สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 220

เฟิงเชียนเสวี่ยขมวดคิ้วแน่น ข้อมูลส่วนตัวของเธอถูกโพสต์ลงอินเทอร์เน็ตหมดแล้วหรือ

ไม่สิ ถ้าเธอจดทะเบียนสมรสกับเสือแล้วไป๋ชิวอวี่กลับคำขึ้นมา ไม่ให้สื่อลบข่าวในการค้นหายอดฮิตทิ้งจะทำอย่างไร

ตอนนี้ข่าวก็แพร่ไปทั่วขนาดนี้แล้ว ถ้าอยากจะลบทิ้งคงต้องใช้เงินไม่น้อยเลย

ตระกูลไป๋มีเงินพอสำหรับเรื่องนี้หรือ

“เฟิงเชียนเสวี่ย คุณยินยอมที่จะจดทะเบียนสมรสกับคุณเสือท่านนี้ไหม”

พนักงานคนนั้นถามขึ้นมา

“คุณพูดอะไรของคุณน่ะ แน่นอนว่าต้องเต็มใจสิ” ไป๋ชิวอวี่ตอบแบบไม่สบอารมณ์มากนัก “เรื่องแต่งงานแบบนี้มันจับตัวมาจับตัวมาแต่งงานได้ด้วยหรือ”

“ฉันถามผู้ที่เกี่ยวข้อง ไม่ได้ถามคุณ”

พนักงานเป็นคุณป้าอายุประมาณสีสิบถึงห้าสิบปี สวมแว่นตาหนาเตอะ ท่าทางการทำงานเข้มงวดมาก

ไป๋ชิวอวี่พูดไม่ออกเพราะประโยคนั้นของเธอ 

“ถามคุณน่ะ” พนักงานมองไปที่เฟิงเชียนเสวี่ย

“ขอเวลาให้ฉันห้านาทีนะคะ” เฟิงเชียนเสวี่ยเก็บเอกสารของตัวเองกลับมา และดึงไป๋ชิวอวี่ออกไปด้านนอก

“เธอทำอะไรของเธอ ถึงขนาดนี้แล้วเธอยังจะกล้ากลับคำอีกหรือ” ไป๋ชิวอวี่กดเสียงต่ำตะคอกออกไป

“ขนาดคุณป้าของสำนักงานกิจการพลเรือนยังรู้จักฉันเลย เห็นได้ชัดว่าข่าวยังคงแพร่ต่อไปอยู่ คุณไม่ได้ให้สื่อลบข่าวของฉันเลยตั้งแต่แรก…” เฟิงเชียนเสวี่ยย้อนถาม

“ลู่ลู่กำลังติดต่อสื่อใหญ่ๆ อยู่ เมื่อเช้าพวกเราก็ทุ่มเงินไปสามสิบล้านเพื่อลบล้างคำค้นหายอดนิยมแล้ว เรื่องแบบนี้มันมีกระบวนการของมัน ไม่ใช่บอกว่าจะลบก็ลบได้เลย…”

“สามสิบล้านก็ลบล้างคำค้นหายอดนิยมได้แล้ว?” เฟิงเชียนเสวี่ยได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกระแคะระคายขึ้นมาทันที “ไป๋ชิวอวี่ คุณคิดว่าฉันโง่ขนาดนั้นจริงๆ หรือ”

“ฉันก็บอกไปแล้วว่าทุ่มเงินไปสามสิบล้านแล้ว ยังจะต้องทุ่มเงินอีก” ไป๋ชิวอวี่รีบอธิบาย “เงินพวกนั้นมันต้องทยอยจ่ายไปทีละนิดไม่ใช่หรือ ต้องติดต่อสื่อตั้งไม่รู้กี่เจ้า”

“ฉันไม่สน คุณต้องลบคำค้นหายอดนิยมของฉันก่อน ฉันถึงจะจดทะเบียน” เฟิงเชียนเสวี่ยไม่หลงกลอีก “ทันทีที่ฉันจดทะเบียนก็จะไม่มีที่ให้ฉันได้กลับไปอีกแล้ว พวกคุณต้องแสดงความจริงใจสักหน่อยหรือเปล่า”

