สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 328

"แล้วทำไมเขาถึงทำอย่างนั้น" ฉู่จือมั่วถามอย่างกังวล "เธอต้องบอกความจริงกับฉันมา ฉันถึงจะไปหาคุณท่านเยี่ยได้"

"เขาเข้าใจผิดคิดว่าลูกๆเป็น..." เฟิงเชียนเสวี่ยมองไปที่ฉู่จือมั่วและพูดด้วยความลำบาก "เป็นลูกของนาย"

"ห๊ะ?" ฉู่จือมั่วอึ้งและต้องใช้เวลาสักพักกว่าที่เขาจะมีสติกลับคืนมา "ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะเต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อฉัน ทุกครั้งที่เจอกัน เขาก็มุ่งเป้ามาที่ฉันและแทบรอไม่ไหวที่จะฆ่าฉัน"

"ฉันขอโทษจือมั่ว" เฟิงเชียนมั่วรู้สึกผิดมาก "ฉันทำให้นายมีปัญหา"

“ไม่ ไม่ ไม่ เธอทำถูกแล้ว”

ฉู่จือมั่วได้สติและทำการคิดอย่างมีเหตุผล...

“ถึงเรื่องแบบนี้จะทำให้คนอื่นโกรธ แต่ถ้าเขาเป็นผู้ใหญ่และมีเหตุผลพอ เขาจะไม่ทำร้ายเธอเพราะความหึงหวงแล้วยิ่งกับเรื่องลักพาตัวเด็กอีกยิ่งไม่มีทาง

สิ่งที่เขาทำแสดงออกว่าเขาเป็นคนอารมณ์รุนแรงขี้ระหวาดระแวง คนแบบนี้อันตรายเกินไปแล้ว เธอกับลูกๆ อยู่ห่างเขาก็ถูกแล้ว"

"อันที่จริง ฉันไม่ได้ตั้งใจจะใช้นายเป็นเกราะกำบัง..." เฟิงเชียนเสวี่ยอธิบาย "ตอนนั้นเขาทราบถึงการมีอยู่ของลูกและคอยถามฉัน แล้วตอนนั้นนายก็บังเอิญพาลุงฉู่มาพอดี เขาก็เลยเข้าใจผิด กรณีนี้ฉันคงได้แค่ยอมรับไปโดยปริยาย”

“จากนั้นฉันก็กลัวรบกวนนาย ฉันก็เลยจะอยากเว้นระยะห่างจากนาย แต่หลังจากนั้นฉันก็ไม่คิดว่านายจะเข้าใจผิดไปต่างๆ นานาและฉันก็ทำให้นายเจ็บปวดทุกครั้ง ฉันขอโทษจริงๆ..."

“เรื่องนี้มันไม่สำคัญหรอก” ฉู่จือมั่วไม่ได้สนใจ “เขาทนไม่ได้ก็เลยต่อยฉัน แต่ก็ทำอะไรฉันไม่ได้ แต่ตั้งแต่เธอรู้จักกับเขาเธอก็ได้รับบาดเจ็บและอุบัติเหตุอยู่เรื่อยๆเลย เธอควรจะตัดความสัมพันธ์กับเขาตั้งแต่แรกๆแล้วก็อยู่ให้ห่างจากเขาไว้”

“ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน ฉันควรทำอย่างไรดี” เฟิงเชียนเสวี่ยคิดหนัก “เขาจะทำร้ายเด็กหรือเปล่า”

“เธอไม่ต้องกังวล ฉันจะไปหาคุณท่านเยี่ยเดี๋ยวนี้” ฉู่จือมั่วยืนขึ้น “เธออยู่พักผ่อนที่บ้านแล้วฉันจะโทรหาคุณทันทีที่ได้ข่าว”

“ฉันจะไปกับนาย” เฟิงเชียนเสวี่ยรีบดึงเขากลับมา “ฉันจะมาพักผ่อนตอนนี้ไม่ได้ ฉันแค่อยากเจอลูกเร็วๆ”

