สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 427

เฟิงเชียนเสวี่ยวางแผนที่จะกลับมาจัดการกับมันที่บ้านอีกครั้งในตอนกลางคืน ตอนนี้ต้องเคี่ยวซุปและไปทานอาหารกับเด็กๆ ก่อน

หลังจากมื้ออาหาร เฟิงเชียนเสวี่ยก็ถือซุปที่เคี่ยวแล้วและพาเด็กๆ ไปเยี่ยมแม่จูที่โรงพยาบาลฉือซินของเหลยอวี่ด้วยกัน

เพื่อไม่ให้พยาบาลผู้ดูแลเหล่านี้รู้เรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับเยี่ยเจิ้นถิง เฟิงเชียนเสวี่ยจึงให้พยาบาลผู้ดูแลทั้งสามคนหยุดพิเศษครึ่งวัน และบอกว่าแม่จูต้องการความสงบ ไม่สะดวกที่คนจะเยอะเกินไป เธอพาเด็กๆ ไปเองก็ดได้

พยาบาลผู้ดูแลกังวลว่าเธอจะไม่สะดวกถ้าพาเด็กๆ ไปคนเดียว แต่เฟิงเชียนเสวี่ยก็ยืนกรานเช่นนี้ พวกเธอจึงไม่ได้ขัดอะไรอีก

เฟิงเชียนเสวี่ยเรียกรถพาลูกๆ ทั้งสามคนและซื่อเป่าน้อยไปโรงพยาบาล

ระหว่างทาง เธอตอบกลับข้อความของเกาถิง บอกว่าตัวเองนั้นสบายดี และขอให้เธอไม่ต้องกังวล

เกาถิงยังคงไม่ค่อยสบายใจนัก จึงโทรศัพท์มาเพื่อความแน่ใจ “พี่เชียนเสวี่ย เมื่อคืนนี้ฉันตกใจแทบแย่ พี่ไม่เป็นไรจริงๆ ใช่ไหม?”

“ไม่เป็นไรจริงๆ ตอนนี้ฉันพาเด็กๆ มาเยี่ยมแม่จูที่โรงพยาบาลน่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยพูดให้สบายใจ “เธอล่ะ? อาการบาดเจ็บดีขึ้นหรือยัง?”

“ฉันไม่เป็นไร แค่หน้าบามนิดหน่อย ประคบน้ำแข็งเดี๋ยวก็หาย” เกาถิงพูดด้วยความลำบากใจ “พี่เชียนเสวี่ย พี่ตงให้ฉันบอกพี่ว่า ไม่ต้องไปทำงานที่บาร์เยี่ยเซ่อแล้วนะ”

“ฉันรู้แล้ว...” เฟิงเชียนเสวี่ยถอนหายใจ “เขาไม่ได้ว่าอะไรใช่ไหม?”

“เขาไม่ได้ว่าอะไร แต่แฟนพี่คนนั้นเตือนเขาว่า ถ้าให้พี่มาทำงานที่บาร์อีก เขาจะเดือดร้อน” เกาถิงพูด “พี่เชียนเสวี่ย แฟนพี่ดุจัง เขารังแกพี่หรือเปล่า?”

“เปล่า...” เฟิงเชียนเสวี่ยพูดอะไรไม่ได้มากต่อหน้าเด็กๆ “โอเค ถิงถิง ตอนนี้ฉันอยู่กับเด็กๆ และกำลังจะไปโรงพยาบาล ไว้ฉันค่อยโทรหาใหม่นะ”

“อื้มๆ ” เกาถิงรู้สึกผิดเล็กน้อย “ฉันมีแหล่งงานการแสดงเปียโนด้วยนะ เดี๋ยวฉันจะช่วยพี่ดูให้ ถ้ามีโอกาส ฉันจะแนะนำให้พี่”

“ดีเลย ขอบคุณนะเกาถิง”

“ไม่เป็นไร พี่ไปธุระก่อนเถอะ ค่อยโทรมาตอนเย็นๆ ก็ได้”

“อื้ม”

หลังจากวางสาย เฟิงเชียนเสวี่ยก็พบว่ารถขับมาถึงโรงพยาบาลฉือซินเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และคนขับกำลังจะจอดเทียบข้างทาง