สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 327

มันเป็นลูกของคนอื่นแท้ๆ แต่พอเยี่ยเจิ้นถิงดูรูปถ่าย เขาก็ใจอ่อนลงอย่างอธิบายไม่ถูก

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็พูดสั่ง "ไปที่กระทรวงการสื่อสารและเอาคลิปจากกล้องวงจรปิดของถนนทุกสายที่ใกล้กับถนนซิ่งฝูแล้วฉันจะจัดการเอง"

"ครับ"

ฉู่จือมั่วพาเฟิงเชียนเสวี่ยไปที่บ้านพักของเขาเพื่อตั้งหลักแล้วก็เรียกหมอมาตรวจและรักษาเธอกับซื่อเป่าน้อย

เฟิงเชียนเสวี่ยนั่งไม่ติด ในหัวเธอเต็มไปด้วยเรื่องความปลอดภัยของลูกๆและแม่จู

ฉู่จือมั่วใช้เส้นสายจำนวนมากเพื่อตรวจสอบ จนถึงสองทุ่มกว่า ในที่สุดเขาก็ได้เบาะแสและรีบเอาคอมพิวเตอร์ไปหาเฟิงเชียนเสวี่ย "เชียนเสวี่ย รีบมา"

“เป็นไงบ้าง เจอหรือยัง” เฟิงเชียนเสวี่ยเดินรีบไป

ฉู่จือมั่วเปิดวิดีโอจากกล้องวงจรปิดช่วงหนึ่ง เด็กทั้งสามลงจากรถและหยุดอยู่ที่ข้างถนนประมาณหนึ่งหรือสองนาที สันนิษฐานว่าครูอนุบาลเฉินกำลังบอกอะไรบางอย่างกับพวกเขา จากนั้นรถโรงเรียนก็ขับออกไป

เด็กทั้งสามยืนพูดกันอยู่ตรงนั้นสักพักแล้วก็เดินกลับบ้านไปด้วยกัน...

“ต้าเป่า เอ่อร์เป่า ซานเป่า...”

เมื่อเห็นเด็ก ๆ เฟิงเชียนเสวี่ยก็น้ำตาไหล

“อย่าเพิ่งตื่นเต้น คอยดูต่อไป”

ฉู่จือมั่วเปิดคลิปที่สอง

คลิปแรกเล่นจนกระทั่งเด็กๆ กำลังเดินอยู่บนถนนและกล้องก็จับภาพได้เพียงบางส่วนเท่านั้น

ในวิดีโอที่สอง เด็กๆ ทั้งสามกำลังจูงมือกันเดินบนถนน แต่ไม่นานพวกเขาก็หยุดและเล่นอยู่ข้างถนน จากนั้นเย่ว์เย่ว์ก็ชี้ไปที่ป่าใกล้ๆ และพูดอะไรบางอย่างแล้วหลงหลงก็รีบวิ่งไป...

จากนั้นเย่ว์เย่ว์ก็ตามไปและเฉินเฉินก็ตามไปด้วย

นี่คือวิดีโอจากกล้องวงจรปิดบนท้องถนนและไม่ได้ยินเสียงใดๆ แต่เฟิงเชียนเสวี่ยพอจะรู้ว่าว่าเด็กทั้งสามคนวิ่งเข้าไปในป่าเพราะชอบเล่นสนุกของพวกเขา

วิดีโอจบลงตรงนี้และช็อตสุดท้ายก็หยุดลงที่หลังของเฉินเฉิน

เฟิงเชียนเสวี่ยรีบถาม "มีวิดีโออื่นอีกไหม"

"ไม่มีแล้ว" ฉู่จือมั่วพูดอย่างเคร่งขรึม "ฉันไปที่เกิดเหตุเพื่อตรวจสอบและในป่าไม่มีร่องรอยอะไร ในป่าไม่มีกล้องวงจรปิดและมีถนนอยู่ตรงข้ามป่าแต่ก็แปลกที่ มีคนลบวิดีโอจากกล้องวงจรปิดออกไปและฉันก็หาข้อมูลอะไรไม่ได้แล้ว”

“เป็นไปได้อย่างไร” เฟิงเชียนเสวี่ยหน้าซีดด้วยความตกใจ “หรือว่า ได้หรือ...”

เธอเดาไม่ถูก ลูกๆ จะประสบอุบัติเหตุบนถนนเส้นนี้หรือเปล่า?

นั่นเป็นสาเหตุที่ผู้กระทำความผิดลบวิดีโอจากกล้องวงจรปิดหรือเปล่า?

"ใจเย็น" ฉู่จือมั่วจับมือปลอบเธอ "ฉันตรวจสอบแล้ว โรงพยาบาลทุกแห่งในไห่เฉิงที่ฉันเข้าไปได้ ในช่วงสองวันที่ผ่านมาไม่ได้รับเด็กสามคนไว้"

"มีโรงพยาบาลใดในไห่เฉิงที่นายเข้าไปยุ่งไม่ได้ด้วยเหรอ" เฟิงเชียนเสวี่ยรีบถาม "โรงพยาบาลของเหลยอวี่หรือ"

"มีมากกว่านั้น " ฉู่จือมั่วพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว "ยังมีโรงพยาบาลไท่จี๋ ซึ่งเป็นโรงพยาบาลเอกชนระดับไฮเอนด์ภายใต้ตระกูลเยี่ยและคนธรรมดาไม่สามารถเข้าไปได้ ฉันไม่พบข้อมูลเกี่ยวกับโรงพยาบาลนั้น”

เฟิงเชียนเสวี่ยใจสั่น เป็นไปได้ไหมว่าการหายตัวไปของเด็กทั้งสามจะเกี่ยวข้องกับเยี่ยเจิ้นถิงจริงๆ

"นอกจากนี้... " ฉู่จือมั่วพูดต่อ "ฉันใช้เงินไปมากในด้านจราจรและก็พบการเชื่อมต่อที่ยากลำบาก แต่ฉันก็ไม่พบวิดีโอจากกล้องวงจรปิดนั้น ซึ่งหมายความว่า... "

“หมายความว่าคนที่ลบวิดีโอคนนั้นมีอำนาจมากกว่านายสินะ” เฟิงเชียนเสวี่ยเข้าใจในทันที

“ใช่แล้ว” ฉู่จือมั่วพยักหน้า

"เป็นเขาจริงๆ..." เฟิงเชียนเสวี่ยกัดฟันและตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว "เยี่ยเจิ้นถิง ไอ้คนสารเลว!!!"

“ฉันไม่เข้าใจ ทำไมเขาถึงลักพาตัวเด็กสามคนนั้นไป” ฉู่จือมั่วถามอย่างสงสัย “เขารู้ประสบการณ์ชีวิตของเด็กๆ อยู่แล้วเหรอ”

“ฉันไม่รู้ …” เฟิงเฉียนเสวี่ยตื่นตระหนก “ถ้าเขารู้ ฉันก็คงจะไม่กังวลมากขนาดนี้”

ส่วนใหญ่ถ้ารู้ก็อยากได้ลูกคืนเป็นแน่ แต่ถ้าไม่รู้ ลูกๆก็กำลังตกอยู่ในอันตราย...