สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 445

“ถ้าหากว่า…ผมขอคุณแต่งงาน…” จู่ๆ เยี่ยเจิ้นถิงก็ถาม “คุณยอมไหม”

แต่แล้ว เฟิงเชียนเสวี่ยกลับไม่ได้ยิน เพราะเธอหลับไปแล้ว

เยี่ยเจิ้นถิงก้มหัวมองเธอ เธอกลับลึกมาก ใบหน้าที่น่ารักราวกับเด็ก

เยี่ยเจิ้นถิงถอนหายใจอย่างเอือมๆ ก้มหัวลง จูบตาของเธอ ห่มผ้าให้เธออย่างดี จากนั้นก็หลับไป

ตอนเช้าหกโมงครึ่ง นาฬิกาปลุกดัง

เฟิงเชียนเสวี่ยสะดุ้ง พลิกตัวลงจากเตียง หน้าก็ไม่ได้ล้าง ใส่เสื้อและรองเท้าแตะอย่างร้อนรน “ฉันลงไปทำอาหารเช้าก่อน คุณนอนต่อเลย

พูดจบ นางก็รีบลฃวิ่งออกไป รองเท้าแตะหล่นทิ้งไว้ข้างหนึ่งด้วย

เยี่ยเจิ้นถิงมองเธอที่ทำตัวบ๊องๆ มุมปากก็ยกเป็นองศาน่ามอง

เขาพลิกตัว พร้อมกับนอนต่อ

เฟิงเชียนเสวี่ยใช้เวลาเร็วที่สุดในการกลับบ้าน โชคดีที่พยาบาลทั้งสามคนยังไม่มา เด็กๆ เองก็ยังไม่ตื่น

เธอวิ่งพุ่งเข้าไปในห้องครัว พร้อมกับเริ่มทำข้าวเช้า

เพื่อที่จะไม่พังอีก วันนี้ตอนเช้า เธอทำเพียงแซนวิชง่ายๆ สลัดผลไม้ เกี๊ยวนึ่ง

ซึ่งเป็นอาหารที่มีโอกาสในการสำเร็จสูงมาก แทบจะไม่มีปัญหาอะไร

เธอกำลังปั่นน้ำผลไม้ เด็กๆ ก็ตื่นพอดี เมื่อเข้ามาในห้องครัว ก็ตะโกนขึ้นมาอย่างดีใจ “หม่ามี้!”

“อรุณสวัสดิ์ ต้าเป่า!” เฟิงเชียนเสวี่ยใช้โอกาสช่วงที่หั่นผลไม้ส่งยิ้มให้กับต้าเป่า

“อรุณสวัสดิ์ครับ หม่ามี้” เฉินเฉินวิ่งเข้ามากอดเฟิงเชียนเสวี่ย “หม่ามี้เหนื่อยแย่เลย”

“ไม่เหนื่อย แค่เห็นพวกแกกินข้าวเช้ากัน หม่ามี้ก็รู้สึกดีใจมากแล้ว “เฟิงเชียนเสวี่ยจูบหน้าผากของเขา “มีเสียงกดกริ่ง ไปเปิดประตูให้พี่ๆ เร็ว”

“ครับ” เฉินเฉินวิ่งไปเปิดประตู

พยาบาลทั้งสามเดินเข้ามา ดูแลการอาบน้ำแต่งตัวของเด็กๆ

ทั้งบ้านนั่งล้อมกันอยู่หน้าโต๊ะ และกินอาหารกันอย่างมีความสุข

อาหารเช้าในเช้านี้ไม่มีข้อผิดพลาด เหล่าเด็กๆ กินกันอย่างเอร็ดอร่อย เฟิงเชียนเสวี่ยเท้าคางมองพวกเขาที่กำลังกินกันคำใหญ่ ในใจที่รู้สึกอิ่มเปล้เป็นอย่างมาก

“หม่ามี้ หม่ามี้ก็กินด้วยสิ” เด็กๆ ป้อนสลัดผลไม้ให้กับเฟิงเชียนเสวี่ย

“ขอบคุณ” เฟิงเชียนเสวี่ยกินสลัดผลไม้ไปเพียงนิดเดียว