สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 300

เฟิงเชียนเสวี่ยเบิกตาโตด้วยความสนเท่ห์ ไม่กล้าขยับแม้แต่น้อย กลัวว่าคนที่อยู่ด้านนอกจะได้ยินเสียงความเคลื่อนไหว

ด้านนอก หลิงหลงยังเคาะประตูเรียก “เจิ้นถิง ฉันอยากคุยกับคุณ…”

แต่คนที่เธอกำลังร้องเรียก กำลังกอดเฟิงเชียนเสวี่ยจากด้านหลัง มือไต่เลื้อยเข้าไปในเสื้อผ้าและนวดหน้าอกของเธอเบาๆตามความเคยชิน

เฟิงเชียนเสวี่ยปิดปาก ไม่กล้าแม้กระทั่งหายใจ…

“เจิ้นถิง…” หลิงหลงยังคงเคาะประตู

เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้สนใจที่เธอมาหาเลยสักนิด ริมฝีปากร้อนๆของเขาประชิดเข้ามาจากด้านหลัง จูบที่ต้นคอและไหล่ของเฟิงเชียนเสวี่ย…

ความรู้สึกเสียวซ่านราวกับไฟฟ้าช็อต ร่างกายของเฟิงเชียนเสวี่ยเกร็งขึ้นมา หัวใจของเธอเต้นตูมตาม

“คุณหนูหลิงคะ วันนี้คุณชายเยี่ยเหนื่อยมากแล้วละค่ะ เวลานี้น่าจะกำลังอาบน้ำอยู่ มีธุระอะไร ไว้พรุ่งนี้ค่อยคุยดีไหมคะ” เหลยอวี่เข้ามาแก้ไขสถานการณ์

“ก็ได้” ดูออกว่าหลิงหลงไม่เต็มใจ แต่ก็ไม่สามารถก้าวก่ายจนเกินไป “คุณหมอเหลย ฝันดี!”

“ฝันดีค่ะ”

ท้ายที่สุดด้านนอกก็เงียบสงบ ไฟที่ทางเดินก็ดับหมดแล้ว

หัวใจที่ตึงเครียดของเฟิงเชียนเสวี่ยก็ผ่อนคลายลง เยี่ยเจิ้นถิงกระซิบดุเธอและยังกัดและจูบเธอที่ต้นคอแผ่วเบา “อย่ายุกยิก…อาส์…”

เธอยังพูดไม่ทันจบก็โดนจูบที่เร่าร้อนของเยี่ยเจิ้นถิงบดขยี้

ครั้งนี้ คล้ายกับเขามีประสบการณ์มาแล้ว ไม่เหมือนก่อนหน้าที่ดึงเหนี่ยวเธอมา แต่ให้เธอยังนอนตะแคงอยู่ในท่าเดิม โดยหลีกเลี่ยงเอวที่บาดเจ็บของเธออย่างระมัดระวัง

เฟิงเชียนเสวี่ยอยากผลักเขาออกไป เขากัดติ่งหูของเธอและกระซิบ “อย่าขยุกขยิก ถ้าเจ็บฉันไม่รับผิดชอบ…”

เฟิงเชียนเสวี่ยก็ไม่กล้าขยับอีกจริงๆ แต่ไม่ใช่เพราะกลัวเจ็บเสียทีเดียว แต่เพราะกลัวยิ่งขยับ ด้านนอกยิ่งมีคนได้ยิน

จึงได้แต่หลับตา และปล่อยให้เขาโอบจูบ

ความปราถนาของเขารุนแรงเป็นพิเศษ ทุกครั้งที่กอดเธอ เขามักจะหักห้ามใจไม่ได้ที่จะ…

ยิ่งกว่านั้น บัดนี้เขาเริ่มจะคุ้นเคยกับการที่มีเธอมาอยู่ด้วย หากคราใดที่นอนโดยไม่มีเธอนอนข้างๆ เขาจะหลับยาก มีบางครั้งที่เหนื่อยจนหลับไป เขาก็ตื่นขึ้นมากลางดึกหลายครั้ง

ไม่ได้เจอเธอมาอาทิตย์หนึ่งแล้ว วันนี้เจอเธอที่สนามกอล์ฟ เขาก็เริ่มกระเหี้ยนกระหือรือ…