สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 608

“ผมเป็นคนแต่งงาน ปู่ไม่ได้เป็นคนแต่งสักหน่อย...”

เยี่ยเจิ้นถิงโพล่งออกไป สีหน้าของคุณท่านเยี่ยเคร่งขรึมขึ้นทันที จากนั้นเขาก็พูดขึ้นด้วยใบหน้าทะเล้น “ลูกก็มีแล้ว คุณปู่จะไม่ยอมรับอีกหรือครับ”

เยี่ยเจิ้นถิงรู้ว่าจุดอ่อนของคุณท่านเยี่ยก็คือเด็กๆ

“ไม่ต้องใช้เด็กๆ มาเป็นเกราะกำบัง ฉันไม่ใจอ่อนหรอก!” คุณท่านเยี่ยตะคอกด้วยความโกรธ

เยี่ยเจิ้นถิงเบะปาก เขาไม่สนใจที่คุณท่านพูด แถมยังยกแก้วชาแดงไปให้เฟิงเชียนเสวี่ยอีกด้วย

เฟิงเชียนเสวี่ยรับมาแต่ไม่กล้าดื่ม จึงเอามาไว้ทำให้มืออุ่นเท่านั้น

“งานแต่งงานนี้ไม่ได้การยอมรับจากฉัน นายก็แต่งไม่ได้” คุณท่านเยี่ยพูดเตือนอย่างจริงจัง “แกอย่าคิดว่าตัวเองปีกกล้าขาแข็งแล้วจะตัดสินใจอะไรเองได้นะ!...

...สิทธิ์ส่วนใหญ่ของผู้ถือหุ้นในเยี่ยซื่ออยู่ในกำมือของฉัน ถ้าแกกล้าขัดคำสั่งของฉัน นอกเสียจากว่านายจะอยากออกไปทำธุรกิจเอง...

...แม้ว่านายจะเป็นคนที่สร้างเซิ่งเทียนขึ้นมา แต่นั่นก็เป็นส่วนเล็กๆ ของเยี่ยซื่อ...

...จากทรัพย์สินของเซิ่งเทียนเพียงอย่างเดียว แกก็ทำได้แค่เชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลหลิงเท่านั้น ไม่มีทางเทียบป้าของแกได้เลย และตระกูลเหลิ่งก็จะบดขยี้แกได้อย่างง่ายดาย!”

คำพูดเหล่านี้ เหมือนว่าจะพูดให้เยี่ยเจิ้นถิงฟัง แต่ความจริงแล้วเขาพูดให้เฟิงเชียนเสวี่ยฟัง

เหตุผลชัดเจนขนาดนี้ เยี่ยเจิ้นถิงจะไม่รู้ได้อย่างไร

เขาไม่หวาดกลัวอะไร เขาไม่เพียงแค่มั่นใจในความสามารถของตัวเองเท่านั้น เขายังมั่นใจในตัวของคุณท่านเยี่ยด้วย เขาเชื่อว่าคุณท่านคงไม่แตกหักกับเขาเพราะเรื่องนี้แน่นอน

แต่เฟิงเชียนเสวี่ยกลับไม่กล้าเดิมพัน!

แม้ว่าเยี่ยเจิ้นถิงจะไม่ค่อยได้เล่าเกี่ยวกับการแก่งแย่งพวกนี้ให้เธอฟัง แต่เธอก็พอรู้อยู่บ้าง...