สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 19

“หนึ่งแสน? ดูหน้าตาเธอเหมือนคนขายแผงลอยอย่างนี้ เธอจ่ายไหวงั้นหรือ” เศรษฐีหญิงคนหนึ่งถามขึ้น

เฟิงเชียนเสวี่ยเกือบจะโพล่งออกไปเมื่อมีคนพูดจี้จุดเธอ แต่เธอตอบกลับไปอย่างรวดเร็วและได้สติกลับมาในทันที

"ฉันเก็บออมมานานแล้ว เพื่อที่จะได้ใช้เวลาในคืนฤดูใบไม้ผลิไปกับโฮสต์หนุ่มตัวท็อป ฉันก็เลยเอาเงินเดือนทั้งปีของฉันออกมาใช้!”

“เงินเดือนหนึ่งปีไม่กี่แสน” ผู้หญิงเศรษฐีหัวเราะเยาะ “เธอจนขนาดนี้ยังมาซื้อบริการอีก ไม่อายคนอื่นหรือไง”

“แล้วยังไงล่ะ คืนนี้เขาเป็นของฉันแล้ว” เฟิงเฉียนเสวี่ยแตะกล้ามเนื้อหน้าอกของเยี่ยเจิ้นถิงและตั้งใจยั่วยุพวกเขา “ดูหุ่นของเขานั่นสิ ไม่ใช่แค่หนึ่งแสน ฉันยินดีจ่าย 1 ล้าน!”

ผู้หญิงเศรษฐีทั้งสามคนเห็นหุ่นของเยี่ยเจิ้นถิงก็อยากได้เขามากจนน้ำลายของพวกเธอแทบจะไหลออกมาแล้ว

เยี่ยเจิ้นถิงมองไปที่เฟิงเชียนเสวี่ย มีความรู้สึกเป็นภัยอันตรายและหนาวเหน็บสว่างออกมาจากตาของเขา

เฟิงเชียนเสวี่ยไม่กล้าสบตากับเขา จริงๆ แล้วเธอตื่นตระหนกมาก แต่เพื่อที่จะหาเงิน เธอเสียสละตัวเอง

“หนึ่งล้านก็หนึ่งล้าน” ผู้หญิงเศรษฐีคนหนึ่งกรอกเช็กแล้วโยนให้เฟิงเฉียนเสวี่ย “ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”

“สิบเท่าเลยนะ” ผู้หญิงเศรษฐีอีกคนเย้ยหยัน “ผู้หญิงชั้นต่ำอย่างเธอ คงจะไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะหาเงินล้านได้ ตอนนี้หาได้แล้วก็ออกไปซะ”

“ใช่ๆ เงินบนโต๊ะนั้นฉันก็ให้คุณ หยิบแล้วรีบออกไปเลย!”

ผู้หญิงเศรษฐีไล่เธอออกไปอย่างรีบร้อน พวกเขาแทบอยากจะให้เฟิงเฉียนเสวี่ยออกไปทันที เพื่อไม่ให้ขัดขวางเรื่องราวดีๆ ของพวกเขา

เฟิงเชียนเสวี่ยตรวจสอบเช็ค พอดูแล้วว่าไม่มีปัญหาอะไรเธอเก็บเช็คทันที เธอเปิดกระเป๋าแล้วยัดเงินบนโต๊ะลงในกระเป๋าอย่างรวดเร็ว "ออกไปเดี๋ยวนี้ ออกไปเดี๋ยวนี้ พี่สาวสามคนกำลังสนุก!"

พูดจบเธอก็ลุกขึ้นและกำลังจะออกไป...

แต่ชายเสื้อของเธอถูกดึงไว้ เธอหันกลับมามอง ‘โฮสต์หนุ่มลูกหนี้’ ดึงเสื้อของเธอไว้และขมวดคิ้วจ้องมาที่เธอ “ถ้าเธอกล้าออกไป เธอตายแน่!”

"อย่าดื้อน่า ตั้งใจทำงานหน่อย!"

เฟิงเชียนเสวี่ยดึงมือของเขาออก กอดกระเป๋าที่เต็มไปด้วยเงิน และวิ่งหนีไปโดยไม่หันกลับมามอง

เมื่อมองหลังของเธอที่กำลังวิ่งออกไป ดวงตาของเยี่ยเจิ้นถิงค่อย ๆ มืดมนลง มือของเขาที่กำลังถือแก้วไวน์นั้นก็กระชับแน่นขึ้น...

เมื่อวิ่งออกจากห้อง เฟิงเชียนเสวี่ยเอนหลังพิงประตู รู้สึกผิดเล็กๆ น้อยๆ ในใจ ผู้หญิงเศรษฐีสามคนน้ำหนักรวมกันเกือบสามร้อยห้าสิบกิโลกรัม ฉันไม่รู้ว่า ‘โฮสต์หนุ่มลูกหนี้’ จะรับไหวหรือไม่

รู้เช่นนี้ฉันน่าจะซื้อยาบำรุงไตมาหลายๆ ขวดหน่อย!

เฟิงเชียนเสวี่ยเปิดประตูเพื่อแอบดู ผู้หญิงเศรษฐีสามคนเข้าหา ‘โฮสต์หนุ่มลูกหนี้’ ราวกับหมาป่าผู้หิวโหย

แผ่นหลังหนาของพวกเขาบังเฟิงเชียนเสวี่ยไว้ เฟิงเชียนเสวี่ยมองไม่เห็นใบหน้าของ ‘โฮสต์หนุ่มลูกหนี้’

เธอนึกภาพในใจว่าตอนนี้เขาคงตัวสั่นอยู่บนโซฟาและขอร้อง “พี่สาว ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ!”

เยี่ยเจิ้นถิงไม่มีการตอบสนองใดๆ แต่เมื่อเขาหลับตาลง พวกเขาทั้งสามก็ล้มลงกับพื้นพร้อมกับ ปัง!