สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 386

“ฮ่าฮ่าฮ่า คุณท่านยังชื่นมื่นนะครับ...” หลิงเฟิ่งเซียวยิ้มอย่างมีความสุข

คุณท่านเยี่ยก็ยิ้ม ในขณะเดียวกัน มือที่วางลงบนโต๊ะ ใช้แรงบีบต้นขาของเยี่ยเจิ้นถิงอย่างรุนแรง เพื่อเตือนเขา ว่าต้องยิ้ม!

เยี่ยเจิ้นถิงยิ้มไม่ออก แต่เขาก็เงียบไม่พูด ก็ถือว่ายอมรับไปโดยปริยาย!

หลิงหลงมีความสุขอย่างยิ่ง ประทับริมฝีปากบนใบหน้าของเยี่ยเจิ้นถิง จากนั้นก็กอดแขนของเขา อิงไหล่เขาและออดอ้อน

ความสุขและความหวานชื่นปรากฎบนใบหน้า

มีเสียงปรบมือกึกก้องจากด้านล่างเวที และทุกคนก็ถ่ายรูปพวกเขา บันทึกความสุขของการแต่งงานที่รุ่งโรจน์นี้!

เฟิงเชียนเสวี่ยมองเยี่ยเจิ้นถิงอย่างตกตะลึง ราวกับว่าหัวใจแหลกสลายเป็นชิ้นๆ จากนั้นก็ร่วงหล่นลงสู่ก้นบึ้งอันลึกล้ำ...

นี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการหรอกเหรอ

แต่ทำไม ในนาทีนี้ เมื่อได้ยินข่าวนี้ เห็นท่าทีที่ใกล้ชิดของหลิงหลงกับเขา ภายในใจของเธอรู้สึกแย่ขนาดนั้น รู้สึกเจ็บปวดขนาดนั้น...

เธอก้มหน้าลง พยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเอง เตือนตัวเองให้ยิ้มเข้าไว้ ยิ้มเข้าไว้!

ใช่แล้ว ในเวลานี้ เธอควรจะยิ้มอย่างมีความสุข ทางที่ดีทำให้เยี่ยเจิ้นถิงเห็น แล้วคิดว่าเธอไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย อีกอย่างก็เป็นการแสดงความยินดีให้เขา เช่นนี้ เขาก็จะเกลียดเธอ และยอมปล่อยเธอไปแล้ว...

แต่ว่า เธอยิ้มไม่ออก...

“คุณไปได้แล้ว” เยี่ยเซินพาคนออกไป

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้ ว่าตัวเองปลอดภัยแล้ว หรือจะพูดได้ว่า ตอนนี้เธอสูญเสียคุณค่าของเธอไปแล้ว

ถูกต้อง แม้แต่ถูกใครข่มขู่ ก็ยังต้องมีคุณค่า!

ตอนนี้เธอไร้ประโยชน์

เฟิงเชียนเสวี่ยลุกขึ้นยืน เดินไปหลังเวทีอย่างอกสั่นขวัญหาย เธอต้องการออกไปจากสถานที่เสียงดังแห่งนี้ เสียงดังเกินไปแล้ว ดูเหมือนว่าทุกคนจะแสดงความยินดีกับการแต่งงานครั้งนี้ เธอก็ควรจะแสดงความยินดีด้วย!

เยี่ยเจิ้นถิงหันหน้าไปมอง เฟิงเชียนเสวี่ยจากไปอย่างเงียบๆ เหมือนว่าทุกอย่างนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเธอ

จริงด้วย เธอไม่สนใจเลยด้วยซ้ำ ไม่สนใจแม้แต่นิด!!

สายตาของเขามืดลง เปลวไฟลุกโชนอยู่ในอก เขาลุกขึ้นยืนเตรียมจะออกไป...