สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 473

เฟิงเชียนเสวี่ยวิ่งไปเพื่อที่จะเปิดประตู แต่พบว่าห้องถูกล็อคจากด้านนอก เธอเปิดไม่ได้เลย เธอทุบและตะโกนว่า “มีใครอยู๋ไหม ปล่อยฉันออกไป ปล่อยฉันออกไป"

ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ จากด้านนอก

เชียนเสวี่ยบิดลูกบิดอย่างแรง ไม่ว่าจะทําอย่างไรก็ยังเปิดไม่ได้

เธอต้องยอมแพ้และวิ่งไปที่หน้าต่างและมองลงไป อดไม่ได้ที่จะตกใจ

นี่เป็นบ้านที่แปลกมาก สถานที่ที่เธออยู่สูงประมาณสิบชั้น ด้านล่างไม่มีระเบียง ไม่มีตู้แอร์ใด ๆ ที่สามารถช่วยได้ มันเป็นเพียงกําแพงหินสูง...

ดูเหมือนปราสาทยุโรปคลาสสิก

หากกระโดดลงหน้าต่างต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

ถ้าคนที่ขังเธอไม่ปล่อยเธอออกไป เธอก็ไม่มีโอกาสหลบหนีเลย

ใครกันที่ขังเธอไว้ที่นี่?

เฟิงเชียนเสวี่ยมองย้อนกลับไปที่ของบนโต๊ะคริสตัล อาหารฝรั่งเศสที่ประณีต ฟัวกราส์ หอยทาก สเต็ก ขนมปัง สลัดผลไม้ และไวน์

เฟิงเชียนเสวี่ยได้กลิ่นไวน์ซึ่งเป็นรุ่นจํากัดที่ผลิตโดยโรงบ่มไวน์บอร์โดซ์ในฝรั่งเศสและตั้งขึ้นเป็นพิเศษสําหรับผู้หญิง

ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้หญิงที่ลักพาตัวเธอมา

หรือว่าเป็นหลิงหลง

ไม่ หลิงหลงคงไม่ได้ใจดีขนาดนี้ ถ้าเป็นเธอ ตอนนี้เฟิงเชียนเสวี่ยอาจจะเต็มไปด้วยบาดแผลมานานแล้ว จะปลอดภัยได้อย่างไร

มาให้นั่งที่นี่และเพลิดเพลินกับความสวยหรอ?

เชียนเสวี่ยมองไปรอบ ๆ พยายามหาเบาะแสบางอย่างจากห้อง

แต่เธอสามารถตัดสินได้เพียงว่าภาพวาดสีน้ํามันบนผนังเป็นภาพวาดที่มีชื่อเสียงของยุโรปโบราณทั้งหมด แม้แต่แจกันตั้งพื้นบนผนังก็เป็นแจกันโบราณ ห้องพักที่ใช้ตั้งตัวประกันก็พิถีพิถันเช่นนี้ แต่เจ้าของเป็นคนที่สง่างามและมีเกียรติ

เธอเป็นใครกันแน่?

เฟิงเชียนเสวี่ยพยายามคิดและคิดว่าตัวเองไม่รู้จักคนแบบนี้เลย

เมื่อมองไปที่อาหารที่อยู่ตรงหน้า เฟิงเชียนเสวี่ยไม่มีความอยากอาหารเลย เธอเป็นห่วงลูกๆสามคนและแม่จูมาก ไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง