สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 409

เฟิงเชียนเสวี่ยตกใจ หน้ากากเมื่อกี้ก็ไม่ได้ถูกเปิดออก เฉียวไห่ชิงจําเธอได้อย่างไร

"พี่รู้จักเหรอคะ" เกาถิงถามเบา ๆ

"ไม่รู้จัก" เฟิงเชียนเสวี่ยแกล้งทําเป็นไม่รู้จัก ดึงเกาถิงไป

"เมื่อกี้ผมเพิ่งแก้ต่างให้คุณ คุณก็ลืมบุญคุณกันเร็วไปหรือเปล่า" เฉียวไห่ชิงมีน้ําเสียงที่ผิดหวัง

"พี่คะ เมื่อกี้ถ้าไม่ได้เขา พวกเราต้องลําบากแน่ๆ"

เกาถิงมีความประทับใจที่ดีต่อเฉียวไห่ชิง เขาคนนี้เคยสั่งเยอะมากและให้เกียรติพนักงานเสิร์ฟดีมาก

"ถิงถิง คุณไปหาพี่ตงก่อน" ลมเชียนเสวี่ยดันเกาถิงไป

"อืม" เกาถิงหันไปพูดว่า "ขอบคุณนะคะ" กับเฉียวไห่ชิง แล้วรีบจากไป

"คุยกันสักหน่อยมั้ยครับ" เฉียวไห่ชิงเผยมือเชิญ

เฟิงเชียนเสวี่ยตามเขาไปยังห้องส่วนตัวที่ไม่มีคนอยู่อีกห้องหนึ่ง แต่เธอยืนอยู่ที่ประตูอย่างระมัดระวังมาก "คุณอยากจะคุยอะไร"

"เรื่องครั้งที่แล้ว ผมอยากอธิบายหน่อย" เฉียวไห่ชิงพูดอย่างจริงจังว่า "ผมไม่ได้ตั้งใจสาดเหล้าใส่คุณ แต่มีคนสกัดเท้าผม"

"ฉันรู้ค่ะ หลิงหลงน่ะ" เฟิงเชียนเสวี่ยยิ้มอย่างเย็นชา "ทุกคนรู้อยู่แก่ใจ เพียงแต่ไม่มีใครบอกว่าเป็นเธอ"

"ที่จริงพวกคุณสองคนแข่งกันไปมา ผมก็ดันเป็นปลาในบ่อนั้น ช่างใสซื่อจริง ๆ" เฉียวไห่ชิงพูดถึงเรื่องนี้ด้วยสีหน้าจนใจ "แม้ว่าผมจะมีความรู้สึกที่ดีต่อคุณ แต่ก็ไม่มีความเจ้าชู้หยาบคายใช่ไหม

ประธานเยี่ยรู้ว่าประธานหลิงมักจะเล่นอะไรอยู่ แต่ไล่ผมออกจากโครงการ ประธานหลิงยิ่งแล้วใหญ่ หลังจากนั้น ก็หาข้ออ้างเพื่อไล่ผมออกจากบริษัท ฉันต่อสู้ในบริษัทมาหลายปีและตกต่ําเช่นนี้ คุณคิดว่ายุติธรรมไหม"