"โอเค" ฉู่จือมั่วโอบเธอไว้ "เธอไปใส่เสื้อโค้ทซะ เดี๋ยวฉันรอที่ข้างนอก"

"อือ"

ในรถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอม

เยี่ยเจิ้นถิงดูวิดีโอในแท็บเล็ตและขมวดคิ้วแน่น

เขาได้วิดีโอของเด็กทั้งสามจากกล้องวงจรปิดก่อนฉู่จือมั่วและยังพบว่ารถของคุณท่านเยี่ยชนเด็กคนหนึ่งและพาพวกเขาไปโรงพยาบาล

และเขาก็ให้คนไปจัดการวิดีโอจากกล้องวงจรปิด ไม่ให้วิดีโอแพร่ออกไป

ดังนั้นฉู่จือมั่วจึงทำได้เพียงหาวิดีโอจากกล้องวงจรปิด แต่สืบหาคลิปวิดีโออุบัติเหตุไม่ได้

ตอนนี้เยี่ยเจิ้นถิงกำลังเดินทางไปที่บริษัทยาไท่จี๋...

“ผมคิดไม่ถึงเลยว่ารถที่ชนลูกของคุณเฟิงจะเป็นรถของคุณท่าน” เยี่ยฮุยพูดอย่างระแวดระวัง “ถ้าคุณเฟิงรู้ความจริงเข้า เกรงว่าเธออาจจะเข้าใจผิดอีกครั้ง”

"เธอจะเข้าใจผิดฉันน้อยลงไหม" เยี่ยเจิ้นถิงพูดอย่างเย็นชา "จะมากจะน้อยไม่สำคัญ แต่ตอนนี้ที่สำคัญ คืออย่าให้คุณท่านรู้ว่าเด็กทั้งสามคนเป็นลูกของเฟิงเชียนเสวี่ย"

“เอ่อ...เข้าใจแล้วครับ”

ถึงตอนนี้เยี่ยฮุยถึงได้รู้ว่าความรู้สึกของคุณชายเยี่ยที่มีต่อเฟิงเชียนเสวี่ยนั้นลึกซึ้งกว่าที่เขาคิดไว้มาก คุณชายเยี่ยไม่ต้องการให้คุณท่านรู้ความจริง เห็นได้ชัดว่าเพราะเขาอยากจะมีใช้ชีวิตกับเฟิงเชียนเสวี่ย

“คุณชายเยี่ยครับ ข้อมูลจากโรงพยาบาลครับ”

เยี่ยจวินส่งรายงานการรักษาในโรงพยาบาลของหลงหลงและเย่ว์เย่ว์ให้เยี่ยเจิ้นถิง ในรายงานบอกว่า...

“คนที่ถูกรถชนคือเอ้อร์เป่า ชื่อเฟิงเชียนหลง เขาได้รับการกระทบกระเทือนเล็กน้อย ข้อเท้าซ้ายหักและมีรอยฟกช้ำหลายแห่งตามร่างกาย และเช้าวันนี้เขาก็ฟื้นแล้ว ตอนนี้เขาสบายดี”

"ส่วนซานเป่า มีชื่อว่าเฟิงเชียนเย่ว์ เพราะเห็นพี่ชายได้รับบาดเจ็บเลยตกใจจนร้องไห้ ทำให้ต่อมทอนซิลของเธออักเสบเมื่อคืนเธอมีไข้ แต่ตอนนี้อาการคงที่แล้ว และต้าเป่าคนโตชื่อเฟิงดชียนเฉินสบายดี

"หลังจากเกิดอุบัติเหตุ คุณท่านก็ค่อยอยู่จัดการที่โรงพยาบาลด้วยตัวเอง จนกระทั่งเที่ยงคืนถึงได้ออกไปและเช้าวันนี้ตอนแปดโมงเขาก็มาอีก ตอนนี้เขายังอยู่ที่โรงพยาบาลกับเด็กๆทั้งสามคน"