สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 329

ณ โรงพยาบาล...

หลงหลงตื่นขึ้นและกำลังนั่งอยู่บนเตียง พยาบาลกำลังป้อนโจ๊กผักที่ดีต่อสุขภาพและมีคุณค่าทางโภชนาการให้เขา

เฉินเฉินและเย่ว์เย่ว์ก็แบ่งของกินอร่อยๆ ให้กับเขา

เฉินเฉินใช้ทิชชู่เช็ดปากของหลงหลงเป็นครั้งคราวและถามด้วยความเป็นห่วง "เอ้อร์เป่า นายรู้สึกอย่างไรบ้าง เจ็บไหม"

"เจ็บนิดหน่อย แต่โอเคขึ้นแล้ว" หลงหลงยกกำปั้นของเขาขึ้นแล้วทำท่าที่ดูแข็งแรง "สำหรับคนที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ อาการบาดเจ็บเล็กน้อยนี้จิ๊บๆ"

“นายรีบเอามือลงเลยนะ ที่มือยังมีสายน้ำเกลืออยู่ ไม่ต้องอวดเบ่งเลย”

เฉินเฉินทำท่าเป็นพี่ใหญ่และออกคำสั่งอย่างจริงจัง

“ใช่แล้ว เอ๋อร์เป่าตอนนี้นายเป็นคนป่วยอยู่นะ ต้องระวังตัวรู้ไหม”

เย่ว์เย่ว์ก็ขมวดคิ้วและพูดสอนหลงหลง

"ก็ได้" หลงหลงทำหน้ามุ่ยแล้วดื่มโจ๊กต่อและพูดกับพยาบาลสาวว่า "พี่พยาบาลสาวฮะ พี่สวยจัง มีแฟนหรือยังฮะ"

"ฮ่าฮ่า" พยาบาลอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดังๆ "ยังไม่มีจ่ะ หนูจะแนะนำให้พี่เหรอ"

“พี่ว่าผมเป็นไงฮะ” หลงหลงขยิบตาและยิ้มเยาะ

"ฮ่าฮ่าฮ่า..." พยาบาลหัวเราะเสียงดังและหมอที่อยู่ข้างๆ ก็อดหัวเราะไม่ได้เช่นกัน

"คุยอะไรกันอยู่น่ะ ดูมีความสุขจัง"

เสียงของคุณท่านเยี่ยมาพร้อมกับเสียงไม้ค้ำและเสียงฝีเท้า

เยี่ยเซินช่วยพยุงเขาเข้ามาในห้องผู้ป่วยและตามด้วยผู้อำนวยการรพ.กับผู้เชี่ยวชาญด้านเด็กสองคนแล้วก็บอดี้การ์ดอีกสองสามคน

"สวัสดีฮะคุณปู่" เฉินเฉินและเย่ว์เย่ว์ทักทายอย่างสุภาพ

"นี่คือคุณปู่ที่ทำให้อุบัติเหตุเกิดขึ้นงั้นเหรอ" หลงหลงเอียงศีรษะและมองดูคุณท่านเยี่ยอย่างพินิจพิเคราะห์ "คุณดูใจดีมีเมตตา ไม่เห็นจะเหมือนคนไม่ดีเลยแฮะ"