สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 583

"ใช่ ใช่ ผู้หญิงกับช่อดอกไม้สวยจะตาย" หลงหลงยังคงพูดหว่านล้อมเย่ว์เย่ว์ "ราวกับนางฟ้าตัวน้อย!"

"ก็ได้ งั้นฉันจะถือช่อดอกไม้" เย่ว์เย่ว์ถูกพวกเขาหว่านล้อมได้สำเร็จ "แล้วใครถือแหวน"

“แน่นอนว่าต้องเป็นฉัน” หลงหลงรีบยกมือเล็กๆ ขึ้น

“มีกล่องแหวนสองกล่อง ฉันกับนายถือคนละกล่อง” เฉินเฉินแบ่งหน้าที่อย่างเท่าเทียม “ฉันจะถือของหม่ามี๊ นายถือของแด๊ดดี้”

"โอเค เอาตามนี้เลย!"

เมื่อเห็นเด็กทั้งสามคุยรายละเอียดของฉากแต่งงานด้วยกัน เยี่ยเจิ้นถิงก็อดไม่ได้ที่จะยกยิ้ม "ดูเหมือนว่าแด๊ดดี้กับหม่ามี๊จะทำให้พวกเราเป็นห่วงซะแล้ว พอก่อน รีบกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องเร็ว เรากำลังจะออกเดินทางกันแล้ว"

“เดินทาง แด๊ดดี้ เราจะไปที่ไหนกันเหรอ” เด็กๆ ถามทันที

"คืนนี้จะพาลูกไปทานอาหารเย็นกัน" เยี่ยเจิ้นถิงบีบใบหน้าน้อยๆ ของพวกเขาด้วยความเอ็นดู "แม่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว พวกลูกๆ ก็รีบเตรียมตัวได้แล้ว"

“เย้ เยี่ยมๆ!” เด็กทั้งสามคนร้องอย่างดีใจมาก

แล้วเยี่ยเจิ้นถิงก็ส่งซิก จากนั้นแพทย์และพยาบาลก็พาทั้งสามคนกลับไปที่ห้องเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที

เฟิงเชียนเสวี่ยที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างมีความสุขในห้องของเธอ จู่ๆ เธอก็เริ่มรู้สึกเจ็บขึ้นมาอีกครั้ง เธอกุมหน้าผากไว้แล้วรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที เพราะกลัวจะถูกใครเห็นเข้า

ครั้งนี้ความเจ็บปวดมาพร้อมกับอาการเลือดกำเดาซึ่งทำให้เฟิงเชียนเสวี่ยไม่ทันได้ตั้งตัว

เธอล็อคประตูห้องน้ำและพิงอ่างล้างหน้า ล้างท้ายทอยด้วยน้ำเย็น เธอพยายามหยุดเลือดกำเดาด้วยวิธีนี้...

แต่เลือดกำเดายังคงไหลและความเจ็บปวดอย่างรุนแรงก็มาถึง ในไม่ช้าเธอก็ไม่สามารถกลั้นมันไว้ได้อีกต่อไป เธอล้มลงบนพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง...

เยี่ยเจิ้นถิงกลับมาที่ห้องเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่กลับพบว่าเฟิงเชียนเสวี่ยไม่อยู่

ประตูห้องน้ำปิดและยังคงมีเสียงน้ำไหล ในตอนแรกเขาไม่ได้สนใจและก็เปลี่ยนเสื้อผ้า แต่พอผ่านไปครู่หนึ่ง ก็ยังไม่มีการตอบสนองมาจากข้างใน

และเยี่ยเจิ้นถิงก็รู้สึกแปลกๆ เลยเดินไปเคาะประตู "เฟิงเชียนเสวี่ย คุณดีขึ้นหรือยัง"

คนที่อยู่ข้างในไม่ตอบกลับมา