สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 476

"เอ่อ คือ..." เยี่ยเซินรู้สึกลําบากใจเล็กน้อย ถามอย่างระมัดระวัง "คุณชายครับ ต้าเป่าอยากคุยกับคุณสักหน่อยได้ไหมครับ"

"เด็กสามขวบมีอะไรต้องคุยกัน..."

"ฮัลโหล สวัสดีครับ"

คําพูดที่ดูถูกเหยียดหยามของเยี่ยเจิ้นถิงถูกขัดจังหวะด้วยเสียงของเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะแต่ดูสุภาพ เขาตอบโดยไม่รู้ตัวว่า "สวัสดี"

"ผมคือเฟิงเชียนเฉิน ลูกชายคนโตของแม่เฟิงเชียนเสวี่ย" แม้ว่าเสียงของเฉินเฉินจะยังไม่บรรลุนิติภาวะ แต่ก็มีเสียงที่ดูมีชีวิตชีวาที่ติดตัวมาแต่กําเนิด "เรื่องที่เกี่ยวกับหม่ามี้ของผม ผมอยากคุยแบบลูกผู้ชายกับคุณ!"

"หึ!" เยี่ยเจิ้นถิงหัวเราะ ต้องบอกว่าความโกรธของเขาดับลงทันทีเมื่อได้ยินเสียงนี้ "นาย กับฉันเหรอ"

ในใจเขารู้สึกไร้เดียงสา เด็กอายุ 3 ขวบครึ่ง จะมากับคุยกับเขาแบบลูกผู้ชาย

มันยากสําหรับเขาที่จะเดาว่า เด็กคนนี้จะพูดอะไรกับเขา

"ใช่ คุณกับผม" เฉินเฉินเงียบและสงบมาก

"และผมด้วย" จู่ ๆ ก็มีเสียงพูดแทรกขึ้นมาว่า "ต้าเป่า ผมก็จะไปด้วย"

"หนู หนูก็จะไปด้วย..."

สาวน้อยที่มีกลิ่นน้ำนมก็ร่วมวงด้วย เมื่อฟังเสียงของเธอ ความน่ารักของเธอขณะถือขวดนมจะปรากฏขึ้นในหัวของเยี่ยเจิ้นถิง

"น้องๆอย่าก่อกวน" เฉินเฉินพูดตําหนิเบา ๆ แล้วพูดกับเยี่ยเจิ้นถิงทันทีว่า "ขอโทษ เอ้อร์เป่าซานเป่าเป็นห่วงแม่มากเกินไป คุณดูว่าคืนนี้สองทุ่มได้ไหม"

"โอเค ฉันจะให้เยี่ยเซินมาส่งนาย"

ทันใดนั้น เยี่ยเจิ้นถิงก็อยากรู้ว่าเด็กอายุสามขวบครึ่งคนนี้ อยากจะพูดอะไรกับเขา

"ขอบคุณครับ!" เฉินเฉินยื่นโทรศัพท์ให้เยี่ยเซิน "ประธานเยี่ยมีอะไรจะคุยกับคุณปู่"

เยี่ยเซินรับโทรศัพท์ เยี่ยเจิ้นถิงสั่งว่า "อาเซิน มาส่งเด็กคนนั้นด้วย"

"โอเคครับ ผมจะจัดการให้"

วางสายไป เยี่ยเซินพูดกับเฉินเฉินทันทีว่า "คุณชายน้อยเฉินเฉิน ผมให้แพทย์เปลี่ยนเสื้อผ้าให้หนู อีกครึ่งชั่วโมงก็รออยู่ชั้นล่างนะ"