สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 408

เฟิงเชียนเสวี่ยตามเกาถิงมาที่ห้องนั้นและเมื่อเดินเข้าไปเธอก็นึกเสียใจว่าคนในห้องนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเฉียวชิงไห่รองประธานคนก่อนของหลิงอวิ๋นกรุ๊ป

ก่อนหน้านี้ที่หมู่บ้านลู่ซานหลิงหลงจงใจจับคู่เฟิงเชียนเสวี่ยและเฉียวชิงไห่ เฉียวชิงไห่ก็เริ่มคิดเรื่องเกี่ยวกับเฟิงเชียนเสวี่ย ทําให้เยี่ยเจิ้นถิงโกรธและเตะเขาออกจากเกม

หลังจากนั้นหลิงหลงก็ไล่เฉียวชิงไห่ออกเพื่อเอาใจเยี่ยเจิ้นถิง

หลังจากนั้น เฟิงเชียนเสวี่ยก็ไม่เคยเห็นเขาอีกเลย

แต่ถึงยังไง คนคนนี้มักจะเจอความหายนะเพราะเฟิงเชียนเสวี่ยตลอด ตอนนี้เกรงว่าเขาจะเกลียดเธอแน่ ถ้าเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอ เขาอาจจะทําให้เธอลำบากได้

เมื่อนึกถึงตรงนี้ เฟิงเชียนเสวี่ยกําลังจะออกไป แต่ลูกค้าที่เมาคนหนึ่งกลับจับมือเธอไว้ "หุ่นดีจริง ๆ ฉันจะเอาคนนี้แล้ว"

เฟิงเชียนเสวี่ยรีบสะบัดมือคนนั้นออกไป ถอยหลังไปหนึ่งก้าว "ฉันเป็นพนักงานเสิร์ฟค่ะ ไม่ใช่เด็กนั่งดริ้งค์"

"ทุกท่านคะ เด็กๆที่พวกคุณต้องการกําลังจะมาแล้ว" เกาถิงรีบแก้ต่างให้เฟิงเชียนเสวี่ย

"พนักงานเสิร์ฟหุ่นดีขนาดนี้เลยเหรอ" คนคนนั้นมองเฟิงเชียนเสวี่ยตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาเต็มไปด้วยความหมายเดิม"ฉันจะดูว่าหน้าตาเป็นอย่างไง"

พูดไป เขาก็เอื้อมมือมาแกะหน้ากากที่เฟิงเชียนเสวี่ยสวมอยู่

เฟิงเชียนเสวี่ยถอยกลับไปเล็กน้อย หน้ากากถูกเปิดออกครึ่งหนึ่ง เผยให้เห็นใบหน้าออกมาครึ่งหนึ่ง

เฉียวไห่ชิงที่นั่งอยู่บนโซฟาอึ้งไปเล็กน้อยก่อน จากนั้นก็มองเธออย่างลึกซึ้งทันที

"นังบ้าเอ้ย อย่ามาทำตัวสูงส่งไปหน่อยเลย" ลูกค้าที่เมาเหล้าคนนั้นชี้ไปที่เฟิงเชียนเสวี่ยและตะโกนว่า มาที่นี่ก็ขายหมดไม่ใช่เหรอ มันต่างกันตรงไหน เสนอราคามา คนอย่างฉันจ่ายได้"

"ท่านคะ บริกรของเราไม่ขายนะคะ ผู้หญิงที่ท่านต้องการ ที่นี่มีนะคะ เรียกว่าเจ้าหญิง" เกาถิงแก้ต่างด้วยความคับข้องใจ

"กล้าเถียงฉันหรอ!" ชายคนนั้นง้างมือขึ้นกําลังจะตบเกาถิง

เฟิงเชียนเสวี่ยรีบจับมือเขา "หยุดนะ มันจะเกินไปแล้ว!"

"แล้วยังไง วันนี้ป๋าจะเอาหนู" ลูกค้าที่เมาส่งเสียงหัวเราะลามกอนาจาร "มือเรียวจริง ๆ ต้องเป็นคนสวยแน่ ๆ"

พูดพลาง เขาก็จับมือเฟิงเชียนเสวี่ยอย่างฉวยโอกาส

เฟิงเชียนเสวี่ยดึงมือกลับอย่างไม่พอใจ ดึงมือเกาถิงพร้อมที่จะออก