สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 299

สรุปบท ตอนที่ 299 โมโหก็อย่าโทษกัน: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก

ตอน ตอนที่ 299 โมโหก็อย่าโทษกัน จาก สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 299 โมโหก็อย่าโทษกัน คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก ที่เขียนโดย Namfon เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

“อย่าโกรธจนเสียสุขภาพ” เยี่ยเจิ้นถิงปลอบเขาด้วยคำพูดที่จริงใจ “อายุมากแล้ว เปิดใจมากหน่อย ลูกหลานก็มีทางริดของตัวเอง…”

“แกมันไอ้สารเลว ฉันจะตีแกให้ตาย___”

คุณท่านเยี่ยคำรามด้วยความโกรธ ต่อจากนั้น ก็ได้ยินเสียง “ปังๆๆ” หลายครั้ง

เฟิงเชียนเสวี่ยเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ เธอปิดปากและไม่กล้าส่งเสียง หัวใจจะวาย

เยี่ยเจิ้นถิงโดนตีจริงเหรอ

เขาคงจะไม่…

“คุณปู่ดูตัวเองสิ ตีคนก็ไม่เจ็บ คงแก่แล้วจริงๆ…”

เสียงของเยี่ยเจิ้นถิงมาพร้อมความสนุกสนาน

“แกมันสารเลว…แก…”

คุณท่านเยี่ยโกรธจะตายอยู่แล้ว จากนั้นก็เริ่มหายใจไม่ออก

“คุณปู่!” เยี่ยเจิ้นถิงรีบปลอบประโลม “คุณปู่ไม่เป็นไรใช่ไหม ยาอยู่ที่ไหน”

“ใครก็ได้!”

จากนั้นมีเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบดังมาจากห้องข้างๆ

เฟิงเชียนเสวี่ยกุมหน้าอก เดินไปเดินมาในห้อง

หวังว่าคุณท่านจะไม่อะไร มิฉะนั้นเธอจะลำบากมากกว่านี้

“คุณปู่ เป็นอะไรไปคะ อย่าทำหนูตกใจสิ” มีเรียกอย่างกังวลของหลิงหลงดังมาจากห้องข้างๆ “นี่เกิดอะไรขึ้น เมื่อกี้ยังดีๆยู่เลย”

“เงียบ!” เยี่ยเจิ้นถิงตะโกน

ในไม่ช้า ห้องข้างๆก็มีการเคลื่อนไหว ตามด้วยเสียงของเยี่ยเจิ้นถิง “ออกไปให้หมด”

“ครับ” คนกลุ่มนี้ล่าถอยไป

“คุณปู่ หนูประคองกลับห้องนะคะ” เสียงน่ารักน่าเอ็นดูของหลิงหลงดังขึ้น

“ฉันเองเถอะ” เยี่ยเจิ้นถิงเตรียมตัวจะเข้าไปประคอง

“แกไปให้พ้น” คุณท่านเยี่ยตะโกนด้วยความโกรธ “แกไอ้สารเลว แกจงใจทำให้ฉันโมโหตาย!”

“มิกล้า!” เยี่ยเจิ้นถิงพูดเสียงต่ำ

ไม่ช้า เยี่ยเจิ้นถิงก็ออกมาจากห้องน้ำ ห่อร่างกายท่อนล่างด้วยผ้าขนหนุ

อาจเพราะเขาเหนื่อยเล็กน้อยจากการจัดการชายชรา เขานั่งลงเปิดน้ำขวดหนึ่ง ดื่มดังเอื๊อกๆ

“อาศัยว่าตอนนี้พวกเขาพักผ่อนอยู่ คุณให้คนส่งฉันกลับไปเถอะ” เฟิงเชียนเสวี่ยกระซิบ “ไม่อย่างนั้นพรุ่งนี้เช้าตื่นมาเจอเข้าก็จะ…”

“จะยังไง” เยี่ยเจิ้นถิงมองเธออย่างเย็นชา

“จะอึดอัดน่ะซิ…” เฟิงเชียนเสวี่ยกระวนกระวายใจ “คุณปู่ของคุณต้องไม่ชอบฉันแน่นอน ดีไม่ดีอาจทำให้ฉันอับอาย…”

“ไม่หรอก” เยี่ยเจิ้นถิงลูบผมของเขาต่อ

“แต่ว่า…” เฟิงเชียนเสวี่ยยังอยากพูดอะไรต่อ จู่ๆด้านนอกก็มีเสียงเคาะประตู ตามมาด้วยเสียงอ่อนหวานของหลิงหลง “เจิ้นถิง นอนหรือยังคะ”

เฟิงเชียนเสวี่ยกดดันขึ้นมาทันที เธอตั้งใจฟัง เสียงนี้มาจากห้องข้างๆ หลิงหลงเคาะประตูห้องเยี่ยเจิ้นถิง แต่ว่า…

ตอนนี้เยี่ยเจิ้นถิงอยู่กับเธอที่นี่!

เฟิงเชียนเสวี่ยทำสัญญาณมือชี้ไปที่ประตูด้านนอกเพื่อให้เขาคิดวิธีรับมือ

เยี่ยเจิ้นถิงกลอกตามองบนใส่เธอ โยนผ้าขนหนูทิ้ง ตรงไปขึ้นเตียงแล้วกอดเธอนอนหลับไป

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก