สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 180

“ขอฉันดูหน่อย” เยี่ยเจิ้นถิงโค้งตัวลงไปดูบาดแผลที่เท้าของเฟิงเชียนเสวี่ย“เลือดออกเหรอ?”

“เจ็บจัง...”

เฟิงเชียนเสวี่ยรีบหันหัวไปดูด้านหลังเอวของเขาทันที ทว่าร่างกายของเขากลับไม่ได้ใส่อะไรเลย เธอตกใจจนรีบปิดตาพร้อมส่งเสียงกรีดร้องเสียงดัง “น...นายๆ ทำไมนายไม่ใส่เสื้อผ้าละ?”

“ไร้สาระ ใครเขาอาบน้ำใส่เสื้อผ้ากัน?”เยี่ยเจิ้นถิงเอยเสียงเย็น

“โรคจิต...”เฟิงเชียนเสวี่ยปิดตาแน่น ไม่กล้าแม้แต่จะลืมตา “นาย นายรีบไปใส่เสื้อคลุมอาบน้ำเดี๋ยวนี้”

“ตอนนี้ไม่เจ็บแล้วหรือ”

เยี่ยเจิ้นถิงยักคิ้วขึ้นยิ้มเล็กน้อย เจ้าลูกแกะน้อย กล้าเล่นลูกเล่นกับเขาลูกเล่นเยอะขนาดนี้ ไม่ใช่ว่าอยากจะเห็นรอยสักบนเอวด้านหลังเขาให้ชัดเจนไม่ใช่หรือ? ตอนนี้ให้เธอดู เธอกลับไม่กล้าลืมตาดู

“น่าเกลียดที่สุด!”

เฟิงเชียนเสวี่ยอายจนหน้าแดง ลุกขึ้นยืนและวิ่งออกไปอย่างร้อนรน มองดูสภาพที่ดูไม่ได้ของเธอแล้ว เยี่ยเจิ้นถิงยิ้มมุมปากอย่างพอใจ เล่นกับเขา เธอยังอ่อนหัดนัก.....

เฟิงเชียนเสวี่ยวิ่งกลับเข้าห้องของตัวเอง พิงไปยังประตูพร้อมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนหน้านั้นเขาแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำ เธอยืนห่างออกไปสามเมตร มองร่างกายเขาไม่ค่อยชัด และถึงแม้ว่าจะตื่นเต้น แต่ว่ายังคงพูดคุยได้ปกติ

แต่เมื่อเขาไม่ใส่อะไรเลยแล้วมายืนอยู่ด้านหลัง แถมเธอกำลังนั่งย่องๆอยู่ที่พื้น เมื่อหันกลับไปก็มองเห็น... เจ้าสิ่งใหญ่มหึมาสิ่งนั้น อีกนิดก็เกือบชนหน้าเธออยู่แล้ว

เฟิงเชียนเสวี่ยเกือบตกใจตายไปแล้ว...ไม่ได้ละ ครั้งหน้าต้องไม่ไปตรวจสอบตอนเขากำลังอาบน้ำอยู่เด็ดขาด น่ากลัวเกินไปแล้ว

เยี่ยเจิ้นถิงเอาผ้าขนหนูพันตัวเดินออกมาจากห้องน้ำ นั่งดื่มเหล้าอยู่บนโซฟา สายตามองไปทางกำแพงด้านซ้าย นึกถึงอาการเขินอายของเฟิงเชียนเสวี่ยเมื่อกี้ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อย

ยัยผู้หญิงโง่คนนี้ เวลาอายขึ้นมาทำให้อดไม่ได้ที่จะใจเต้น......

นึกถึงครั้งก่อนตอนที่อยู่บนรถ สภาพที่เร่าร้อนของเธอ ตอนนี้เขาก็ยังรู้สึกไม่หนำใจ อยากจะลิ้มรสความงามของเธออีกครั้ง แต่ว่า ในตอนนี้เธอเริ่มสงสัยตัวตนของเขาแล้ว ถ้าหากไปหาเธออีกครั้ง เกรงว่าจะเผยพิรุธออกมา

ช่างมันเถอะ

ทนๆไปก่อนละกัน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก