นึกถึงเรื่องเหล่านี้ เยี่ยเจิ้นถิงก็ขมวดคิ้วขึ้น มือที่จับแก้วไวน์ก็ค่อยๆ แน่นขึ้น
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็วางแก้วไวน์ที่มีไวน์อยู่เต็มแก้วลง พลางสวมเสื้อคลุมอาบน้ำแล้วรีบสับเท้าเดินออกไปข้างนอกทันที...
ในห้องรับแขกที่อยู่ถัดไป เฟิงเชียนเสวี่ยก็ใช้มือปิดปากไว้พอดี และกระซิบคุยโทรศัพท์
"ได้ได้ได้ แม่ทำธุระเสร็จแล้ว จะไปรีบไปรับลูก ๆ ทันที"
"วางใจเถอะ ตอนนี้แม่ปลอดภัยมาก เสี่ยวซื่อเป่าก็เช่นกัน พวกเธอต้องเชื่อฟังคุณย่านะ ความปลอดภัยต้องมาอันดับแรก"
"เฉินเฉินหลงหลงลูกต้องดูแลน้องสาวให้ดี ๆ แม่รักลูก..."
สองคำสุดท้ายเพิ่งพูดออกไป จู่ ๆ ประตูก็ถูกผลักให้เปิด และมีร่าง ๆ นึงเดินเข้ามา...
เฟิงเชียนเสวี่ยตกใจมาก คำว่า "ลูก" อีกคำหนึ่งก็ต้องเก็บเอาไว้ แล้วรีบเปลี่ยนประเด็น "แล้วค่อยคุยกัน รีบกลับไปพักผ่อนที่บ้านนะ บายบ๊าย"
"คุณคุยโทรศัพท์กับใครเหรอ"
เยี่ยเจิ้นถิงเดินเข้ามาช้า ๆ ร่างสูงผอมแลดูมืดมนในแสงสลัว ๆ
"ฉัน..."เดิมเฟิงเชียนเสวี่ยอยากจะโกหก แต่ท่าทางของเขาทำให้เธอรู้สึกตื่นตระหนก จึงพูดความจริงออกมาโดยอัตโนมัติ "แม่จู!"
"หืม" เยี่ยเจิ้นถิงเลิกคิ้วขึ้น
"เธอก็คือคนเก่าคนแก่ที่คอยดูแลเรื่องภายในบ้านให้ฉัน ตั้งแต่ตอนที่ฉันยังเล็กมาก ๆ เธอก็เริ่มดูแลฉันแล้ว..."เฟิงเชียนเสวี่ยอธิบายอย่างตรงไปตรงมา วันนี้ได้รับพัสดุที่น่ากลัว ฉันจึงรู้สึกว่าที่บ้านไม่ปลอดภัย ก็เลยให้เธอกลับบ้านนอกไปแล้ว เธอเพิ่งจะถึงถึงบ้านเกิดของเธอที่อยู่ที่บ้านนอก ก็เลยโทรมารายงานฉันว่าเธอปลอดภัยดีแล้ว"
นอกจากเรื่องลูก ๆ ที่ปิดบังไว้ เรื่องอื่น ๆ ล้วนเป็นความจริง
เยี่ยเจิ้นถิงเห็นท่าทางของเธอแล้ว ก็ดูไม่เหมือนคนโกหก ดังนั้นจึงไม่ถามอะไรให้มากความ "รีบพักผ่อนเถอะ"
"ฝันดี" เฟิงเชียนเสวี่ยพูดออกมาคำเดียว
เยี่ยเจิ้นถิงเดินจากไปอย่างไม่เร่งรีบ พอไปถึงหน้าประตู ก็ยังไม่เห็นว่าเธอเอ่ยปากรั้งเขาไว้ จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย เขาหันกลับไปมองเธอพลางกล่าวด้วยน้ำเสียงอันเย็นชา "คุณไม่มีอะไรจะพูดหน่อยเหรอ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...