“ได้สิ ยืดเวลาออกไปอีกสิ” ไป๋ชิวอวี่หัวเราะเยาะ “ยืดไปนานเข้า ความลับของเธอคงจะถูกแฉหมดแล้ว ถึงตอนนั้นทั้งโลกก็คงจะรู้เรื่องลูกๆ นอกสมรสทั้งสามคนของเธอหมดแล้ว ลบข่าวไปก็ไม่มีประโยชน์”

“คุณ…”

เฟิงเชียนเสวี่ยพูดอะไรไม่ออก ก็จริง ตอนนี้ความเร็วในการแพร่ข่าวเร็วกว่าการแพร่ไวรัสเสียอีก

ไม่ต้องพูดถึงหนึ่งวันหรือหนึ่งชั่วโมงเลย แค่หนึ่งนาทีก็แทบจะแพร่ไปทั่วโลกแล้ว…

“เฮ้อ…” ไป๋ชิวอวี่เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย “พวกเราก็อยากจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุดเหมือนกันเธอนั่นแหละ ถึงอย่างไรพวกเราก็มีหน้ามีตาเหมือนกัน เป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมา ไม่ดีกับใครสักคน…

…ถ้าไม่ใช่เพราะข่าวของเธอกับเฮ่าเซวียนเมื่อคืนนี้ ฉันคงไม่ปล่อยข่าวเรื่องเธอกับเสือหรอก เก็บไพ่ใบนี้ไว้ในมืออย่างไรก็ดีกว่าตอนนี้…

เป็นเธอเองที่ใจร้อนเกินไป คิดว่าขึ้นเตียงกับเฮ่าเซวียนแล้วประกาศเรื่องนี้ออกไป พวกเราจะกลัวเธอ…

…เธอต้องรู้ว่าเฮ่าเซวียนยังถูกพ่อแม่ควบคุมอยู่ เธอลองดูสิว่าเวลานี้เฮ่าเซวียนจะออกมาปกป้องเธอไหม เกิดเรื่องขนาดนี้ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา”

“ฉันจะพูดอีกครั้งนะ นางเอกในคลิปเมื่อคืนไม่ใช่ฉัน อีกอย่าง ฉันก็ไม่ได้เป็นคนปล่อยข่าวด้วย” เฟิงเชียนเสวี่ยพูดจนเหนื่อยแล้ว “ทุกๆ ครั้งที่พวกคุณดึงฉันเข้ามาทำร้าย จริงๆ แล้วกำลังทำผิดคน!”

“จะเป็นไปได้อย่างไร” ไป๋ชิวอวี่ไม่เชื่อเลยสักนิด “ไม่ใช่เธอแล้วจะเป็นใคร”

“คือ…” เฟิงเชียนเสวี่ยอ้าปากแต่กลับไม่พูดออกไป จริงๆ แล้ว ถึงแม้ว่าเธอจะพูดออกมา ไป๋ชิวอวี่ก็คงจะไม่เชื่อ และคงไม่ปล่อยเธอไปด้วย

ตอนนี้เธอจัดการกับสองแม่ลูกตระกูลไป๋ก็เต็มกลืนแล้ว ถ้าไปหาเรื่องฉู่จือหันอีกละก็ ชีวิตในอนาคตคงจะไม่ผ่านไปง่ายๆ แน่นอน…

“พูดไม่ออกละสิ” ไป๋ชิวอวี่กัดฟัน “ถึงขั้นนี้แล้วเธอยังจะมาเล่นลูกไม้กับฉันอีกหรือ เธอเชื่อไหมว่าฉันจะให้ลู่ลู่แฉเรื่องลูกนอกสมรสทั้งสามคนของเธอเดี๋ยวนี้เลย”

เธอกำลังจะโทรออก...