สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 201

“ก็ได้…” เฟิงเชียนเสวี่ยจนปัญญา “ฉันจะย้ายออกเดี๋ยวนี้เลย”

“ก่อนเที่ยงคืนนี้ จะต้องย้ายออกให้เรียบร้อย ไม่อย่างนั้นฉันจะให้คนมาช่วยเธอย้าย” ซ้อหวงพูดอย่างไม่แยแส “แล้วก็จ่ายค่าชดเชยมาให้ฉันก่อนด้วย”

เฟิงเชียนเสวี่ยจ่ายเงินไปอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นเธอก็หาที่อยู่ใหม่ทันที

ดีที่บ้านหลังนี้ปล่อยเช่าพร้อมเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆ ของใช้ที่พวกเธอซื้อจึงมีไม่มากนัก

เธอเอาเฟอร์นิเจอร์มือสองที่ซื้อมาและกระเป๋าเดินทางไปฝากไว้ที่แผนกรักษาความปลอดภัยก่อน จากนั้นก็ติดต่อตัวแทนจัดหาบ้าน...

พรุ่งนี้เป็นวันจันทร์ เธอต้องทำงาน เพราะฉะนั้น ต้องจัดการให้เสร็จภายในวันนี้

หลังจากค้นหาอยู่พักใหญ่ เฟิงเชียนเสวี่ยก็ได้บ้านเช่าหลังหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบริษัทเท่าไรนัก ค่าเช่าบ้านหลังนี้ราคาสูงกว่าหลังเดิมประมาณสามเท่า แต่มีขนาดกว้างขวางและสภาพแวดล้อมชุมชนที่ดี

และที่สำคัญกว่านั้นก็คือ ที่อยู่ใหม่นี้ยังไม่มีใครรู้

เธอจะได้ไม่ถูกรบกวนอีก

เฟิงเชียนเสวี่ยฉวยโอกาสที่ธนาคารยังไม่ปิดรีบไปโอนเงินสองล้านมาไว้ในบัตรธนาคารของเธอ

เฟิงเชียนเสวี่ยดูยอดเงินคงเหลือในบัญชี แล้วเลิกคิ้วขึ้น ยืดอก และเดินเชิดหน้าออกไป

เมื่อย้ายเข้าบ้านใหม่แล้ว เฟิงเชียนเสวี่ยก็ก้มหน้าก้มตาทำความสะอาด กว่าจะจัดเสร็จก็เป็นเวลาดึกแล้ว เธอนอนแผ่ลงบนโซฟาด้วยความเหนื่อยล้า เหม่อมองเพดาน แล้วก็นึกถึงตอนที่เด็กๆ จะได้กลับบ้านอย่างมีความสุข มุมปากเธอก็ยกขึ้น...

คาดว่าเฟิงเชียนเสวี่ยคงจะเหนื่อยมาก หลังจากที่คิดเพลินๆ ก็ผล็อยหลับไปบนโซฟา

ซื่อเป่าน้อยนอนอยู่บนชั้นวางทีวี มองเธอด้วยสีหน้าเศร้าหมอง แล้วร้องออกมา “หม่ามี้ หิว!”

……

คืนนี้ เฟิงเชียนเสวี่ยหลับลึกมาก ในตอนเช้า เมื่อเธอถูกความหนาวปลุกให้ตื่นขึ้น ถึงได้รู้ว่าตัวเองไม่ได้ห่มผ้า จึงรีบขดตัวลงในเสื้อคลุมเตรียมจะนอนต่ออีกสักหน่อย แต่แล้วก็ตระหนักได้ว่าตอนนี้สายแล้ว

เธอลุกขึ้นให้อาหารซื่อเป่าน้อย ล้างหน้าล้างตา แล้วรีบไปทำงาน

เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว เธอลางานครึ่งวัน แล้วก็ถึงวันหยุดสุดสัปดาห์ รวมๆ แล้วก็แค่สองวันครึ่งที่เธอหยุดงาน แต่กลับรู้สึกเหมือนวันหยุดของเธอมันช่างแสนยาวนาน