สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 181

นึกถึงเรื่องเหล่านี้ เยี่ยเจิ้นถิงก็ขมวดคิ้วขึ้น มือที่จับแก้วไวน์ก็ค่อยๆ แน่นขึ้น

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็วางแก้วไวน์ที่มีไวน์อยู่เต็มแก้วลง พลางสวมเสื้อคลุมอาบน้ำแล้วรีบสับเท้าเดินออกไปข้างนอกทันที...

ในห้องรับแขกที่อยู่ถัดไป เฟิงเชียนเสวี่ยก็ใช้มือปิดปากไว้พอดี และกระซิบคุยโทรศัพท์

"ได้ได้ได้ แม่ทำธุระเสร็จแล้ว จะไปรีบไปรับลูก ๆ ทันที"

"วางใจเถอะ ตอนนี้แม่ปลอดภัยมาก เสี่ยวซื่อเป่าก็เช่นกัน พวกเธอต้องเชื่อฟังคุณย่านะ ความปลอดภัยต้องมาอันดับแรก"

"เฉินเฉินหลงหลงลูกต้องดูแลน้องสาวให้ดี ๆ แม่รักลูก..."

สองคำสุดท้ายเพิ่งพูดออกไป จู่ ๆ ประตูก็ถูกผลักให้เปิด และมีร่าง ๆ นึงเดินเข้ามา...

เฟิงเชียนเสวี่ยตกใจมาก คำว่า "ลูก" อีกคำหนึ่งก็ต้องเก็บเอาไว้ แล้วรีบเปลี่ยนประเด็น "แล้วค่อยคุยกัน รีบกลับไปพักผ่อนที่บ้านนะ บายบ๊าย"

"คุณคุยโทรศัพท์กับใครเหรอ"

เยี่ยเจิ้นถิงเดินเข้ามาช้า ๆ ร่างสูงผอมแลดูมืดมนในแสงสลัว ๆ

"ฉัน..."เดิมเฟิงเชียนเสวี่ยอยากจะโกหก แต่ท่าทางของเขาทำให้เธอรู้สึกตื่นตระหนก จึงพูดความจริงออกมาโดยอัตโนมัติ "แม่จู!"

"หืม" เยี่ยเจิ้นถิงเลิกคิ้วขึ้น

"เธอก็คือคนเก่าคนแก่ที่คอยดูแลเรื่องภายในบ้านให้ฉัน ตั้งแต่ตอนที่ฉันยังเล็กมาก ๆ เธอก็เริ่มดูแลฉันแล้ว..."เฟิงเชียนเสวี่ยอธิบายอย่างตรงไปตรงมา วันนี้ได้รับพัสดุที่น่ากลัว ฉันจึงรู้สึกว่าที่บ้านไม่ปลอดภัย ก็เลยให้เธอกลับบ้านนอกไปแล้ว เธอเพิ่งจะถึงถึงบ้านเกิดของเธอที่อยู่ที่บ้านนอก ก็เลยโทรมารายงานฉันว่าเธอปลอดภัยดีแล้ว"

นอกจากเรื่องลูก ๆ ที่ปิดบังไว้ เรื่องอื่น ๆ ล้วนเป็นความจริง

เยี่ยเจิ้นถิงเห็นท่าทางของเธอแล้ว ก็ดูไม่เหมือนคนโกหก ดังนั้นจึงไม่ถามอะไรให้มากความ "รีบพักผ่อนเถอะ"

"ฝันดี" เฟิงเชียนเสวี่ยพูดออกมาคำเดียว

เยี่ยเจิ้นถิงเดินจากไปอย่างไม่เร่งรีบ พอไปถึงหน้าประตู ก็ยังไม่เห็นว่าเธอเอ่ยปากรั้งเขาไว้ จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย เขาหันกลับไปมองเธอพลางกล่าวด้วยน้ำเสียงอันเย็นชา "คุณไม่มีอะไรจะพูดหน่อยเหรอ"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก