สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 507

ถึงแม้จะตอบได้อย่างสบายใจ แต่ผู้ถือหุ้นหลายๆ คนก็ยังคงกังวลอยู่ดี...

ประธานเยี่ยของพวกเขามักจะเป็นอัจฉริยะด้านธุรกิจอยู่เสมอ เขาอยู่ในโลกที่มีแต่ธุรกิจมาตั้งแต่ยังเด็ก

และถึงแม้ว่ามิสเตอร์แอลจากเหลิงซื่อนั้นจะเพิ่งเข้ามามีอำนาจในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่าน แต่กระทำการด้วยวิธีที่พอๆ กันกับสัตว์เดรัจฉาน

จึงมีเหตุการณ์ที่น่าประหลาดใจไม่น้อยเลยในโลกของธุรกิจ ทำให้ผู้คนที่ได้ยินข่าวต่างกลัวกันจนขวัญหนีดีฝ่อ!

ยิ่งไปกว่านั้น พอดูจากสถานการณ์ปัจจุบันแล้ว เยี่ยซื่อก็เป็นคู่ต่อสู้ที่ใหญ่ที่สุดของเหลิ่งซื่อ ในช่วงไม่กี่ปีมานี้ เซิ่งเทียนเพิ่งจะเข้าสู่ตลาดในประเทศและยืนหยัดอยู่ได้ แต่เหลิ่งซื่อก็เข้ามาเชือด...

เกรงว่าจะพุ่งมาที่เซิ่งเทียนน่ะสิ!

“ประธานเยี่ยพูดถูก มีประธานเยี่ยอยู่อยู่ทั้งคน เราก็ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลหรอก” กรรมการเจี่ยงพูดย่างเอาใจ “พวกเราเชื่อใจประธานเยี่ย”

“ใช่ๆ ๆ ” ทุกคนทั้งหมดคล้อยตาม

“อาหารเช้ามาแล้วค่ะ” ในขณะนั้นเอง เหวินลี่นำบริกรจากชั้นสิบเจ็ดขึ้นมาส่งอาหารเช้าเต็มโต๊ะ

“ทานอาหารเช้ากันก่อนเถอะ” เยี่ยเจิ้นถิงลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ

ผู้ถือหุ้นหลายคนเห็นว่าเขาดูผ่อนคลายเช่นนี้ ในใจก็สงบขึ้นมาเล็กน้อย

ทว่า กรรมการหม่ายังคงถามหยั่งเชิงกับเยี่ยฮุยว่า “คุณฮุย โครงการนั้นที่เราร่วมมือกับหลิงซื่อ เป็นยังไงบ้าง? คุณรู้ไหม?”

“กำลังอยู่ระหว่างการดำเนินการครับ”

เยี่ยฮุยตอบกลับด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย เขารู้ดีว่ากรรมการหม่ากำลังกังวลอะไรอยู่ ถึงแม้หลิงซื่อจะไม่มีอำนาจมากพอก็ตาม แต่การลงทุนในโครงการใหญ่ขนาดนั้น ถ้าหากยุติลงด้วยเหตุผลส่วนตัว เซิ่งเทียนก็จะเสียหายอย่างหนักเช่นกัน

และถ้าหากแตกคอกับหลิงซื่อแล้ว และหลิงซื่อก็หันไปพึ่งเหลิ่งซื่อ นั่นจะเป็นภัยคุกคามครั้งยิ่งใหญ่สำหรับเซิ่งเทียน

ตัวช่วยมากมายอาจจะไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก แต่ถ้าตัวช่วยนี้หันไปหาศัตรูล่ะก็ ผลที่ตามมานั้นก็จะหนักหนาสากันเลยทีเดียว