นักออกแบบรอจนกว่าเด็กๆ จะกลับจากโรงเรียนและทำการวัดไซส์
และเด็กๆ ก็รู้สึกแปลกใหม่มาก
เย่ว์เย่ว์ยืนอยู่บนแท่นลองเสื้อผ้าแล้วเหยียดแขนเล็กๆ อวบๆ ของเธอให้นักออกแบบวัดไซส์ แล้วก็ถามอย่างอยากรู้อยากเห็น "คุณน้าคะ ทำไมต้องวัดตัวตัดชุดใหม่ด้วยล่ะคะ พวกเราก็มีเสื้อผ้าใหม่มากมายอยู่แล้ว"
ดีไซเนอร์ยิ้มและพูดว่า "เพราะพ่อแม่ของหนูกำลังจะแต่งงาน และพวกหนูก็เป็นทั้งเจ้าของงานแล้วก็เด็กโปรยดอกไม้ด้วย พวกหนูเลยต้องตัดเสื้อผ้าใหม่ไงจ๊ะ"
“แด๊ดดี้กับหม่ามี๊กำลังจะแต่งงานกันจริงเหรอฮะ” เฉินเฉินตื่นเต้นมาก ใบหน้าหล่อเหลามีรอยยิ้มสดใส “จะแต่งกันเมื่อไหร่งะ ทำไมผมถึงไม่เคยได้ยินพวกเขาพูดเลย”
“น่าจะเร็วๆ นี้ วันนี้พวกน้าก็กำลังเตรียมชุดแต่งงานให้คุณแม่ของพวกหนูอยู่จ๊ะ…”
“ว้าว เยี่ยมไปเลย!” หลงหลงดีใจจนแทบกระโดด
"ต้าเป่าเอ้อร์เป่า การแต่งงานคืออะไรเหรอ"
เย่ว์เย่ว์เอียงศีรษะและมองไปที่พี่ชายทั้งสองคนของเธออย่างจริงจัง เธอยังเด็กและไม่ค่อยเข้าใจความหมายของคำว่าแต่งงาน
“การแต่งงานหมายถึงการเป็นคู่รักที่ถูกกฎหมาย พวกเขาจะอยู่ด้วยกันตลอดไปและไม่แยกจากกัน” เฉินเฉินอธิบายอย่างจริงจัง
"ดีจังเลย!" เย่ว์เย่ว์ปรบมืออย่างมีความสุข "งั้นครอบครัวของเราก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไป ไม่มีวันแยกจากกันแล้ว"
"ถูกต้อง แบบนั้นแหละ" เฉินเฉินพยักหน้าอย่างแรงๆ
"ใช่ มีความสุขจัง!"
เด็กทั้งสามส่งเสียงเชียร์อย่างมีความสุข ดีไซเนอร์และสาวใช้ต่างดีใจแทนพวกเขา
แล้วเฟิงเชียนเสวี่ยก็บังเอิญเดินผ่านมาเห็นเด็กๆ มีความสุข แต่เธอกลับสับสนอย่างพูดไม่ถูก เธอก็ควรจะมีความสุขสิ แต่ว่า...
"ครึกครื้นกันจัง!" เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น
เฟิงเชียนเสวี่ยหันไปและเห็นเยี่ยเจิ้นถิงเดินมาจากบันไดและก็ปลดกระดุมเสื้อสูทด้วยมือข้างเดียว
“ทำไมวันนี้คุณกลับมาเร็วจัง” เฟิงเชียนเสวี่ยประหลาดใจเล็กน้อย “ยังไม่ห้าโมงด้วยซ้ำนี่”
“กลับมารับพวกคุณ” เยี่ยเจิ้นถิงมองนาฬิกา “ไปเปลี่ยนชุดซะ ผมจะพาพวกคุณออกไปทานอาหารเย็น”
“ตอนนี้นี่นะ” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
"อืม ครึ่งชั่วโมงทันไหม" เยี่ยเจิ้นถิงลูบผมของเธอเบาๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...