สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 217

“...”

เฟิงเชียนเสวี่ยพูดอะไรไม่ออกเลย คนร้ายอยู่ตรงหน้าแต่เธอไม่ใช่แค่ถามออกไปไม่ได้ แต่ยังถูกอีกฝ่ายควบคุมเกมอีกต่างหาก!

เธอกัดฟันด้วยความโกรธ พร้อมกับด่าความไร้ประโยชน์ของตัวเองอยู่ในใจ...

“เอาละ ฉันต้องไปเยี่ยมพี่จือมั่วที่โรงพยาบาลแล้ว เธอก็ดูแลตัวเองดีๆ นะ ไว้เจอกัน!”

ฉู่จือหันพูดประโยคนี้ด้วยความถ่อมตัว จากนั้นก็วางสายไป

มือของเฟิงเชียนเสวี่ยที่ถือโทรศัพท์อยู่สั่นเทา ฉู่จือหันซ่อนไว้ลึกมากจริงๆ เธอมองไม่ออกมาก่อนเลย

เรื่องที่ฉู่จือมั่วไม่สบาย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะบังเอิญหรือมีคนตั้งใจทำให้เป็นแบบนั้นกันแน่

ถ้าฉู่จือหันลงมือกับจือมั่วเพื่อต้องการจะทำร้ายเธอละก็ คงจะน่ากลัวเกินไปแล้ว

แต่มีบางอย่างที่เฟิงเชียนเสวี่ยสามารถมั่นใจได้ก็คือ

ครอบครัวของฉู่จือหันพึ่งอำนาจของฉู่จือมั่วในการดำรงอยู่ เธอไม่สามารถทำอะไรฉู่จือหันจริงๆ ได้...

หรือว่าอาการแพ้เล็กๆ น้อยๆ จะทำให้เป็นไข้ขึ้นมา ก็เลยไปรักษาที่โรงพยาบาล

จากนั้นก็ฉวยโอกาสนี้เอาโทรศัพท์ของเขาไป...

ฉู่จือมั่วทำตัวเรียบง่ายมาตลอด คงจะไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะฉะนั้นก็เป็นเรื่องปกติ

ขอแค่เขาปลอดภัยก็พอแล้ว...

แต่ถ้าตอนนี้เธอไม่สามารถคุยกับฉู่จือมั่วได้ ยังจะมีใครที่ช่วยเธอได้อีกบ้าง

เฟิงเชียนเสวี่ยกระวนกระวายใจมาก

กริ๊งงง