สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 358

"คุณคะ สวัสดีค่ะ..."

เสียงของพนักงานที่ดังขึ้นทำให้เฟิงเชียนเสวี่ยหลุดออกจากภวังค์

เฟิงเชียนเสวี่ยได้สติกลับมา พอหันหลังกลับมาก็ถึงกลับตกใจ ที่แท้มาสคอตที่หลบบังนั้นเป็นพนักงานที่ใส่ชุด ตอนนี้พนักงานคนนั้นก็เดินจากไปแล้ว

แต่เธอยังยืนงงอยู่กับที่...

พนักงานที่อยู่ข้างๆ คิดว่าเธอเป็นอะไร จึงได้รีบมาถาม "คุณเป็นอะไรไหมคะ"

"ไม่ ไม่เป็นไรค่ะ"

เฟิงเชียนเสวี่ยรีบตอบกลับ พอหันกลับไปมองอีก คุณท่านเยี่ยก็พาเด็กทั้งสามเข้าร้านอาหารไปแล้ว เฉินเฉินหันหลังมามองก็สบเข้ากับตาของเธอพอดี

จากนั้น เขาโบกมือให้กับเธอแล้วจึงตามคุณท่านเยี่ยเข้าไปในร้าน

เฟิงเชียนเสวี่ยถึงกับอึ้งไป รีบหลบเข้าไปอยู่ในห้องน้ำของจุดพักผ่อน

เธอห่อตัวไว้ขนาดนี้แล้ว เฉินเฉินยังจำเธอได้อีกเหรอเนี่ย เป็นลูกแท้ๆ จริงๆ

แต่ดีที่เป็นเฉินเฉินนะ เด็กคนนั้นรู้เรื่องเป็นผู้ใหญ่ ไม่เปิดโปงเธอแน่

เธอล้างหน้าแล้วก็ถอนหายใจใส่กระจก เมื่อก่อนเคยพาเด็กๆ มาที่นี่ครั้งหนึ่ง ตอนนั้นยังเป็นวันเกิดของพวกเขา ถึงได้กัดฟันทำใจมา...

ส่วนคุณท่านเยี่ย เพียงเพราะไม่อยากให้เด็กๆ ถูกเจิ้นอวี้หลินรังแก ถึงกับซื้อร้านอาหารสวนสนุกไว้เลย แถมยังเปิดให้บริการฟรีอีกต่างหาก

ทำให้เด็กๆ รู้สึกว่าได้รับความสำคัญและการปกป้องอย่างเต็มที่

พอมาเทียบกันแล้ว เธอที่เป็นแม่นี่ไม่เอาไหนจริงๆ...

"ท่านเยี่ย คุณท่านกับเด็กๆ อยู่ในร้านอาหารครับ"

เสียงที่คุ้นเคยดังมาจากด้านนอก

นั่นมันเสียงเยี่ยฮุย!

เฟิงเชียนเสวี่ยอึ้งไป รีบใส่หมวก แว่นกันแดดและหน้ากากอนามัย แล้วรีบหลบไปแอบดูตรงทางออก

เยี่ยเจิ้นถิงเดินออกมาจากห้องน้ำตามคาด จากนั้นก็เดินตรงไปที่ร้านอาหาร