สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 333

คุณท่านเยี่ยกลับไปที่ห้องผู้ป่วยและตามด้วยบอดี้การ์ดหลายคนที่ถือของขวัญมากมายแล้ววางมันลงบนเตียงทีละคนจนเต็มเตียง

"คุณปู่..." เย่ว์เย่ว์รีบวิ่งเข้าไปกอดอ้อนคุณท่านเยี่ยทันที "คุณปู่คะดีจังที่คุณปู่กลับมา ปู่รีบช่วยเราตามหาหม่ามี๊ที"

"คุณปู่ฮะ ผมยังติดต่อหม่ามี๊ไม่ได้ ผมอาจต้องการความช่วยเหลือจากคุณ" เฉินเฉินเดินไปหาคุณท่านเยี่ยและโค้งคำนับ "รบกวนด้วยฮะ"

"ไม่ต้องกังวล เด็กๆ พ่อแม่ของหนูได้ติดต่อหลานชายของฉันผ่านตำรวจแล้ว" คุณท่านเยี่ยอุ้มเฉินเฉินและเย่ว์เย่ว์ไว้ในอ้อมแขนของเขาและพูดด้วยความเอ็นดูว่า "ไม่ต้องห่วง เขาจะพาพวกหนูกลับบ้าน"

"ห้ะ จะได้กลับบ้านแล้วเหรอ เยี่ยมไปเลย" เย่ว์เย่ว์ตบมือน้อยๆ ของเธอแล้วกระโดดอย่างดีใจ

“คุณปู่ฮะ ผมก็กลับได้ใช่ไหม” หลงหลงรีบถาม “ผมไม่อยากอยู่โรงพยาบาล ผมอยากอยู่กับหม่ามี๊แล้วก็คุณยาย”

“ปู่ถามหมอมาแล้ว หนูกลับบ้านไปพักฟื้นได้ แค่ต้องมาตรวจทุกเดือน” ชายชราพูดอย่างน่ารักว่า “ไม่ต้องห่วงนะ ไว้ปู่จะไปเยี่ยมพวกเราบ่อยๆ”

"เยี่ยมไปเลย" หลงหลงมีดีใจมากเขาคุยกับพยาบาลคนสวยข้างๆ "พี่สาวฮะ ถ้าผมไปแล้วพวกพี่ก็อย่าเฝ้าแต่คิดถึงผมล่ะ"

"ฮ่าๆ พวกเราจะต้องคิดถึงพวกเธอแน่นอน" พยาบาลหลายคนขำเขา

"คุณปู่คะ หนูขอเชิญปู่มาบ้านหนูในฐานะแขก คุณยายของหนูทำอาหารอร่อยมาก" เย่ว์เย่ว์เลิกคิ้วอย่างดีใจแล้วก็ใช้มือเล็กๆ ของเธอทำท่าประกอบ " ซาลาเปาที่คุณยายทำนั้นใหญ่มาก แล้วก็โจ๊กกระดูกวัวมันอร่อยมาก..."

"ว้าว แค่ได้ยินปู่ก็น้ำลายไหลแล้ว" คุณท่านเยี่ยยิ้ม "ถ้าอย่าง ปู่ต้องไปลองซะละ"

"อือๆ ปู่ต้องมาให้ได้นะคะ เกี่ยวก้อยกัน" เย่ว์เย่ว์ยื่นมือเล็กๆ ป้อมๆ ของตนออกไปเกี่ยวก้อยกับคุณท่านเยี่ย " สัญญาแล้วห้ามเบี้ยวนะและคนไหนเบี้ยวคนนั้นเป็นจอมวายร้ายผู้ยิ่งใหญ่"

“ฮ่าฮ่าฮ่า ปู่เป็นจอมวายร้ายผู้ยิ่งใหญ่ไม่ได้หรอก”

คุณท่านเยี่ยกับเย่ว์เย่ว์เกี่ยวก้อยกันและทั้งคู่ก็กดนิ้วโป้งทับกันไปมา จากนั้นก็หัวเราะ

คุณปู่โดนคนหลอกหรือเปล่านะ