริษัทเสื้อผ้าแบรนด์จากต่างประเทศอีก ที่ส่งมาเชื้อเชิญเขา
แต่เพราะว่าเขาไม่มีเวลาตลอดเลย และก็ยังไม่ได้มอบอำนาจ ไม่เช่นนั้นก็คงไม่มีการถกเถียงกันบนเว็บหรอก
จนถึงตอนนี้ในข้อความส่วนตัวของเขา ยังมีหลายสิบข้อความที่ขอให้เขาร่วมงานด้วย
แต่ก็เพราะแบบนี้ ภาพออกแบบที่ยอดเยี่ยมภาพนี้ ถึงแม้ว่าบริษัทพวกนั้นอยากจะได้ กลับไม่มีทางได้
จู่ๆเรื่องก็พลิกล็อค คนรับใช้พวกนั้นตลึงตาค้างเพราะคาดไม่ถึง
คุณนายรองเปลี่ยนแปลงเร็วเกินไปแล้ว
ส่งภาพออกแบบไปอย่างไม่ได้ตั้งใจยังได้รางวัลใหญ่
“ไม่ นี่ไม่มีทางเป็นไปได้”
กู้ฉางชิงพูดจบ ลู่ซือยวี่ตื่นตระหนก เขาส่ายหัวอย่างสุดกำลังเพื่อที่จะปฏิเสธทุกอย่าง
กู้ฉางซินเป็นคนแบบไหน เขารู้ดีที่สุด
นี่มันเป็นไปได้ยังไง
กู้ฉางซินที่เขาเกลียดที่สุด ใช้สิ่งที่ตัวเองถนัดที่สุดโจมตีเขาจนพ่ายแพ้
นี่เหมือนกับว่าเหยียบหน้าเขาแล้วปีนขึ้นไป
ยังไงซะเมื่อสักครู่เขาเพิ่งเป็นคนเปิดโปงเรื่องกู้ฉางซินก๊อปปี้ผลงาน แล้วยังเล่นใหญ่ชมLongอะไรนั่นอีกด้วย
ตอนนี้กู้ฉางซินกลับพูดถึงเขา จะให้เขายอมรับไหวได้ยังไง
“กู้ฉางซิน เธอโกหกทั้งทีไม่พาต้นฉบับมาด้วยเหรอ?”
คุณนายเฟิงถามอย่างเหยียดหยาม และมองลู่ซือยวี่อย่างกังวล เด็กคนนี้ไม่ว่าอะไรก็ดีไปหมด ผิดก็แต่จริงจังเกินไป
คุณนายเฟิงคุยโวรู้จักกู้ฉางซินดี เรื่องแบบนี้ เหมือนว่าเขาคงทำออกมาได้สบาย
คนอย่างกู้ฉางซิน มีความจำเป็นต้องพูดจาไร้สาระกับเขาที่ไหนกันล่ะ
“พวกคุณไม่เชื่อ?”กู้ฉางชิงกลับไม่โมโห ยิ้มเบาๆแล้วถามกลับ
ได้ฟังคำถามแบบนี้ คุณนายเฟิงเฮอะไม่พอใจอีกรอบ ลู่ซือยวี่ก็มองไปทางเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา