สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 492

“มีข่าวดี?” เยี่ยเซินดีใจ “เช่นนั้นดีเลย คุณท่านดีใจ สุขภาพก็จะดีขึ้น”

“เขาได้ยินข่าวนี้ ต้องดีใจมากแน่นอน”

ในหัวของเยี่ยเจิ้นถิงกำลังนึกถึงฉากนั้นแล้ว...

เดิมทีคุณท่านก็ชอบเด็กสามคนนั้น หากรู้ว่าพวกเขาเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของตระกูลเยี่ย เป็นเหลนแท้ๆ ของเขา ไม่รู้ว่าจะตื่นเต้นดีใจขนาดไหน !!

“พูดจบผมก็อยากรู้แล้ว” เยี่ยเซินตั้งตารอคอยมาก

เวลานี้เอง พยาบาลผู้ดูแลเข้ามาเปลี่ยนผ้าให้คุณท่าน เยี่ยเจิ้นถิงจึงออกไปก่อน

“คุณชายเยี่ย ทุกอย่างจัดแจงเสร็จเรียบร้อยแล้ว” เยี่ยฮุยรีบมารายงาน “เมื่อคืนท่านไม่ได้นอนทั้งคืน ไปพักผ่อนเถอะ”

“เมื่อคืนนายท่านไม่ได้นอน?”

เยี่ยเซินออกมาจากห้องคนไข้ ได้ยินประโยคนี้พอดี

“มัวแต่ดูแลเด็กสามคนนั้น...” เยี่ยฮุยยิ้มตอบ

“ไม่คิดว่านายท่านจะอยู่อย่างปรองดองกับเด็กสามคนนั้นได้” เยี่ยเซินโล่งใจมาก “ผมยังกังวลว่าพวกคุณจะทะเราะกัน”

“ในใจลุงเซิน ผมปัญญาอ่อนมาก?” เยี่ยเจิ้นถิงพูดไม่ออก “ทะเราะกับเด็กสามขวบ?”

“ห้าๆ คุณไม่ชอบเด็กมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ผมกังวลว่าพวกเขาจะละเมิดคุณอย่างไม่ได้ตั้งใจ อารมณ์ของคุณยัง...เฮอะๆ...” เยี่ยเซินยิ้มอย่างเกอะเขิน “เด็กสามคนนั้นเป็นแก้วตาดวงใจของคุณท่าน ผมกังวลจริงๆ หากเกิดเรื่อง ผมไม่รู้จะรายงานอย่างไร”

“วางใจเถอะ พวกเขาสบายดี” เยี่ยเจิ้นถิงเลิกมุมปาก

“ตอนนี้พวกเขายังอยู่ที่โรงพยาบาลหรือ เฉินเฉินอาการเป็นอย่างไรบ้าง” เยี่ยเซินถามด้วยความเป็นห่วง

“แพ้อาหาร ฉีดยาแล้ว ทุเราลงมากแล้ว” เยี่ยฮุยตอบ “คุณวางใจ เราจัดการดีมาก”

“เช่นนั้นก็ดีๆ ” เยี่ยเซินถอนหายใจ “เดี๋ยวผมไปเยี่ยมสักหน่อย ไปรับพวกเขากลับบ้านแล้วค่อยมา”

“ไม่ต้องหรอก” เยี่ยเจิ้นถิงพูดขึ้นทันที “ผมสั่งเหลยอวี่แล้ว รับพวกเขาสามคนมาอยู่ที่บ้านผม คุณไม่ต้องเป็นกังวลแล้ว”

“รับไปอยู่ที่บ้านคุณ? ” เยี่ยเซินตกใจมาก “คุณชอบความสงบมาตลอด ทำไมจู่ๆ จะรับเด็กเหล่านั้นไปอยู่ที่บ้านคุณ คุณไม่กลัวพวกเขาทำคุณรำคาญหรือ”