สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 448

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกว่าตนเองเหนื่อยจนจวนจะบ้าแล้ว เยี่ยเจิ้นถิงมีความต้องการมากเกินไป ทำให้เธอหมดแรง แต่กลับมิอาจต่อต้านได้...

กว่าจะเสร็จกิจก็บ่ายสองแล้ว ทั้งสองจึงได้ออกไป และที่ด้านนอก เยี่ยฮุยรอมาชั่วโมงกว่าๆ แล้ว

อาหารล้วนเย็นหมดแล้ว

เยี่ยฮุยจึงลองกดกริ่งที่หน้าประตูดู

เฟิงเชียนเสวี่ยเกล้าผมที่ยาวขึ้นพลางเดินไปเปิดประตู เมื่อเห็นว่าเยี่ยฮุยรออยู่ด้านนอก เธอก็สึกอายๆ อย่างช่วยไม่ได้

"อาหารเย็นน่าจะเย็นแล้ว จำเป็นต้องอุ่นสักหน่อย ผมจะเรียกพ่อครัวมาให้นะครับ" เยี่ยฮุยกำลังจะกดโทรออก

"ไม่ต้องแล้ว ฉันอุ่นเองก็ได้ค่ะ"

ตอนที่เฟิงเชียนเสวี่ยพูด เยี่ยเจิ้นถิงก็ออกมาจากห้องพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเดียว

เยี่ยฮุยก้มหน้าลงทันที แล้วรีบถอยออกไป

เฟิงเชียนเสวี่ยอายจนหน้าแดง อยากจะแทรกแผ่นดินหนีจริงๆ

"เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว มีอะไรให้ต้องอายด้วยล่ะ"เยี่ยเจิ้นถิงนั้นใจกว้างอยู่แล้ว

"ต่อไปอย่าทำแบบนี้อีกนะ" เฟิงเชียนเสวี่ยเหลือบมองเขา จากนั้นก็นำอาหารไปอุ่น

เยี่ยเจิ้นถิงดื่มกาแฟดำไปหนึ่งแก้ว แล้วจึงกลับเข้าไปเปลี่ยนชุดที่ในห้อง มือถือมีสองสายที่ไม่ได้รับ เป็นสายของหลิงหลง เขาไม่ได้สนใจ พอวางมือถือลงก็ออกไปทานอาหารกลางวันกับเฟิงเชียนเสวี่ย

"คืนนี้ผมจะกลับมาดึกหน่อย คุณทำธุระของตัวเองเสร็จแล้วก็พักผ่อนตามอัธยาศัยนะ

เยี่ยเจิ้นถิงดึงมือของเธอมาแสกนลายนิ้วมือบนแท็บเล็ต

"ป้อนลายนิ้วมือของคุณแล้ว ยินดีต้อนรับ เจ้านาย!"แท็บเล็ตส่งเสียงแจ้งเตือน

"นี่คือ..."

"ใช้ลายนิ้วมือปลดล็อกรหัสผ่าน"เยี่ยเจิ้นถิงวางแท็บเล็ตลง "ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป คุณก็คือนายหญิงของบ้านนี้แล้ว!"

"นายหญิง..."เฟิงเชียนเสวี่ยพึมพำชื่อเรียกนี้ เธอรู้สึกอบอุ่นในหัวใจมาก