สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 474

มีชายรูปร่างสูงใหญ่หลายคนเดินเข้ามาด้วยสายตาดุร้าย

เฟิงเชียนเสวี่ยก็ตกใจและถอยหลังด้วยความกลัว "พวกคุณจะทําอะไร"

ผู้ชายพวกนั้นไม่พูดอะไรสักคํา แค่เดินเข้ามาหาเธออย่างน่ากลัว...

เฟิงเชียนเสวี่ยคว้าแจกันที่อยู่ข้าง ๆ และทุบพวกเขา แต่ถูกหนึ่งในนั้นจับแขนไว้

ทันใดนั้น ชายคนนั้นก็กระโจนเข้าหาเธอเหมือนเหยียบเสือดาวหมาป่า

"ช่วยด้วย ช่วย——"

เฟิงเชียนเสวี่ยตะโกนไม่ทัน ชายคนนั้นโยนเธอไว้บนเตียง แล้วดึงเข็มขัดออกมา ตีเธออย่างแรง

"อ๊า--"เสียงกรีดร้องอันเจ็บปวดของเฟิงเชียนเสวี่ยดังขึ้น พยายามดิ้นหนี แต่ไม่นานก็ถูกชายอีกคนหนึ่งกดไว้ ชายคนนั้นมัดมือและเท้าของเธอไว้กับเตียง แล้วชื่นชมความเจ็บปวดของเธออย่างดีใจ

ยังมีชายคนหนึ่งถือกล้องอยู่ข้าง ๆ และส่งเสียงหัวเราะที่ชั่วร้าย

ชายคนนั้นยังคงตีต่อไปทุกครั้งที่ตีก็ใช้กำลังอย่างเต็มแรง...

เสื้อผ้าของเฟิงเชียนเสวี่ยถูกกระชากออกอย่างรวดเร็ว เธอร้องไห้และส่งเสียงกรีดร้องอย่างน่าสังเวช ตะโกนขอความช่วยเหลืออย่างต่อเนื่อง แต่ก็ไม่มีใครมาช่วยเธอ

อีกห้องหนึ่ง เยี่ยเจิ้นอวิ๋นหลับตาลง นอนสบายบนเตียง เพลิดเพลินกับการนวดน้ํามันหอมระเหยแบบไทย

เสียงกรีดร้องของเฟิงเชียนเสวี่ยเป็นดนตรีที่ดีที่สุดสําหรับเธอ เธอดูเหมือนจะสนุกกับความรู้สึกนี้มาก

นอกจากนี้ ตั้งแต่ต้นจนจบ เธอไม่ได้ดูเฟิงเชยนเสวี่ยเลยแม้แต่น้อย แค่ออกคําสั่งเบา ๆ ว่า "ส่งวิดีโอไปยังเยี่ยเจิ้นถิง"

"ค่ะ" ผู้ช่วยของเยี่ยเจิ้นอวิ๋นจึงส่งไป

ในไม่ช้า โทรศัพท์ของเยี่ยเจิ้นอวิ๋นก็ดังขึ้น ผู้ช่วยก็รีบพูดว่า "คุณชายเยี่ยโทรมาค่ะ"

เยี่ยเจิ้นอวิ๋นยกมือขึ้น ผู้ช่วยเชื่อมต่อโทรศัพท์และเปิดลำโพง

"เยี่ยเจิ้นอวิ๋น กูจะฆ่ามึง!!!"

เสียงคํารามของเยี่ยเจิ้นถิงดังมาจากปลายโทรศัพท์พร้อมกับพลังฆ่าที่รุนแรง