สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 360

ชวี่ยี่เข้าใจความหมายของท่านประธาน หลังจากวางสายก็รีบจัดการทันที

คืนนั้นกลางดึก พวกเขาและตำรวจก็แยกย้ายกันลงมาจากเขา

หลังจากพวกเขาออกไป ร่างสองสามคนตะคุ่มๆออกมาจากมุมป่าทางทิศตะวันออก

"คนพวกนั้นไปแล้ว"

พวกเขาตรวจสอบรอบๆอยู่นาน ซ่อนร่องรอยแล้วถอยกลับไปที่ซ่อนและรายงานไปยังเทียนซา

"ตอนนี้พวกเราไปกันแล้วใช่ไหม?

ลูกน้องถามออกไป

เทียนซามองตีนเขาที่มืดมิด หรี่ตาน้อยๆแล้วพูดเสียงเข้มว่า "ไม่แน่พวกมันอาจจะแกล้งถอย แล้วตรวจสอบต่ออีกสองวัน"

ลูกน้องไม่ขัดข้องใดๆ

เทียนซาเห็นแบบนั้น หันไปรอบๆนั่งลงตรงที่ว่างและรีบหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาเพื่อติดต่อนายจ้างซึ่งก็คือเย่าซือ

และเย่าซือ ลางสังหรณ์ใจไม่ดีเมื่อรอนานแล้วยังไม่ได้รับข่าว

และไม่ทันที่เขาจะโทรไปถามว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น สายของเทียนซาก็เข้ามาพอดี เขากดรับสายทันที

"เป็นยังไงบ้าง? ไม่ใช่ว่าฉันให้พวกนายพาเธอกลับมาหรือไง? นี่ก็เลยเวลากำหนดแล้วทำไมฉันยังไม่เธออีก?"

เมื่อสายถูกรับ เขาพูดเค้นทำให้ใบหน้าของเทียนซาอึมครึม

"ข้อมูลที่คุณให้มันผิดพลาด อีกฝ่ายไม่ใช่พวกไฮโซทั่วไป ตอนนี้พวกเราทุกคนต้องซ่อยตัวอยู่บนภูเขา ตามสัญญา คุณต้องจ่ายค่าชดใช้ให้พวกเรา แล้วก็ต้องหาวิธีที่จะทำให้พวกเราออกไปได้!"

เย่าซือได้ยินแบบนั้น โกรธจนหน้าดำหน้าแดง

เขาด่าเทียนซาในใจยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน แม้แต่ผู้หญิงก็ไม่เว้น

ด่าไปด่ามาก็ยังไม่ได้ตอบรับข้อเสนอของเทียนซา

ในเมื่อข้อมูลของเขาไม่ถูกต้อง อีกอย่างทหารรับจ้างพวกนี้ก็บาดเจ็บ เขาจะต้องชดใช้เงินก้อนใหญ่

ถ้าจับคนได้แน่นอนว่าเขายอมจ่าย

แต่ปัญหามันอยู่ตรงที่จับคนไม่ได้นี่สิ ก็เหมือนกับว่าจะต้องเสียเงินฟรีๆ

"ฉันรู้แล้ว ฉันจะจัดคนไป รอคนไปถึง พวกนายก็โอกาสลงมารวมตัวกันข้างล่างเขา"

เทียนซาตอบรับเสียงเย็น แล้วกดตัดสายไป

เมื่อเป็นแบบนี้ เวลาก็ผ่านไปหนึ่งวัน

ตีนเขาก็ยังสงบนิ่ง เทียนซาสั่งลูกน้องลงไปตรวจสอบก็ไม่พบสิ่งน่าสงสัยอะไร

ในขณะที่กำลังคาดการณ์ว่าคนของเฟิงจิ่งเหยานั้นถอยกลับไปจริงหรือไม่ คนที่มารับพวกเขาก็โทรมา

"ตอนนี้พวกเราอยู่ถนนทางทิศตะวันออกห่างจากภูเขาสามกิโล อีกครึ่งชั่วโมงจะถึง พวกนายดูเวลาแล้วลงมาละกัน"

เทียนซาพยักหน้าตกลง วางสายเสร็จก็เรียกรวมลูกน้องเพื่อลงภูเขาอย่างไม่ลังเล

ในขณะที่พวกเขาเริ่มเคลื่อนไหว ชวี่ยี่ก็พบร่องรอยของพวกเขาแล้ว

"ผู้ช่วยชวี่ครับ พวกมันเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว"

ชวี่ยี่ได้แบบนั้น หยิบกล้องส่องทางไกลมาดู

"ตามที่ท่านประธานสั่ง รอให้พวกมันลงจากเขามาก่อนแล้วค่อยเข้าจับกุม"

เมื่อยืนยันบุคคลที่ต้องการตัว ชวี่ยี่รีบสั่งทันที

เทียนซาไม่รู้ว่ามีคนกำลังดูการเคลื่อนไหวของพวกเขาอยู่

หลังจากลงเขามา พวกเขาคิดว่าจะไปกระท่อมใกล้ๆแล้วล้างหน้าล้างตากันก่อน

อย่างไรซะสองสามวันนี้ก็ติดอยู่บนเขาตลอด ร่างกายรู้สึกเหนื่อยล้าและลำบากอย่างมาก

ใครจะคิดว่ายังไม่ทันได้เข้าใกล้กระท่อม พวกเขาก็ถูกคนของชวี่ยี่ล้อมรอบเอาไว้แล้ว

"หัวหน้า ท่าจะไม่ดี มีคนซุ่มอยู่"

สิบกว่าคนนั้นมองไปคนของชวี่ยี่อย่างระแวดระวัง

เทียนซาก็โมโหไม่น้อย

ชัดว่าพวกมันรอให้เขามาติดกับที่นี่ แต่ก็ยังใจเย็นเอาไว้

"ฆ่ามัน!"

เขาสั่งออกไปทันที พวกเขาได้ยินดังนั้น ทันใดก็เริ่มลงมือทันที

แต่เนื่องจากพวกเขาอยู่เขาตลอดหลายวัน อาวุธบนร่างกายของเขาถูกใช้ไปมากในการจุดไฟก่อนหน้านี้และไม่สามารถเทียบได้กับคนของชวี่ยี่ที่มีอุปกรณ์ครบครัน