สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 140

“ไปกัน? ไปดื่มกับเทพแห่งความร่ำรวยสักแก้ว” พี่ตงส่งไวน์ให้เฟิงเชียนเสวี่ย

“ไม่ดีกว่า” เฟิงเชียนเสวี่ยส่ายหัว “ฉันจะต้องรีบกลับบ้าน ขอบคุณเขาแทนฉันทีนะ”

พูดพลาง เธอก็สะพายกระเป๋าออกไปทางประตูหลัง…

พี่ตงมองแผ่นหลังของเธอ ยิ้มหยันที่มุมปากอย่างไม่อาจคาดเดาได้…

“คนสวย รอเธอมาตั้งนาน ไปดื่มกันสักหน่อยไหม”

ชายหนุ่มคนหนึ่งดักเฟิงเชียนเสวี่ยที่ข้างทาง มองเธอด้วยสายตาที่เร่าร้อน

“ขอโทษค่ะ คุณจำผิดคนแล้ว”

เฟิงเชียนเสวี่ยก้มหัว อยากจะเดินอ้อมเขาไป แต่กลับถูกบอดี้การ์ดเขาห้ามไว้

“เธอกล้าหักหน้าท่านฉินของเราเหรอ” บอดี้การ์ดคนนั้นหน้าตาน่ากลัว

“หุบปาก!” ชายหนุ่มพูดดุ “พูดแบบนี้กับคนสวยได้ไง”

จากนั้น ชายหนุ่มเดินไปอยู่ต่อหน้าเฟิงเชียนเสวี่ย พูดด้วยความจริงใจ “ไว้ใจได้ ฉันไม่ใช่คนเลวอะไร แค่อยากจะเป็นเพื่อนกับเธอเท่านั้น”

“ฉันมีธุระที่บ้าน” เฟิงเชียนเสวี่ยหลบเขาแล้วเดินไปทางอื่น

“ไม่ยอมให้หน้ากันใช่ไหม” ชายหนุ่มหมดความอดทน “ถ้างั้นก็อย่าหาว่าฉันใช้กำลังเลยนะ”

พูดพลาง เขาก็เข้าไปจับเฟิงเชียนเสวี่ยแล้วลากขึ้นรถ…

“ปล่อยฉันนะ…” เฟิงเชียนเสวี่ยดิ้นรนอย่างลนลาน

“ปื๊นๆ!”

เสียงแตรรถดังขึ้น จากนั้น แสงสว่างจ้าก็ส่องไปที่ตาของชายหนุ่ม

“โว้ย ไอตัวไหนมันมายุ่งไม่เข้าเรื่อง” ชายหนุ่มพูดโกรธ

บอดี้การ์ดของเขาเดินไปด้วยท่าทางดุดัน พอเห็นชัดว่าเป็นใคร บอดี้การ์ดคนนั้นก็เดินคอตกกลับมา พูดเสียงเบา “ท่านฉิน เป็นท่านต้วน!”

“ท่านต้วนไหน” ชายหนุ่มคิดไม่ทัน

ทันใดนั้น รูปร่างสูงโปร่งเดินลงมาจากรถแล้วเดินตรงมาทางนี้ บนตัวเขาเต็มไปด้วยความหนาวเหน็บ “ปล่อยเธอ!”

เฟิงเชียนเสวี่ยหันกลับไปมอง ถึงกับอึ้งไปเลย…