สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 359

เฟิงซู่ฟังคำของคุณนายเฟิงเสร็จไม่ได้รู้สึกว่ามันเกินไปเลย

บางเรื่อง ถึงแม้ว่าเขาจะพูดอะไรออกไปไม่แต่ในใจมันก็ชัดเจน

ช่วงนี้สาขาย่อยก็มักจะมีปัญหา หุ้นส่วนหลายคนมองว่าสูญเสียค่อนข้างเยอะ ควบคู่ไปกับการแก้ไขอย่างทันท่วงที ครั้งนี้ก็ไม่มีใครมาจัดการด้วย

อย่างไรก็ตามหากมีการปิดบังไว้ก็ยากที่จะรับประกันได้ว่าผู้ถือหุ้นของบริษัทจะไม่มีความคิดเห็นหรือแม้แต่เกิดความไม่ไว้วางใจ

"เรื่องนี้ฉันรู้แล้ว ฉันจะหาวิธีให้จิ่งเหยาย้ายไปที่อื่นละกัน"

เพื่อความสมดเฟิงซู่จึงตัดสินใจ

คุณนายเฟิงเห็นด้วยกับการตัดสินใจนี้

"ได้ คุณให้จิ่งเหยาย้ายไปที่อื่น ฉันจะหาโอกาสไล่ผู้หญิงคนนั้น ยังมีหัวใจสำคัญของพวกอเราอีกอัน"

แน่นอนว่าเรื่องพวกนี้ เฟิงจิ่งเหยากับกู้ฉางฉิงไม่รู้

ทั้งสองส่งคุณนายเฟิงเสร็จก็เย้าแหย่อยู่ครู่หนึ่งจนกู้ฉางฉิงเหนื่อยจึงนอนแผ่พักผ่อนอยู่ในห้อง

เฟิงจิ่งเหยาห่มผ้าให้เธอแล้วออกไปเบาๆ

ออกจากห้องพักผู้ป่วยไป เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาติดต่อชวี่ยี่

"บนเขานั่นสถานการณ์เป็นไงบ้าง?"

เพราะว่าหลายวันติดต่อกันไม่ได้รับข่าวคราวเลย เขาอดไม่ได้ที่จะโทรไปถามเอง

"คนของพวกเรากับทางตรวจยังไม่ได้รับรายละเอียดอะไรเลย แต่ที่แน่นอนคือคนพวกนั้นได้รับการฝึกฝนเฉพาะทางมา สามารถซ่อนอยู่ในป่าได้"

ชวี่ยี่รายงานอย่างนอบน้อม พูดสิ่งที่คาดเดาเกี่ยวกับคนคนนั้น

เฟิงจิ่งเหยาสายตาอึมครึม "พวกนายหากันต่อไป ส่งทางแยกทั้งหมดที่เชิงเขาให้ฉันดู"

ครั้งนี้เขาตั้งใจจะคนพวกนี้ให้ได้ อยากจะสั่งสอนคนที่อยู่เบื้องหลังให้หนัก

ชวี่ยี่เข้าใจดี รับคำสั่งเสร็จก็วางสายไป

ในขณะเดียวกัน บ้านตระกูลเฟิง

หลังเฟิงซู่คุยกับคุณนายเฟิงเสร็จก็กลับมาสำนักงานใหญ่

เขานั่งคิดอยู่ในห้องทำงานถึงวิธีที่จะทำให้เฟิงจิ่งเหยาแยกออกไป

แค่แปปเดียวเขาก็คิดอะไรออกและก็เป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

หลังจากเรียกผู้ช่วยมาจัดการทั้งสองคนก็ไปมู่ซือกรุ๊ป

พ่อมู่เฉาเกอเมื่อทราบว่าเฟิงซู่ว่าก็ประหลาดใจเล็กน้อย

"พี่ชายมาถึงนี่ทำไมไม่บอกกันสักคำล่ะ ฉันจะได้ให้คนไปรับพวกคุณ"

เฟิงซู่ยิ้มอย่างเกรงใจ พูดจุดประสงค์ในการมาวันนี้ " ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก และครั้งนี้ที่มาก็ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวซะด้วย ด้านฉันมีโครงการดีๆหนึ่งโครงการ อยากจะร่วมมือกับมู่ซือ นายลองดูว่าเป็นยังไงบ้าง?"

พูดจบ ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆก็เตรียมส่งเอกสารไปให้

คุณพ่อมู่เห็นแบบนั้น นิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งถึงจะตอบกลับมา

เขายิ้มรับเอกสารนั้นมาดู

ทั้งสองเจรจากันให้ห้องกว่าหนึ่งชั่วโมง จนกระทั้งเฟิงซู่ออกมา สัญญาของทั้งตระกูลก็ร่างเสร็จแล้ว

"เมื่อสัญญานี้เริ่มขึ้นฉันจะให้จิ่งเหยารับผิดชอบอย่างเต็มที่ หากคุณมีปัญหาใดๆคุณสามารถไปหาจิ่งเหยาได้"

ก่อนจากไปเฟิงซู่พูดมีนัยยะกับพ่อของมู่

คุณพ่อตระกูลมู่ทำไมจะฟังไม่ออกถึงสิ่งบอกเป็นนัยนั้น โดยเฉพาะถึงความคิดที่มีต่อลูกสาวของเขา

"โอเค"

เขาพยักหน้ายิ้มๆ

หลังจากเฟิงซู่ออกไป ถึงจะเก็บรอยยิ้มนั้น หันไปสั่ง "ไปเรียกผู้จัดการใหญ่มา บอกว่าฉันมีเรื่องจะคุยด้วย"

มู่เฉาเกอเมื่อได้รับสายจากผู้ช่วยของพ่อ รีบกลับเข้าบริษัททันที