“แน่นอนว่าให้ตั้งใจหาเงิน รับลูกค้าเยอะๆ...”
เฟิงเฉียนเสวี่ยพูดตะกุกตะกักเพราะความตื่นตระหนก “แล้วก็...”
เธอชี้ไปที่ขวดไวน์แดงราคาแพงบนโต๊ะ พยายามเลี่ยงบรรยากาศที่กระอักกระอ่วน” อย่าใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย แล้วก็อย่าเบิกเงินมั่วซั่ว
“อันนี้ลูกค้าเป็นคนซื้อให้” เยี่ยเจิ้นถิงตอบทันควัน
“อย่างนี้นี่เอง ฉันก็ว่าอยู่ว่านายจะมีเงินซื้อไวน์ราคาแพงขนาดนี้ได้ยังไง” เฟิงเฉียนเสวี่ยก้าวกลับเข้ามา “ลูกค้าคนนั้นตกลงซื้อนายแล้วใช่ไหม”
“ฉันปฏิเสธไปแล้ว” เยี่ยเจิ้นถิงตั้งใจพูดแกล้งเธอ “อายุ 58 ปี น้ำหนักตั้งหนึ่งร้อยสี่สิบ ฉันไม่อยากตายคาเตียงหรอกนะ!”
เฟิงเชียนเสวี่ยหัวเราะออกมาและยื่นมือของเธอไปสัมผัสแขนของเขา "นายแข็งแรงขนาดนี้ไม่ตายง่ายๆ หรอก!”
เยี่ยเจิ้นถิงคว้าข้อมือน้อยของเธอและกระชากเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขา “ทำไมเธอไม่ลองก่อนล่ะ!"
“ไม่ได้...” เฟิงเฉียนเสวี่ยตกใจจนพูดไม่ออก “นายอย่ามายุ่งกับฉัน ถ้านายกล้าแตะต้องตัวฉันอีกฉันจะร้องเรียนนาย!”
“ร้องเรียนสิ...” เยี่ยเจิ้นถิงกัดติ่งหูของเธอเบาๆ เธอรู้สึกจั๊กจี้เหมือนโดนไฟฟ้าช็อต “ถ้าฉันถูกไล่ออก ฉันก็จะใช้หนี้ให้เธอไม่ได้แล้วสิ!”
“นาย…” เฟิงเฉียนเสวี่ยพูดไม่ออก
เยี่ยเจิ้นถิงพรมจูบเธออย่างต่อเนื่อง เขาใช้ริมฝีปากบางแตะไปที่ไหปลาร้าของเธอเบาๆ และกัดกระดุมเสื้อของเธอตั้งใจจะเชยชมเนินอกของเธอ...
“อย่า...” เฟิงเฉียนเสวี่ยดีดดิ้นด้วยความตื่นตระหนก แต่เธอก็หนีไม่พ้น
“คุณนี่อ่อนไหวง่ายจัง...”
เยี่ยเจิ้นถิงพอใจกับปฏิกิริยาของเธอมาก ขณะที่กำลังจะทำต่อก็ได้ยินเสียงแผดร้องของผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากด้านนอก
“ฉันเล่นกับชายหนุ่มพวกนั้นจนเบื่อแล้ว ไม่มีคนใหม่ๆ มาบ้างเลยเหรอ”
"ฉันต้องการตัวท็อปของบาร์นี้ ตัวท็อป!”
“ใช่ เราต้องการตัวท็อป เจ๊ก็มีเงินเยอะนะ!”
ทันใดนั้นเอง ประตูก็ถูกผลักเสียงดัง ปัง
ผู้หญิงอวบที่กำลังเมาสามคนบุกเข้ามาในห้อง และเมื่อพวกเขาเห็นห้องที่ไม่คุ้นเคย พวกเขาก็ตกใจ “เฮ้ แล้วคนล่ะ ชายหนุ่มสิบแปดคนที่เราสั่งไปอยู่ที่ไหน”
“ทำไมที่นี่เงียบจัง พวกเราเข้าผิดห้องหรือเปล่า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...