เยี่ยเซินอึดอัดอยู่ครู่หนึ่ง พูดทันทีว่า "ครับครับครับผมจะพาเขาไปโรงพยาบาลไท่จี๋ตอนนี้"
"อย่าไปไทจี๋ ไปโรงพยาบาลฉือซิน ฉันจะไปเดี๋ยวนี้"
เยี่ยเจิ้นถิงพูดพลางเดินออกไปอย่างรวดเร็ว เยี่ยเซินให้คนขับเตรียมรถทันที
"ครับ"
เมื่อวางสายไป เยี่ยเซิน จึงรีบสั่งคนขับว่า ให้ไปโรงพยาบาลฉือซิน
เยี่ยเจิ้นถิงกลับไปที่ห้องและเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างง่าย ๆ จากนั้นลงไปชั้นล่างและเรียกเหล่ยอวี่ว่า "มีเด็กคนหนึ่งแพ้อาหารและกําลังรีบไปโรงพยาบาลของคเธอ เธอรออยู่ที่ประตูได้เลย"
"คือ..."
"เด็กนั่นคือลูกของเฟิงเชียนเสวี่ย เธอต้องจัดการด้วยตัวเอง"
"เข้าใจแล้วค่ะ"
วางสายไป เยี่ยเจิ้นถิงก็ขึ้นรถ เยี่ยฮุยพาบอดี้การ์ดตามมาอย่างเร่งรีบ
ส่วนรถคันดังกล่าวรีบนำส่ง รพ.ฉือซิน
ระหว่างทาง เยี่ยฮุยถามอย่างสงสัยว่า “แปลกจัง ทําไมเด็กคนนั้นถึงแพ้กีวี่เหมือนท่านเลย”
เยี่ยเจิ้นถิงไม่พูดอะไรสักคํา คิ้วขมวด สีหน้าเคร่งขรึมมาก
"หรือ..." เยี่ยฮุยมีการคาดเดาที่กล้าหาญในใจ แต่ไม่กล้าพูดออกมา
"ขับรถเร็วๆ" เยี่ยเจิ้นถิงเร่งเร้า
"ครับ" คนขับเร่งความเร็ว
"ไปตรวจสอบวันเดือนปีเกิดและกรุ๊ปเลือดของเด็กสามคนนั้น" จู่ ๆ เยี่ยเจิ้นถิงก็สั่งเยี่ยฮุย
"ครับ" เยี่ยฮุยจัดคนไปสอบสวนทันที
ในเวลานี้ โทรศัพท์ของเยี่ยเจิ้นถิงดังขึ้น เขารับสายทันที "อาเซิน!"
"คุณชายครับ พวกเรามาถึงโรงพยาบาลเมตตาแล้ว หมอเหล่ยอวี่กำลังรักษาเด็กอยู่" เยี่ยเซินค่อนข้างกังวล "ทางฝั่งคุณท่านมีธุระ ท่านให้ผมไป เมื่อไหร่ท่านจะมา"
"ห้านาทีถึง คุณไปก่อนเถอะ" เยี่ยเจิ้นถิงกล่าว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...