สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 340

มั่วหลีกัดริมฝีปากแน่น มองเฟิงจิ่งเหยาที่ปิดประตูต่อหน้าต่อตาเธอ

ไม่ต้องคิด เธอก็รู้ว่าคืนนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับทั้งสองคน

เธอไม่เต็มใจ ทว่าก็จนปัญญา ได้แต่หันกลับออกไป

ในห้อง เฟิงจิ่งเหยายกซุปแก้เมาค้างมา มองกู้ฉางฉิงที่สะลึมสะลือ ในแววตาก็เต็มไปด้วยความเอ็นดู

เพื่อป้องกันไม่ให้กู้ฉางฉิงตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้นด้วยอาการปวดหัว เขาดูแลกู้ฉางฉิงให้ดื่มซุปแก้เมาค้างด้วยตนเอง

เมื่อเขาเพียงแค่เห็นริมฝีปากสีแดงๆของกู้ฉางฉิงที่เปื้อนน้ำเท่านั้น เดิมทีสิ่งที่เก็บกดไว้แล้วก็กลับขึ้นมาอีกครั้ง

คืนนี้ถูกกำหนดให้เป็นอีกคืนที่เต็มไปด้วยความเหลวไหล

ไม่กี่วันต่อมา ดูเหมือนจะเป็นอย่างที่เฟิงจิ่งเหยาพูดจริงๆ ทุกๆสิ่งสงบไม่ทีเหตุใดๆ

กู้ฉางฉิงที่พักผ่อนก่อนหน้านี้ก็กลับมาทำงานอีกครั้ง สองวันอยู่บริษัท สองวันอยู่ในบ้าน

เมื่อพวกเขาทุกคนผ่อนคลายความระมัดระวังตัว ที่ท่าเรือเมืองหลวง ชายผู้เต็มไปด้วยความเย็นชาคนหนึ่งลงมาจากบนเรือสำราญ

ใบหน้าแข็งกร้าว หลังตรง รวมถึงกลิ่นอายของความอันตรายบ่งบอกได้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดา

"ฉันมาถึงแล้ว หลังจากจัดหาที่พักเรียบร้อยแล้ว ก็จะไปเหยียบตระกูลเฟิงหน่อย

ชายคนนั้นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรรายงานใครบางคน แล้ววางสายไป

จากนั้น เขาก็ทำตามที่พูดไว้ หลังจากหาที่พักแล้ว เขาก็ไปที่ตระกูลเฟิง

เฟิงจิ่งเหยากับกู้ฉางฉิงไม่ทราบว่ามีคนมาจับตาดูพวกเขาอีกครั้ง

ทั้งสองทำงานและพักผ่อนตามปกติ

หลังจากกู้ฉางฉิงส่งเฟิงจิ่งเหยาไปแล้ว ก็กลับไปที่ห้องเริ่มทำงาน

ชายคนนั้นอยู่ตรงลานบ้านเลือกตำแหน่งที่ดี เพื่อจะติดตามสถานการณ์ของบ้านใหม่ได้อย่างชัดเจน

เป็นธรรมดาที่เขาจะพบเห็นกู้ฉางฉิง

เขาหรี่ตาพินิจพิเคราะห์กู้ฉางฉิง แล้วพลิกดูข้อมูลคนของตระกูลเฟิงที่เพิ่งได้รับ

"กู้ฉางซิน นิสัยเฉพาะตัวของเฟิงจิ่งเหยา ว่ากันว่าเป็นผู้หญิงที่สำคัญที่สุดของเขา เฉินหวั่นหมิง แม่ของเฟิงจิ่งเหยา……”

เขาพูดพึมพำศึกษาทุกคนในตระกูลเฟิง ดูเหมือนว่าพัลวันว่าควรจะจับใคร

แต่ทั้งหมดนี้ กู้ฉางฉิงไม่รู้

เธอสงบสุขอยู่ที่บ้านได้ไม่กี่วัน ในที่สุดวันที่เจ็ดหลังจากกลับมาความสงบสุขนี้ก็ถูกทำลาย

"ฉางซิน ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?"

หลี่ม่านถามในโทรศัพท์อย่างตื่นเต้น ทำให้กู้ฉางฉิงไม่เข้าใจ

"ผู้จัดการใหญ่ ฉันอยู่บ้าน เกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว?"

เธอถามอย่างไม่สบายใจเล็กน้อย

หลี่ม่านอมยิ้มพูดว่า : "ใช่ เกิดเรื่องแล้ว เพียงแต่เป็นเรื่องดีนะ คุณรีบมาที่บริษัทเถอะ"

เธอพูดจบ ก็ไม่รอให้กู้ฉางฉิงถามอีก ก็วางสายไปเลย

กู้ฉางฉิงสงสัย ในเวลาเดียวกันก็เก็บข้าวของแล้วไปบริษัท

ใครจะรู้ เพิ่งจะเข้าบริษัทไป ก็ได้รับการแสดงความยินดีจากเพื่อนร่วมงาน

"นักออกแบบกู้ ขอแสดงความยินดีด้วย!"

"ใช่ ยินดีด้วยนักออกแบบกู้ นี่โด่งดังจริงๆเลย"

กู้ฉางฉิงฟังคำแสดงความยินดีของพวกเขา เดินเข้าไปในแผนกออกแบบอย่างงงๆ

เช่นกัน หลายคนในแผนกออกแบบก็แสดงความยินดีกับกู้ฉางฉิง อย่างเอาอกเอาใจ

"นักออกแบบกู้ ต่อไปมีชื่อเสียงแล้ว อย่าลืมสนับสนุนเพื่อร่วมงานอย่างพวกเราด้วยนะ!"

"ใช่ นักออกแบบกู้ ต่อไปมีอะไรจำเป็นให้ช่วยก็ขอให้บอก"

ชวี่ชิงหยุนมองนักออกแบบที่รายล้อมอย่ข้างๆเธอแล้วพูดแสดงความยินดีกับกู้ฉางฉิงในตอนนี้ ในแววตาก็เต็มไปด้วยความไม่ยินดี

"หึ ไม่ได้อยู่บนนิตยสารแฟชั่น พวกคุณก็อย่าแสดงความยินดีเร็วเกินไปหน่อยเลย ปัจจุบันในยุคสมัยนี้ เก่าใหม่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว สักวันอาจจะมีใครมาแทนที่เธอก็ได้"

เธอกล่าวอย่างกลับตาลปัตร ทุกคนได้ยินก็ตำหนิไม่หยุด

เพียงแต่กู้ฉางฉิงคาดเดาจากในคำพูดเธอ ว่าท้ายที่สุดเกิดอะไรขึ้น

เธอไม่ได้สนใจชวี่ชิงหยุน กล่าวอำลาด้วยรอยยิ้มจางๆแล้วเดินไปที่ห้องทำงานผู้จัดการใหญ่