สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 338

ู้ฉางฉิงได้ฟังคำนี้ แม้ว่าในใจจะยังคงรู้สึกทุกข์ใจ แต่ยังคงอดไม่ได้ที่จะโล่งใจ ตลอดจนรู้สึกหวานซึ้ง

เขาไม่ได้ตำหนิเธอ

ทั้งสองพักอยู่ในโรงแรมสักพัก ชวี่ยี่ก็กลับมาแล้ว

ทั้งสองคนก็ซื้อตั๋วเครื่งบินกลับไปเมืองหลวง

ตอนบ่ายในเวลานั้น กลุ่มคนก็จะเดินทางไปสนามบิน

มู่เฉาเกอได้รับข่าว ก็รีบตรงไปเลย

"จิ่งเหยา!"

เฟิงจิ่งเหยาเห็นเธอก็ประหลาดใจเล็กน้อย

"เฉากอ คุณมาได้ยังไง?"

มู่เฉาเกอยิ้มพูดว่า : "คุณจะไปแล้ว เพื่อนที่ดีเป็นธรรมดาที่ฉันจะมาส่งคุณ"

เธอพูดจบ ให้ผู้ช่วยที่อยู่ด้านข้างเข้ามา รับถุงของขวัญสองชิ้นส่งให้

"นี่เป็นของขวัญที่ฉันเตรียมไว้ให้คุณน้าคุณอาและคุณปู่ คุณกลับไป ฝากทักทายพวกเขาแทนฉันด้วย"

เฟิงจิ่งเหยามองของขวัญเหล่านั้น ก็ไม่ได้ปฏิเสธ

กู้ฉางฉิง จ้องมองของขวัญเหล่านั้นก็รู้สึกแปลกๆเล็กน้อย

เพียงแต่เธอไม่ได้คิดมาก ทั้งสองคนพูดคุยกันเสร็จ หลังจากพยักหน้าทักทายมู่เฉาเกอตามมรรยาทแล้ว แล้วก็ตามเฟิงจิ่งเหยาขึ้นเครื่องหลับไปที่เมืองหลวง

เมื่อพวกเขามาถึงเมืองหลวง ก็ค่ำแล้ว

คนขับรถตระกูลเฟิงได้รออยู่ด้านนอกสนามบินแล้ว หลังจากทั้งสองขึ้นรถ ก็ตรงกลับไปทางด้านบ้านใหม่ของตระกูลเฟิงนี้

หลังจากที่ทั้งสองคนมาถึงบ้าน ก็เลยกลับห้องไปอาบน้ำแล้วคิดจะพักผ่อนสักพัก

ในห้องเงียบสงัด ทั้งสองต่างทำธุระของตนเอง

กู้ฉางฉิงกำลังจัดเก็บกระเป๋าเดินทาง จู่ๆก็เห็นแฟลชไดร์ฟที่เธอทำหายอยู่ในกระเป๋า ก็ตกตะลึง นึกขึ้นได้ว่าของสิ่งนี้คืออะไร

"จิ่งเหยา เกือบลืมไปเลย ของสิ่งนี้ที่จะให้คุณ"

เธอพูดความคิดของตนเองไปพลาง หยิบแฟลชไดร์ฟให้เฟิงจิ่งเหยาไปด้วย

เฟิงจิ่งเหยาเห็นของบางอย่างปรากฏขึ้นตรงหน้า ก็ไม่ตอบสนองชั่วขณะ เอ่ยถามว่า : "นี่คืออะไร?"

กู้ฉางฉิงอธิบาย : "นี่คือของที่คนเหล่านั้นกำลังตามหา ฉันเกือบลืมไปเลย"

เฟิงจิ่งเหยาได้ฟังคำนี้ แววตาก็เป็นประกาย

"เป็นอย่างที่คิดไว้เพราะของสิ่งนี้จึงกลับมาตามหาคุณที่นี่อีกครัั้ง"

เขาพูดจบ รับแฟลชไดร์ฟขึ้นมาตรวจสอบดู

กลับกันกู้ฉางฉิงเป็นเพราะคำพูดนี้ ก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

"ขอโทษนะ ตอนที่ของสิ่งนี้อยู่ในมือฉัน ตัวฉันเองก็ไม่แน่ใจว่ามาได้อย่างไร ก็เลยไม่ได้ใส่ใจ ก็เลยเก็บไว้ คาดไม่ถึงว่าจะทำให้คุณเดือดร้อนขนาดนี้"

เป็นธรรมดาที่เฟิงจิ่งเหยาจะไม่พลาดที่จะเห็นความเสียใจบนใบหน้าของเธอ จึงพูดปลอบว่า : "ไม่เป็นไร บางทีพวกเขาอาจจะไม่เชื่อว่ามันจะตกหล่นอยู่ที่คุณนี้"

เขากระพริบตาแล้วพูดคาดเดาด้วยตนเอง ไม่นานก็ดูเหมือนจะสนใจอะไรขึ้นมา หยิบแฟลชไดร์ฟแล้วพูดเบาๆ : "เพื่อความปลอดภัยของคุณ ของสิ่งนี้ต่อไปก็ให้ฉันเก็บไว้เถอะ"

กู้ฉางฉิงขมวดคิ้ว ในแววตามีความกังวลอย่างเห็นได้ชัด

"ไม่คืนให้พวกเขาเหรอ? ถ้าพวกเขามาก่อเรื่องอีกจะทำอย่างไร?"

เฟิงจิ่งเหยาหัวเราะเบาๆ อธิบายว่า : "ถึงแม้ว่าจะให้พวกเขาไป พวกเขาก็ไม่ปล่อยเราไปง่ายๆหรอก"

กู้ฉางฉิงได้ยิน สีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ไม่เข้าใจในแววตา

"ทำไมล่ะ?"

เฟิงจิ่งเหยารู้ว่าเธอถามอะไร ดึงเธอมาและพูดคุยเกี่ยวกับเหตุผลนี้

"ของสิ่งนี้บันทึกข้อมูลสำคัญที่เกี่ยวโยงกับพวกเขาไว้ เพื่อป้องกันการรั่วไหล พวกเขาก็จะฆ่าปิดปากทุกคนที่รู้เรื่องเหล่านี้"

กู้ฉางฉิงได้ฟังคำนี้ สีหน้าก็ซีดเผือดขึ้นมา