สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 120

“เยี่ย....”ผู้จัดการโรงแรมเกือบจะเรียกชื่อประธานเยี่ยออกมา แต่ก็สัมผัสถึงสายตาตักเตือนที่เยี่ยเจิ้นถิงส่งมา รีบเปลี่ยนคำพูดทันที “ที่คุณต้องการเราได้จัดเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว! พักผ่อนให้สบาย ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติม สามารถเรียกได้ตลอดเวลา”

พูดจบ ผู้จัดการก็ถอยออกไป และปิดประตูให้...

“นายพาฉันมาที่นี่จะทำไม? ”เฟิงเชียนเสวี่ยถามอย่างกลัวๆทำอะไรไม่ถูก “หรือว่านายยังจะ อ๊ะ...”

เธอยังไม่ทันได้พูดจบ ก็โดนเยี่ยเจิ้นถิงกระทำอย่างหยาบคายจับโยนลงไปที่อ่างอาบน้ำทรงกลมที่เต็มไปด้วยน้ำ

เฟิงเชียนเสวี่ยตื่นตกใจกระพือแขนดิ้นรนไปมาหลายครั้ง และลุกขึ้นนั่งอย่างไว สำลักน้ำไปหลายอึก

เธอเช็ดน้ำบนหน้าออก หายใจยกใหญ่ หลังจากได้สติกลับมา ก็ด่าออกมาทันที “นายโฮสต์ตัวดี นายกล้า....”

“หุบปาก! ”เยี่ยเจิ้นถิงชี้นิ้วไปหาเธอ ออกคำสั่งอย่างโหด “นับจากตอนนี้เป็นต้นไป เธอจะต้องอาบน้ำทำความสะอาดอย่างเงียบๆ ถ้าหากยังกล้าพูดอีกประโยค ฉันจะทำเธออีกครั้ง!!!”

แววตาที่โหดร้าย คำพูดที่บังคับขู่เข็ญ บวกกับคำสั่งบ้าอำนาจที่ขัดขืนไม่ได้...

เฟิงเชียนเสวี่ยรีบยกมือปิดปาก ดวงตาเบิกโต มองเขาอย่างตกใจกลัว ไม่กล้าแม่แต่จะหายใจออกมา

“อาบน้ำ!” เยี่ยเจิ้นถิงนำชุดคลุมอาบน้ำทิ้งไว้ด้านข้างเธอ ก่อนจะหันหลังเดินออกไป

เฟิงเชียนเสวี่ยเม้มปากด้วยความน้อยใจ ไม่กล้าออกเสียง...แต่ว่า เธอก็อยากอาบน้ำจริงๆแหละ

เมื่อคืนทำทั้งคืน ทั้งร่างเต็มไปด้วยคราบเหนียวเหนอะหนะ รู้สึกไม่สบายตัว ตอนนี้ได้แช่น้ำรู้สึกสบายขึ้นมากแล้ว เพียงแต่บาดแผลที่หัวไหล่กับที่คอเปิดออก ตอนที่สัมผัสโดนน้ำ เจ็บมาก

เยี่ยเจิ้นถิงใช่ห้องอาบน้ำอีกห้องอาบน้ำ และพันผ้าขนหนูไว้ พลางเช็ดหัวไปด้วยพร้อมเดินออกมาโทรศัพท์ไปหาเหล่ยอวี่: “ส่งหมอหญิงหน้าใหม่มาที่โรงแรมเฟิงอวิ๋นทันที!”

หลังจากวางสาย เขาที่กำลังจะเตรียมใส่หน้ากาก อยู่ ๆเฟิงเชียนเสวี่ยก็ออกมาจากห้องน้ำ เขารีบหันกลับไปทันที

ในใจร้องแย่แล้ว หน้ากากวางไว้บนเตียง เขาต้องหันตัวเดินกลับไปถึงจะสามารถหยิบได้

แต่ว่ายัยผู้หญิงนี้ดันอยู่ข้างหลัง

“อาบน้ำเร็วจัง เสร็จแล้วเหรอ? ”เยี่ยเจิ้นถิงแกล้งถามออกไป

“อืม! ”เฟิงเชียนเสวี่ยขานรับไปหนึ่งเสียง จากนั้นรีบปิดปาก ไม่กล้าออกเสียง