สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 236

“มิน่าเล่าพอฉันฟื้นขึ้นมาตอนนั้น เงินค่าแท๊กซี่ยังไม่มี” เฟิงเชียนเสวี่ยพึมพำเสียงเบา

“คุณไม่ได้เอ่เปรียบเธอตอนเธอไม่ได้ระวังเหรอ”

เยี่ยเจิ้นถิงหมุนโทรศัพท์บางเฉียบในฝ่ามือ ดวงตามีแววอาฆาต

“ไม่มี ไม่มีจริงๆ” เสือรีบอธิบาย “ความจริงผมไม่ใช่ผู้ชายปกติ ผมจะไปเอาเปรียบเธอได้ยังไง”

“หา” เฟิงเชียนเสวี่ยเบิกตาโตด้วยความประหลาดใจ “หมายความว่ายังไง?”

“ผม ผมเป็นกระเทย” เสือก้มหน้างุดอย่างเขินอาย “ไม่ชอบผู้หญิงเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว…”

“พรวด__”

เฟิงเชียนเสวี่ยเกือบจะกระอักเลือดออกมา

ในข่าวบอกว่าเธอเที่ยวผู้ชาย ดูท่าจะไม่ใช่ข่าวลือ

เพียงแต่ไม่มีใครรู้ว่าเยี่ยเจิ้นถิงไปถึงที่นั่นก่อน…

“กระเทย ดีมาก!” แววพิฆาตในดวงตาของเยี่ยเจิ้นถิงลดลงไปเล็กน้อย เมื่อกี้เพิ่งเกือบจะฉีกเสือเป็นชิ้นๆ ตอนนี้เป็นมิตรมากขึ้นแล้ว “ปล่อยเขา!”

“ครับ!” บอดี้การ์ดก้าวไปข้างหน้าแล้วลากเสือออกไป

“ขอบคุณ ขอบคุณ…” เสือขอบคุณครั้งแล้วครั้งเล่า

“ปล่อยพวกเราด้วยสิ” ไป๋ชิวอวี่รีบขอร้อง

“ยังไม่สารภาพให้ชัดเจน ก็จะไปแล้วเหรอ” เยี่ยเจิ้นถิงเลิกคิ้ว

“พวกเรา ไม่มีอะไรจะสารภาพนะ”

เฟิงซื่อหยวนงงงวย ในเมื่อสี่ปีก่อนผู้ชายคนนั้นก็คือเยี่ยเจิ้นถิง งั้นก็ไม่มีความลับอะไรแล้ว ยังจะสารภาพอะไรอีก?

“หรือว่า…”

ไป๋ชิวอวี่รู้อย่างรวดเร็ว ดูท่าเยี่ยเจิ้นถิงจะไม่รู้เรื่องของเด็กสามคนนั่น

ได้ประสบเจอผู้อุปถัมภ์ที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ เฟิงเชียนเสวี่ยทำไมไม่รีบนับญาติ ทำไมต้องปิดบังความจริง

หรือจะไม่ใช่ลูกของเขา

“ฉันไม่มีความอดทนที่จะรอต่อละ” เยี่ยเจิ้นถิงมองดูนาฬิกาข้อมือ “ให้เวลาพวกเธอสามนาที ถ้ายังไม่พูด ก็ขังไว้ด้วยกัน!”

ตอนที่พูดเขามองไปที่เฟิงเชียนเสวี่ย

“อะไรนะ” เฟิงเชียนเสวี่ยชี้ที่ตัวเองอย่างแปลกใจ “ฉัน ก็ต้องโดนขังเหรอ”

เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้พูดอะไรแค่พยักหน้า