เยี่ยเจิ้นถิงมีใบหน้าที่โกรธจัด แววตาเคียดแค้น เกือบจะหักโทรศัพท์คามือแล้ว
"คุณชายเยี่ยครับ ใจเย็นนะครับ" เยี่ยฮุยรีบเตือนสติว่า "แม้ว่าประธานอวิ๋นจะเย่อหยิ่งแค่ไหน ก็ยังกลัวอิทธิพลของท่าน บางทีอาจจะแค่ขู่ท่านให้กลัว ไม่ทำจริง ๆ..."
"ให้มันเป็นแบบนี้แหละดีแล้ว" เยี่ยเจิ้นถิงกัดฟันแล้วพูดว่า "ถ้าเธอกล้าแตะต้องเฟิงเชียนเสวี่ยจริง ๆ ฉันจะฆ่าเธอแน่นอน"
"ใจเย็นก่อนครับ" เยี่ยฮุยเตือนอย่างระมัดระวัง "คนของเราเพิ่งรายงายว่าประธานอวิ๋นไม่ได้อยู่ในเมืองไห่เฉิง เธอน่าจะพาเธอไปที่อื่นแล้ว ก็ไม่น่าแปลกที่เราหาไม่เจอ"
"ติ๊ดติ๊ด--" ตอนนี้โทรศัพท์ดังขึ้น สายมาจากเยี่ยเจิ้นอวิ๋น"ไม่ต้องกังวลไป เธอแค่ได้รับบาดเจ็บที่ผิวเล็กน้อย ฉันให้หมอทําแผลให้เธอแล้ว"
"เยี่ยเจิ้นอวิ๋น ครั้งนี้คุณล้ําเส้นเกินไปแล้วจริง ๆ"
เสียงฟ้าร้องในตอนกลางคืนมืดครึ้มมาก ทุกคําล้วนมีพลังฆ่า
"แค่นี้ก็เจ็บแล้วหรือ" เยี่ยเจิ้นอวิ๋นยิ้มอย่างเย็นชา "ตอนที่นายทำร้ายเทียนหยา นายไม่ได้ใจอ่อนเลยนี่"
"ปล่อยเธอไป!" เยี่ยเจิ้นถิงไม่อยากคุยเรื่องไร้สาระกับเธอ
"ย่อมได้" เยี่ยเจิ้นอวิ๋นมีความสุขมาก "คืนพรุ่งนี้หนึ่งทุ่ม เจอกันหน้าโรงพยาบาล"
"ถ้าเธอเป็นอะไรไป ผมจะไม่ปล่อยคุณไปแน่นอน" เยี่ยเจิ้นถิงเตือนอีกครั้ง
"สบายใจได้ เป้าหมายของฉันเสร็จแล้ว ไม่จําเป็นต้องทําให้เธอลําบากอีก" เยี่ยเจิ้นอวิ๋นพูดเบา ๆ ว่า "แต่ถ้าเป็นคุณเอง ทางที่ดีทําตามสัญญาดีกว่า ไม่งั้นฉันมีวิธีทรมานเธออีกแน่"
พูดจบประโยคนี้ เยี่ยเจิ้นอวิ๋นก็วางสายไป...
เยี่ยเจิ่นถึงโกรธจนมือสั่น ในเวลานี้คนของเขามารายงานสถานการณ์และเขาสวนกลับไปทีละหมัด
เสียงอึกทึกครึกโครม คนของตระกูลเยี่ยถูกต่อยจนล้มลงกับพื้นเลือดไหลออกจากปากจมูก
"คุณชายเยี่ยระงับความโกรธก่อนเถอะครับ!" เยี่ยฮุยรีบเตือนว่า "คนของเราพยายามตรวจสอบแล้วนะครับ"
เหล่าลูกน้องลุกขึ้นจากพื้นดิน ก้มหน้าก้มตา ไม่กล้าเงยหน้าขึ้น
"ฉันบอกให้แกส่งคนไปปกป้องเธอไม่ใช่เหรอ ทําไมเธอยังถูกจับอีกล่ะ" เยี่ยเจิ้นถิงกัดฟันและตะโกน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...